Seher vakti esen rüzigarýn serinliðini bilemeyen..
Bir avuntuyla cafe köþelerinde ömür çürüten, gönül huzurunu ne bilir?!.
Çýplak ayaklarýný ýslak otlar üzerine seremeyen.. Bir hüt hüt kuþunun canlý ötüþünü duyamayan.. Ve dahi bir bebeðin avucunu, ellerine almadan yaþayan;
Akýldan, mantýktan ne bahseder bilmem ki?!..
çok güzel hareketler bunlar,teþerkkürler
Buna bittim, yýllar önce uzun yola otobüs çalýþtýrýrken, bagajlarý çok fazla olan bir aile koltuklara bagajlarýný koyup kendileri Fatsa dan Ýstanbul'a ayakta gelmiþlerdi bu resmi görünce o geldi aklýma.
T.C VATANDAÞI, NE MUTLU TÜRKÜM DÝYENE