Kadýnlar bilirim ülkeme ait

[nizip.com]

’’Kadýnlar bilirim ülkeme ait’’



Nasýrlý ellerle çapayý kavramak gibi güçtür Anadolu da kadýn olmak. Acý verir insana en küçük hareketinde sýzlar , inceden inceye kanar.

Güçtür kadýn olmak ;Tarlaya ýrgat olarak girmeden çok önce baþlar bu güçlük .

Anadolu da,kapýda endiþe ve umutla bekleyen kocaya bir kýzýn oldu muþtusu verilip de ,güneþ yanýðý esmer anlý yere düþtüðü zaman evin erkeðinin ,saðlýðý yerinde olsunda kýz olsun diye bir teselli dudaðýnýn kenarýndan lale ten kepir topraða düþtüðü zaman Anadolu’nun sert topraðýnda,ayaz soðuðunda kadýn olmak lýðýn güçlüðü, ilkin çocuk aðýdý ile baþlar.Kadýnýn bitmek tükenmek bilmeyecek puslu yazgýsýnýn aðýdý.

Gün doðmadan önce ,daha güneþin habercileri tepelere ýþýðýn öncülerini ulaþtýrmadan,müezzini olmayan,minaresiz köy camisinden cýzýrtýlý bir sabah ezaný köyün kerpiç evlerinin bacalarýndan ,kapý aralarýndan, eþiklerinden muþamba çekilmiþ pencerelerinden sýcak yataklarýn içinde ilkin evin kadýnýnýn kulaðýna gider.Kadýn yataðýnda doðrulup oturur sýrtýný sabahýn ilk soðuðu titrettiðinde fistanýný baþýndan geçirir ,kollarýný takar ,keçiðini baðlar, aslýnda daha uyanmamýþtýr..Vücudun her gün deðiþmeyen bu baþlangýcý en küçük bir düþünmeye gerek duymadan ezbere sýralayýp gitmektedir. Kadýn bu sýralamanýn neresinde uyanýp ta bedenine katýlýrsa artýk gün o andan itibaren baþlamýþ olacaktýr.Odanýn tahta kapýsýndan birkaç basamak inilerek baþlar rutin hayat .Ördeklerin,kazlarýn,hindilerin,ayrý ayrý çýðlýklarýna yetiþmeye çalýþýr.Birer avuç buðdayla susturmaya çalýþýrken ayaklarýnýn altýnda koþuþturan tavuklarýn,horozlarýn,civcivlerin sýranýn

kendilerine gelmesi için ortalýðý velveleye vermesine katlanýr.

Sýra tavuklara geldiðinde kadýn artýk uyanmýþtýr.Kuzulara az arpa karýþtýrýlmýþ saman dökmenin ,Koyunlarýn, ineklerin sütünü saðmanýn .Danalarýn zibilini sýyýrýrýp, büyük kýzýn küllüðe atmasý için el arabasýna koymanýn sýrasý gelmiþtir.Güneþin rengi turuncudan sarýya dönmeye baþlamýþtýr.Kadýn ocaklýðýn toprak ocaðýný yakmak için ortudu yýkar .Büyük kýza seslenmek üzere , çocuklar büyüyünce yaptýklarý kerpiç dama doðru seðirtir.Olanca gücüyle seslenecek ken evin büyük kýzý kapýda görünür.

Kadýn kýzýna hamuru yoður der.Kýz zembereði o an kurulmuþ gibi sýralý hareketleri sergilemeye baþlar.Koca leðeni zorla ocaðýn yanýna getirip içine her zaman ki kadar un boþaltýr Ana çocuklarý uyandýrmak için odaya girer. Çocuklarýn isimlerini tek tek ünler ,çocuklar gevþek devinimlerle doðrularak ,hayata katýlmaya baþlarlar.Kýz körpe kollarýný dirseðine kadar sýyýrmýþ leðendeki hamuru mayalanmaya býrakmýþ, ocaðýn baþýnda sýcak sacýn üzerine serptiði suyun buharlaþarak sacý temizlemesini izlerken, sacýn üzerinde yükselen buharlarla dalýp düþler kurar …

