Kalbimin hiç tanýmadýðý duygularý daha yeni yeni hissetmeye baþladýðý dönemlerdi,çevremde bir sürü erkek ve kýz arkadaþlarým vardý,ama bi gariplik vardý,mutlu deðildim sanki aradýðým baþka birþeydi,her akþam eve gelir odama çekilir aðlardým,noluyordu bana anlayamýyordum,birgün yine arkadaþlarla beraberdim,beraberdim derken nasýl bi beraberlik,onlar bi araya toplanýr gülüp eðlenirlerken bense bi kenara çekilip içimdeki fýrtýnalarý dinliyordum her zamanki gibi,artýk arkadaþlarýmda alýþmýþtý bu durumuma,yanýma gelip oturduðunu hiç farketmemiþim,taki sanki çok derinlerden gelen bi SELAM sesini duyana kadar,selam dedim bende,neden yalnýz oturuyosun dedi,bilmiyorum dedim,kimse seni anlamýyor,hatta kendin bile kendini anlamýyorsun deðilmi dedi,evet dedim,bende bu yüzden yanýna geldim zaten dedi,bende ayný durumdayým,seni arkadaþlarýndan ayrý derin düþüncelere dalmýþ görünce iþte benim gibi biri daha dedim,
ve ilk defa onun yüzüne baktým,o anda kalbim durdu sanki,donup
kalmýþtým,ne zaman ayrýldýk eve nasýl geldim bilmiyorum,o gün sürekli onu düþündüm,sanki aradýðým þey buydu hissedebiliyordum bunu,
o günden sonra hergün buluþmaya baþladýk,evleri iki mahalle kadar uzaktaydý,bizim mahallede akrabalarý vardý,ilk tanýþtýðýmýz gün onlara gelmiþler,böylece aylar geçti,artýk ailelerimizde biliyordu,ya ben onlara gidiyordum yada o bize geliyordu,yani her günümüzü birlikte geçiriyorduk,
ama ikimizinde anlayamadýðý birþeyler vardý,birbirimizi çok seviyorduk,görmeden yapamýyorduk,arkadaþlýk deðildi bu,çünki diðer arkadaþlarýmýzýda seviyorduk,bu çok farklý biþeydi,kimseyede soramýyorduk,nasýl soralýmki,biz bile bilmiyorduk ne olduðunu,bu çok yoðun duygularýn etkisiyle bazen mutluluktan bulutlara kadar çýkýyorduk,bazende o küçücük kalplerimize sýðdýramadýðýmýz ve bi türlü anlamadýðýmýz hisler dünyasýnda sebepsiz yere aðlýyor gözyaþlarýmýzý birbirimize hediye ediyorduk,,belki size saçma gelicek ama birbirimizi ilk gördüðümüz günü anlatmýþtým,ondan sonraki ilk buluþmamýzda biraz konuþtuktan sonra bi ara gözgöze gelmiþtik,ve daha ne olduðunu anlamadan ikimizde sebepsiz yere birden aðlamaya baþlamýþtýk,hemde ne aðlama sanki hiç bitmeyecek gibiydi göz yaþlarýmýz,iþte o günden sonra bir daha biribirimizin yüzüne uzun süre bakamadýk,hatta çoðu zaman sýrtlarýmýz birbirimize dönük otururduk,bi gören olsa bize gülerdi heralde,ama elimizde deðildiki bakamýyorduk iþte,
ama ne olursa olsun çok mutluyduk,artýk ne güneþin doðuþunun,ne çiçeklerin kokusunun,nede kuþlarýn aþk þarkýlarýnýn farkýndaydýk,biz birbirimizde kaybolmuþtuk,taki bi akþam bizim evin zili uzun uzun çalana kadar,kapýyý annem açtý,gelen onun teyzesinin kýzýydý,anneme biþeyler söyledi,annemde hemen babamla biþiyler konuþup,banada sen evden ayrýlma biz hemen geliyoruz diyerek aceleyle çýktýlar,bende hemen arkalarýndan çýktým,hava kararmýþtý,beni görmesinler diye onlarý uzaktan takip ettim,biraz gittikten sonra bizim evin biraz ilerisinde bi market vardý,orada bi kalabalýk gördüm,oraya gidiyorlardý,biraz daha yaklaþýnca babam koþmaya baþladý,yerde yatan biri vardý,bende biraz daha yaklaþtým,babam yerde yatan kiþiyi kucaðýna almýþtý,bikaç adým daha yaklaþtým ve kalbime binlerce ok birden saplandý sanki,yerde yatan benim meleðimdi,oda beni gördü,eliyle bana gelme diye iþaret yaptý,ve bana biþeyler söylemek için aðzýný açtýðýnda,aðzýndan kan boþaldýðýný gördüm,yanýna gittim,o güzel baþýný babamýn kucaðýndan kendi kucaðýma aldým,hafifçe gülümsedi ve bak dedi napmýþsýn yeni gömleðine,onun kanýna bulanmýþ gömleðimi göstererek,iki hafta önce doðum günümde o almýþtý,ve birden baþýný karanlýkta benim seçemediðim kazanýn olduðu bi yere çevirip tüh yaa dedi,ne demek istediðini anlamamýþtým,baþýný tekrar çevirdiðimde ölmüþtü,ondan sonrasýný hatýrlamýyorum,gözümü evde açtým,orada bayýlmýþým,beni doktora götürmüþler sakinleþtirici filan yapmýþlar,uzun süre baygýn halde yatmýþým,
