yaþam sevgidir

[senelbenlier]

YAÞAM NEDÝR?

Gökyüzünde dünyayý yaþarken sonsuz özgürlüðümle birlikte, yaþamý arýyordum ne
olduðunu bilemeden...Bir su damlasýydým, güneþin ýþýklarýnda renklerle oynayan,
karanlýklar da yýldýzlarla konuþan...Mutluydum rüzgarla birlikte maviliðe
savrulurken, mutluydum kuþlarla kanat çýrparken, mutluydum gökkuþaði olup renkleri
saçarken.... Takýlmýþken bir bulutun peþine, görürdüm yaþayanlarý yeryüzünde...
Hepsi zamanla koþar gibi, hep birþeylerin peþinde.... Bazen bir kuþun kanadýna
karýþýr, uçardým onunla rüzgara karþý, çýglýklarla birlikte... Yaþamý sorardým
kuþlara, nedir diye? Özgürlük derlerdi bana... Göklerde özgürce kanat
çýrpabilmek, rüzgara baþ kaldýrmak...Ama yaðmur yaðdýðýnda özgürlükleri elinden
alýnýr, aðýrlaþan kanatlarý daha fazla çýrpýnamazdý damlalar karþýsýnda...
Sýðýnýrken bir kaya kovuðuna, özgürlüklerini teslim ederlerdi yaðmura, sessizce...

Karýþtým bir gün yaðmur damlalarýnýn arasýna, gücü hissedebilmek için.
Topraða karýþmak istedim, çogalmak istedim, azgýn bir nehir olup akmak istedim,
deniz olmak istedim, yaþamý bulmak istedim, yaþam olmak istedim...Terkettim
gökyüzünü güneþe veda edemeden... Altýmda gittikçe büyüyen yeryüzü beni
kendine doðru hýzla çekerken daha da büyüdüm, çoðaldým..Koþmaya baþladým
bir an önce topraða kavuþabilmek için... Yaþamý hissedebilmek için.. Yaþam
olabilmek için.. Topraða ilk dokunuþ, ilk sarýlýþ... Sýcaktý toprak, gökyüzünün
olamadýðý kadar.. Beni sarmaladý þefkatle, beni içine aldý sevgiyle...
Sevdim onu... Seviyorum dedim yaþamayý seninle birlikte..Topraðýn derinliklerinde,
karanlýk sýcaklýklarda güveni hissettim.. Zaman geçtikçe büyüdüm, çoðaldým...
Yerimde duramaz hale geldim.. Güneþi özledim... Yýldiýzlara merhaba demek
istedim.... Terkettim topraðý... Sýcaklýðýný, þefkatini....Bir sabah çiçekler
açarken gökyüzünü gördüm yeniden...Öylesine mavi, öylesine sýnýrsýz, öylesine
özgür...Aktým gittikçe büyüyerek..Beni sarmalayan topraða dokunarak aktým..
Nereye gittiðimi bilemeden... Sadece yaþamý öðrenebilmek için aktým.. Benimle
çiçekler açtý agaçlarda, topraktan otlar fýþkýrdý delicesine... Ben onlara
yaþamý sunarken, cevap veremediler bana yaþam nedir diye sorduðumda...Büyümek
istedim.. Daha hýzlý akmak, denize kavuþmak istedim.. Aktým gökyüzünün görünmediði
ýssýz ormanlarýn arasýndan, yýllardýr kýmýldamaktan korkan taþlarý peþimde
sürükleyerek ,baþkaldýrýrcasýna Baþaklarýn rüzgarla dans ettiði ovalara
geldiðimde duruldum.. Onlarý seyredebilmek için yavaþladým...Sordum uçuþan
kelebeklere yaþamý...Rüzgarla dans mý diye?..Cevap vermediler bana...Denizi
aradým uzaklarda, görebilmek için köpürdüm,taþtým ona bir önce dokunabilmek
için....Sonra bir sabah, daha güneþ ýþýklarýný serpmeye baþlamamýþken dünyaya,
uzaklarda maviliði gördüm... Gördüm orada canlýlýðý, baþkaldýrmýþlýðý, hasreti..
Kavuþmak istedim bir an önce, sarýlmak istedim.. Koynuna girmek istedim bir
sevgili gibi.. Seviþmek istedim onunla... Yaþamý istedim ondan.. Dokunduðumda
denize, balýklar kaçtý benden, suyum karýþtý denize...Bir oldum onunla..
Ufacýk bir damlaydým, bulut oldum, toprak oldum, deniz oldum, okyanus oldum..
Kapladým dünyayý canlýlýðýmla... Dalgalarla oynarken derinliklere karýþtým..
Derinliðin sessizliðinde güzellikleri buldum... Yaþam gizlenmiþ güzelliklermidir
diye sordum denize...Cevap alamadým...

Ýnsan olmak istedim..Yaþamýn ne olduðunu öðrenirim diye.. Döl oldum genç
bir erkeðin ateþli vücudunda..Yýldýzlý bir gecede can oldum bir diþiyle...
Büyümeye baþladým içinde olduðum insana farkettirmeden..Büyüdüm, büyüdüm...
Ayný toprak gibi sicak ve karanlýk bu yer bana güven verdi, huzur verdi...
Zaman geçtikçe, yerime sýðamaz hale geldim...Güneþe sarýlmak istedim...
Yýldýzlarý görmek, denizle konuþmak istedim.. Yaþamý insanlara sormak istedim..
Iþýkla tekrar kavuþtuðumda özgürlüðümü hissettim yeniden.. Küçük bir su
damlasýyken gezdiðim gökyüzünü yeniden görebilmek mutluluk verdi.. Büyüdüm
zamanla...Diðer insanlarla birlikte, zamanla birlikte.. Sordum insanlara
yaþam nedir diye?..Cevap veremediler.. Bir gün aþýk oldum birisine, neden
diye sormadan kendime... Bir kuþ gibi özgürce, bir nehir gibi delicesine
akarak, bir deniz gibi sýnýrsýzca sevdim birisini...

O zaman anladim ki, yaþam sevgidir..
Sadece sevgi

S E V Ý Y O R U M . . . . .

[busenaz]

Hep sev ve sevgiyle kal...
Sevgiler buse...