Komþu köyde ki düðünde her an göz göze geldiði delikanlýnýn kim olduðunu ,düðünden sonra birkaç kez köyün içinde gördüðü oðlanýn ,köye geliþinde Acaba ! benim için mi? Sorusuna cevap arar. Bir an dalar gelinlikler,çeyizi arabalara taþýyan deli kanlýlar,gýpta ile halayý izleyen genç kýzlar gözünün önünden geçip gider .Ana döþekleri yoranlarý toplayýp yük yerlerine dizmiþ,çocuklarýn her birine bir iþ buyurduktan sona ocaklýða gelip, ocaðýn baþýna geçer .Ocaðýn baþýna ananýn oturmasýyla büyük kýz ekmek tahtasýnýn baþýna geçer.Hamuru önce yumak yumak kesip sonra oklavayla incecik kaðýda çevirip ,oklavaya sararak anasýna uzatýr.Piþen ilk ekmeklerden sonra piþirilen bazlamalar,sallamalar,bardaklara dolan çayýn yanýna konmak üzere giderken bir çocuk davarý sürüye katýp dönmüþ sofraya oturmuþtu bile evin en küçük oðlu babayý ellerinden tutup ,yataktan çekip çýkarmýþ, sofraya sürüklemiþtir,bu onun görevidir ,küçüktür sevilecek çaðýndadýr ve erkektir. Kahvaltý bitince küçük kýzlar sofrayý toplar,erkek çocuk çantasýndan önlüðünü çýkarýp giyer okulun yolunu tutar,önlüðünü giymek için saçýný tarayan kýz çocuðuna baba “sen bugün küçük kardeþlerine bak biz yabana gideceðiz” der. Tarak sacýn ucuna varamadan çýkarýlýp kenara konur. Baba uyanmadan gittiði günler kesintisiz gitmiþtir okula ,okul;her þeyden önce kendisine ismi ile hitap edildiði tek yerdir .Parmak kaldýrýnca konuþtuðu sözünün kesilmediði ,sorumluluk aldýðý yönetime katýldýðý ,var kabul edildiði tek yerdir.Bir gün çocuk bakar, bir gün hindileri yayar.bir gün kuzularý otlatýr. Gidemez okula bir türlü , keþke kýþ bastýrsa der o zaman hiç iþim olmaz ,okulun sobasý da yanar.Her kýþ bütün çocuklarý gönderirler okula.Öðretmenin büyüyünce ne olacaksýnýz sorusuna sýnýfta sadece erkekler cevap verir.Soru ýsrarla kýzlara sorulduðunda cevap hep aynýdýr.Burada kýzlarý okutmazlar.Neden diye sorarsan ,ayýp ,niye diye sorarsan cevap alamazsýn sandalyeye oturan kýzýn ayaklarý yere deðerse evlenme çaðýna gelmiþtir de beklide ondan! Kýz, anasýna ve ablasýna ocakta piþirmeleri için, öðle azýðý patlýcan, domates,biber,götürürken babasýnýn komþuya dertlenmesini hatýrlar .Biz bu kýzlarýn hiç mi hayrýný görmeyeceðiz,beþ sene ilkokula gönder iþin ucundan tutmasýnlar ,beþten çýkýnca tam iþe yarayacak çaða geliyorlar, orta okul mecbur oldu.Ben onca erkeðin içinde dolmuþla baþka köye bir baþýna nasýl gönderirim .Hiç mi evin iþe ihtiyacý yok ,davara ,ineklere ,tavuklara, kim bakacak.Kim tarladan gelene sýcak bir çorba çýkaracak,kim iki bardak çay piþirip önümüze getirecek, ortaya göndersen okulu bitirdi mi ancak elin oðluna verirsin gider gördüðün günde o olur. Ana ve büyük kýzlar, iki erkek çocuk, çapalarýný omuzlarýna atarlar,köye su kanallarý geldikten sonra baþlayan pamuk iþinde bu sene baba daha erken yabancý otlarý kazmalamaya baþladý .Gecikirse gecen seneki gibi ýrgat tutmak ,para vermek zorun da kalacaktýr . Baba çapasýný oðluna verir ,her gün olduðu gibi ,Siz gidin bende geliyorum ,der kahveye döner her zaman ki gibi tarlaya ya uðrayacak yada uðramayacaktýr .Baþýný kaldýrmadan köyün içinden geçerler tarlaya doðru, genç kýz gözünü ucuyla gördüðü delikanlýya bakamaz,her yanýnda kendisiyle beraber yürüyen yýkýlmaz duvarlar vardýr .Her genç kýz gibi,hayaller kura kura kendini tarlada buluncaya kadar yürür .Okula gidemeyen kýz , kardeþlerinin ellerinden tutarak kapýnýn önünde ,güneþte oyun oynayan arkadaþlarýnýn yada çocuk avutucularýn arasýna doðru yavaþ yavaþ yürür.Gün ýþýmasýyla yayýlýr emek tüm Anadolu’ya dalga dalga,fýndýk bahçelerinde,çay hasadýnda,sýrtýn da devasa sepetlerle yahut sýrtýna vurduðu çalý çýrpýyý daðdan indirip ocaðýný tüttürecektir kadýn.Bu topraklarda kadýn ya hüküm sahibi olmuþ, devlet kurmuþ, yargýlayýcý olmuþ yahut hükmün altýnda ezilmiþ anlýný yerden kaldýrmadan yürümüþ,toplumda söz hakký verilmemiþ,eðitilmemiþ her sözüne cahil iþte, aklý eksik, eksik

