Erbil Kalesinin hikayesi* derin. Orada yaþayanlarýn hatýralarý tarihin sûkütunda kayýp.* Asil duruþlarýn sergilendiði düðünler,* bayramlar, güzel gecelerdeki yýldýzlarýn uykulu rüyalarýnda saklý. Kalede yaþama, "kaleli"* olma bir payedir. Orada yaþayan kalelilerin her yaný yaralýdýr: "Baðdakilerin kovulmasý" gibidir.* Kovulmuþluk ve kimliksizliðe giden bir kalelilik, dili kullanamama hüznü sadece Erbil'in güneþinde yoktur. Kerkük'te, Musul'da ve onlarýn kasabalarýnda ve hatta köylerde meþru olmayan bir hakimliðin hakimiyetsizliðinde de vardýr.
Kale'de Cumalarý biraraya gelenlerin tokalaþmalarý bir yetimin hayata tutuþu gibidir. Tam bir asýrdýr kaybediþin yarým yamalak toplanýþý, kabullenmiþliði vardýr. Bir kuytulukta ancak bu kadar mutlu olunur.
Þimdilerde Kale deðiþmekte; etrafý deðiþmekte. Bir baþka güzelliðe doðru gitmekte. Detaylar “Kalelilerin” yüreðinde kalsýn. Sadece Kale deðil Kalenin eteklerinde Kayseri Pazarý etrafýna iþlemeli çok duvarlar yapýlmakta. Yapýlan park insanlarý bir baþka çekmekte. Þehir kale ile kendine gelmekte. Baðlar þehirleþmekte. Ama Kaleliler baþlarýný yukarý doðru kaldýrýp saklanmýþ hislerini içlerine anlatýrken, surlarýn arkasýnda bir yerde yankýlar gelmektedir. Herþeye raðmen bir baþka güzellikler yaþanmakta.



foto/yazý:maðpak


Kaynak...