Efkarýn Mürekkepleri Akarken

[mehmetagpak]

Yunus gönülleri barýndýran Taptuk Dergahýnýn yýkýlalý asýrlar devirmiþken, yeni dergahlarýn inþasý için 1001 kapý dolaþýyoruz; bazen bulduðumuzu zanediyoruz, kayýplarýmýz oluyor.
Uyku gözlerde parçalanýyor. Bu böyle olmaz diyen feryatlarýmýz yýrtýyor bizi, yýrtýyor tenimizi. Pes etmiyoruz.
Þükür ki bahçemiz, susuzluðunu giderecek bereketli mecralar-kaynaklar bulmuþ, yeni ekilen tohumlar tomurcuða durmuþ. Sulubað susuzluða selam durmuyor artýk.
Bu hali yaþarken dereleri, tepeleri aþmak için seher vakitlerinde birkez daha yola düþüyoruz.
Yollar da, aþklar da ve tabii hasretler de tanýyor bizi; selama duruyorlar. Fýrtýnalar bize yol veriyor. Çorbamýza doðradýðýmýz ekmek ayrý bir lezzette. Bu alem bize bir baþka bakarken, biz yüreðimizde sevdamýzda biraz daha büyüyoruz. Kalbimizde olanlarý,uluorta demiyoruz. Bazen baþýmýz önümüzde, bazen fiyakalý duruþlarla selama duruyoruz bizi sevenlere, sayanlara. Efkarýmýzýn mürekkebi akarken, bir çift göz ve kutlu duruþlar için biraz velimsi, biraz deli dolanýyoruz iþte.

yazý/foto:magpak




Kaynak...