etek yaftasý vuruluþ , hiçbir tercih hakkýný hakkýyla kullanamamýþ, seçme

seçilme hakký çok önceleri verilmiþ(almamýþ) fakat ne zaman seçim olsa Anadolu da , kadýn oy pusulasýnýn rengini bile görmeden tamamlanýr. Seçimler her evin reisi Baba,amca veya dede evdeki ve gücünün yettiði,sözünün geçtiði tüm kadýnlarýn kýzlarýn kimliðini alýp, elini kolunu sallaya sallaya sandýðýn baþýna gelir. Benim þu kadar oyum var der.Oylarý herkes için tek tek kullanýr( hatta bu baskýn otarite den genç erkek evlatlar bile kurtulamaz) Tüm bu baský ve erkek egemen kültürün , yumruðunun aðýrlýðýnýn sebebi; beklide kadýnýn devlet kurduðu bu topraklarda bir daha buna cüret etmesine imkan býrakmamaktýr,kim bilir.

Tarlada çalýþan kadýnlar ak yanaklarý kararmasýn diye aðzý burnu sarýlmýþ çalýþýrlar uzaktan bir bedenin yansýmalarý gibi ,vahþi hayvan gözüyle görülen zebra topluluðu gibi ayýrt edilemezler . Yazgýlarý gibi birbirine benzerler,mutluluklar aynýdýr,üzüntüler aynýdýr,deðiþen

isimler,kiþiler,bedenlerdir.Hýzla bir araba geçer tarlanýn baþýndaki asfalttan tüm genç kýzlar doðrulur bakar ,hepsi ayný hülyaya dalar hemen,beni de alýp gitse uzaklara… Arabanýn arka koltuðunda bir þair oturur sadece þu notu düþer defterine “Evrensel kadýnlarýn iki büklüm çapa yaptýðý Anadolu…”Gün kararmaya yüz tutmadan birbiri peþine tarlalar boþalmaya

baþlar.Ancak iki kiþinin yan yana yürümesine izin veren toprak yollarda peþ peþe düþmüþ kafilelerle kývrýla kývrýla evlerine dönerler.Akþam büyük kýza hiçte yabancý olmadýklarý dünür (adayý) gelmiþlerdir.Amca oðluna söz kesmeye, babalar kendi aralarýnda konuþur ,anlaþýrlar.Söze ne ana karýþa bilir nede kýz.Kahveyi misafirlere kim götürüyorsa onun o evdeki defteri artýk kapanýyor demettir.Büyük kýz tepsiyi siler kurular,çeyizinden tepsiye uyan dantelli bir örtü çýkarýp tepsiye serer,bir an tarladan gelirken de gördüðü delikanlýyý düþünür.Gözüne kapý iliþir.Arkasýndan olacaklar ve çokça olmuþ olanlarý düþünür .Kurulacak aile meclisi,ya zorla içirilecek tarým ilacý ve intihar süsü yada ailenin onuru daha aðýr basarsa , elleriyle yýkadýðý erkek kardeþlerinden birin eline tutuþturulacak babasýnýn tabancasý,bir çukura atýlýp dümdüz edilecek mezarý,aileler arasý kan davasýný… Kahveleri doldurup tek tek daðýtýr bildik kiþilere, oda her kýzýn yaptýðýný yapacaktýr .Önce evlenecek sonrada sevecektir!.

[nizip.com]

