Mevlana hazretlerinin güzel hikayelerinden biri: “Bir bakkalýn çok güzel
konuþan bir tuti kuþu vardýr. Dükkana öylesine alýþmýþtýr ki bakkal
gittiðinde artýk dükkaný o beklemektedir. Bir gün bakkal dükkandan ayrýlýnca
içeriye bir kedi girer. Tuti ondan kurtulayým derken dükkandaki bütün gül
yaðlarýný yere döker. Bir müddet sonra gelen bakkal, dükkaný daðýlmýþ, gül
yaðlarýný yerlere dökülmüþ bulur. Bakkal kuþa kýzýp döver.
Tuti o günden sonra hiç konuþmaz ve tüyleri dökülmeye baþlar. Bakkal çok
üzgündür, fakat hangi çareye baþvursa tutiyi konuþturamamakta gönlünü
alamamaktadýr. Aradan uzun zaman geçer. Tuti bir gün kapýdan geçen bir kel
adam görür. Birden konuþmaya baþlar: ‘Sende mi gül yaðý döktün?” * .
En önemli þey Rabbin doðru tanýnmasýdýr. Bu husustaki yanlýþ zanlar insan
için çok tehlikelidir. Müslümanlar, ‘Kur’an Allah’ý nasýl tanýtýyorsa’ onu
öyle bilirler. .
Kur’an’ýn bize tanýttýðý Allah (c.c.) tüm güzel esmalarýn sahibidir. “Selam”
yani esenlik veren ve her türlü kusurdan beri olandýr. .
Yaratýcýnýn noksansýzlýðýný sezinlediðini düþündüðüm Epiktetos þöyle der:
‘Baþýma gelenleri benimsiyorum, seviyorum. Zira Allah’ýn benim için istediði
þey benim kendim için istediðimden daha iyidir.’ .
Bir hocamýz bilmek ya da zannetmek hususunun Kur’ani boyutuna þöyle
deðinmektedir: “Kur’an’ýn her bir ayetine ‘necm’ denir. Yani Kur’an’ýn her
bir ayeti kendi baþýna bir yýldýz gibidir. Ancak bu yýldýzlar arasýnda öyle
kopmaz baðlar vardýr ki, Kur’an onlarla adeta bölünmez bir bütün haline
gelir. ‘Elhamdü li’llahi Rabbilâlemin’ dediðiniz zaman, onu tam manasýyla
anlamak için, Kur’an bütünüyle zihinlerde hazýr olmalýdýr. .
Ebu Hanife, Ýmam Þafii gibi Kur’an’ý ve Sünnet-i Seniyye’yi bütünüyle bir
arada düþünemez ve zihninizde tutamadýðýnýz takdirde, hakkýnda hüküm
vereceðiniz meselede çoðu defa yanýlýrsýnýz. Evet verilen hükümler Hüda
kaynaklý da olabilir, heva kaynaklý da. Hükmün hevai olmayýp Hüdai olmasý
için Kur’an ve Sünnet’in çok iyi bilinmesi gerekir.” .
Allah’ý hoþnut etmek de bilgiyle olur. Allah (c.c.) cahili kendisine dost
edinmez. Bilgisi yeterli olmayanlar baþkalarýnýn ýþýðýndan faydalanýr. Alim
kiþiler toplumun nurudur. .