Tüm bu izdivaç düþüncelerinin altýnda babanýn ileriye dönük ,erkek evlatlarýn toprak bütünlüðünü korumaya yönelik çabalarý gizlidir.Herkesin bildiði.Sen benim kýzýmý alýrsýn ben senin kýzýný alýrým kimse kimsenin topraðýný almaz,tarla erkek evlatlarýn arasýnda pay edilir.Bu düzenin birileri tarafýndan bozulmasý demek .Ýki ailenin karþýlýklý yýkýlmasý demektir.Bunu da kimse göze alamaz ,her þey baþtan kabul edilir, kader denir.Yahut gerçektende bir kýsmet çýkýp ta farklý bir köye yahut aile dýþýna çýkacaksa evin kýzý, o yine de büsbütün bir yabancý olamaz.Yakan baðý ,ya bir tanýdýklýk yada kültürel bir baðlayýcýlýk olmalýdýr.Esas husus erkek evlatlara kalacak topraðýn bütünlüðü saðlamaktýr. Bunu da babalar ,evlenmeden önce kýzlarý eðer reþit olmuþlarsa haklarýndan erkek kardeþleri adýna feragat ettiklerini gösteren belgeleri imzalatýr.Yahut erkek çocuklara saðlýðýndayken topraklarýný paylaþtýrýr ve toraðýný satmýþ gibi iþlem yaptýrýr,çünkü toprak ailede erkeðe aittir ve evlat denilince erkek çocuktan bahsedilir.Her þeye raðmen kýz çocuðu baba vefat ettik ten epey sonra ,erkek evlatlar arasýnda þahsi tapular çýkarýlmak istenirken ,babasýndan kalan topraklardan pay isterse bunu dile getirirse ,önce kardeþleri sonra toplum tarafýndan ayýplanýr ,dýþlanýr.Ailede ata topraklarýnýn eniþtelere ****** çekme çabasý içinde olmakla yaftalanýr toplumda kötü bir çýðýr açýcý olarak dillendirilir.Tüm bu kýnamalara raðmen diretirse en iyi ihtimalle payýna düþen topraðýn onda birini kadarýnýn bedeli, bilezik olarak koluna takýlýr,kaç çift ederse ve o kýz evlat artýk yüze gelmiþ sayýlýr.Çünkü eniþtenin o topraklarda hiç emeði,çabasý ,kazmasý ,çapasý yoktur.Toprak eniþtenin babasýnýn malý deðildir.Eniþte o andan itibaren bedavacýdýr,hazýr yiyicidir.Toprak iþinin hiçbir bölümünde kadýnýn adý geçmez , kadýn toplumun içinde deðil gerisindedir.Ya yönlendirir yada yönlendirilir asla içinde deðildir.Kendini temsil edemez .Yýlar birbirini kovalar,baba yaþlanýr,vefat ederse evdeki düzen ufak tefek aksamalarla devam eder .Kýz kardeþler erkek kardeþler hep bir alile olarak yaþamlarýna devam ederler.Kötüsü olursa, ailede anne vefat eder .Anneler aileyi bir arada tutan baðdýr,evlat ne kadar kötü olursa olsun ona her zaman kucak açacak biri olduðunu bilir.Ananýn yaþý kaç olursa olsun,ömür boyunca köprünün taþlarýný bir arada tutan kilit taþý gibi ailenin bütünlüðünü saðlar.Talih yüzüne gülmez de genç yaþta bir iki çocukla dul kalýrsa kanun gibi iki seçenek önüne konur. Ya kayýnlarýndan birisiyle evlendirilir yada siyahlar giyerek, dul bir kadýn olarak kocasýnýn ailesine baðlý kalýp,çocuklarýnýn içinde oturur.

Eðer ana vefat ederse toplumun hazýr olmadýðý felaket budur. Çocuklar sahipsiz kalýr.Kardeþler arasýndaki bað kopar aile kilit taþý çekilmiþ köprü gibi çöker.Baba hiçbir erkek evladýnýn evinde barýnamaz,sofrasýna oturamaz.Eþinden,anasýndan gördüðü sevgiyi,þevkadý sadece kýzlarýnda bulur.Kýzý her þeye raðmen babasýnýn anasý olur,onu kollar gözetir,yedirir içirir…Yüzyýllardýr bu topraklarda bu hep böyledir.

Her þeye raðmen,Anadolu da kadýn ERDEM BEYAZIT’IN dizelerinde dediði gibi.

Kadýnlar bilirim ülkeme ait
Yürekleri Akdeniz gibi geniþ, soluðu Afrika gibi sýcak
Göðüsleri Çukurova gibi mümbit
Dað gibi otururlar evlerinde
Limanlar gemileri nasýl beklerse
Öyle beklerler erkeklerini
Yaslandýn mý çýnar gibidir onlar sardýn mý umut gibi



Cem KAYAR

[müslüm akpek]

Her þeyi olduðu gibi anlatmýþ, bunlarýn hepsi gerçek, bütün bunlarý okuyup kavrayan hemen evine gitsin anasýnýn ellerini öpsün ondan helallik alsýn.

[akhenaton]

yazarýn yüreðine saðlýk, ne de güzel anlatmýþ....
paylaþým için teþekkür ederim.

[ziya_eren27]

paylaþým icin teþekurler

[secretgarden]

gercekten bu kadýnlarý tebrik etmek ve önünde eðilmek lazým sahsen ben olsam yani öyle bi kültürde dogsam naapardým cok zor yaa aman Allahým.. acaba hayatlarýndan mutlularmý emin deðilim ama sanmýyorum... okurken cok duygulandým üzüldüm yaa kadýn evindeki iþyle ugrasýp çocuklarýný büyütücegi yerde tarlada calýsýyo ayy çok zoor kýz cocuklarýda okul yerine evin iþleriyle ilgileniyo bence onlar mutlu deðil mecbur olduklarýndan böyle benim düsüncem bu

[müslüm akpek]

Annenizin kýymetini bilin, kadýnlarý hep ikinci planda görmek isteyenlerede þunu söyleyeceðim senide bir kadýn yetiþtirdi unutma.