kendime gelir gelmez aðlamaya baþladým,kimse müdahale etmedi,doktor aðlarsa müdahale etmeyin demiþ,tekrar kendimden geçene kadar aðlamýþým,ondan sonraki günlerde gözyaþým hiç dinmedi,aradan iki ay filan geçmiþti,birgün anneme onlara gitmek istediðimi söyledim,annem önce kabul etmedi ama yalvarmalarýma dayanamayýp bi þartla kabul etti,gideriz ama orada aðlayýp annesini üzmeyeceðine söz verirsen dedi,bende söz verdim ve gittik,bi süre oturduk ama ben kendimi zor tutuyordum aðlamamak için,bak oðlum dedi annesi,biribirinizi ne kadar çok sevdiðinizi hepimiz biliyoruz,ne kadar üzüldüðünüde biliyorum ama senden bir ricam var dedi,kýzým son nefesini senin kucaðýnda vermiþ,bana son anlarýný anlatmaný istiyorum dedi,þaþýrdým,nasýl anlatabilirdimki,anneme baktým boynunu büktü,bende onu üzmeyecek þekilde anlattým,ama bi ara karanlýkta bi yere bakýp tüh yaa dediðini anlamadýðýmý söyleyince,annesi bana sarýlýp öyle bi aðlamaya baþladýki,bende zaten zor tutuyordum kendimi,ikimizde uzun süre aðladýk,
biraz sakinleþtikten sonra,artýk bu dünyada yaþamam için hiç bir sebebin kalmadýðýna karar vermeme sebep olan þeyi anlattý,
ogün annesi evlerinde benim çok sevdiðim bir yemeði yapmýþ,anne demiþ bu yemeði ayhan çok sever,bizim yiyeceðimiz kadarýný ver ben ayhanlara gidip onunla beraber yiyeceðim demiþ,anneside yalnýz göndermemek için yakýnlarýnda oturan teyzesinin kýzýyla bize göndermiþ,yolda gelirlerken teyzesinin kýzý,sen biraz bekle bende marketten içecek birþeyler alayým demiþ,kaldýrýmda beklerken bi araba vurup kaçmýþ,bize yakýn olduklarý için teyzesinin kýzý hemen bize haber vermeye gelmiþ o akþam,ve o karanlýða bakýpta tüh yaa dediði þeyde,bana getirdiði yemeklerin dökülmüþ olmasýna üzüldüðü içinmiþ,son anlarýný yaþayan birisinin canýndan daha çok bana getirdiði yemeklerin dökülmüþ olmasýna üzülecek kadar seven bir kalp varmýdýr daha þu lanet dünyada,baþkasýný sevebilirmiyim artýk,aþýk olabilirmiyim baþkasýna,tahammül edebilirmiyim artýk saçma sapan þeylerin adýný aþk koymalarýna,bizim yaþadýklarýmýz bilemesekte gerçek aþktý,bunu þimdi biliyorum, ama o bilmiyor,birgün birbirimize bir söz vermiþtik,hangimiz önce ölürsek diðerimizi cennetin kapýsýnda bekleyecekti,þimdi bende bilmeden yaþadýðýmýz o tarif edilmez duygunun gerçek aþk olduðunu,o aþký sonsuza kadar yaþayacaðýmýz cennetin kapýsýnda beni bekleyen meleðime anlatmak için,gelmesi için hergün yalvarýp dua ettiðim beni ona kavuþturacak kiþiyi bekliyorum,Azraili
O Öldükten Sonra
bu gün hafta sonu,aþkýmla buluþacaðýz,en güzel elbiselerimi giymeliyim,hangi gömleði giysem acaba,yanaklarý gibi kýrmýzý olanýmý yoksa gözleri gibi kapkara olanýmý,yada kazanýn olduðu gün kanýyla üzerine çiçekler yaptýðý gömleðimi,ne kazasý ne kaný yaa nerden çýktý þimdi offf,ben en iyisi son buluþmamýzda baþýný omuzuma koyduðu o kokan gömleði giyeyim,evet evet bu daha iyi,anne ben çýkýyorum,onamý,
tabiki anne yaa,her hafta sonu kiminle buluþurum ben,iyide neden aðlýyosunki,þimdi gidip annesindende izin almalýyým,günaydýn müsade ederseniz kýzýnýzla gezicez biraz,tabi oðlum,ona iyi bak olurmu,bak buda aðlýyor,noluyo bunlara anlamýyorum,koþar adýmlarla gidiyorum aþkýma,bu yolda ne kadar uzun,her zamanki gibi bekçi amca karþýlýyo beni,hoþgeldin oðlum,oda seni bekliyodu,biliyorum,günaydýn aþkým ben geldim,bak hala yatýyo,hemde bembeyaz gelinliðiyle,yanaklarýna küçük bir öpücük kondurup uyandýrýyorum onu,her zamanki gibi toprak kokuyor meleðim,
uzatýyor kollarýný yattýðý yerden,tutuyorum ellerinden,tüy kadar hafif,ne kadarda güzel meleðim benim,hoþçakal bekçi amca,bak koskoca adamda aðlýyo,iyi eðlenin olurmu diyor kirli sakallarýndan süzülen yaþlarý silerek,
onun en sevdiði yerleri geziyoruz elele,allahým onunla olunca o kadar mutluyumki,bi ara yine gözgöze geliyoruz,bakmamalýydýk,yine aðlýycaz,ne kadar aðladýðýmýzý akþam ezanýný duyunca anlýyorum,iþte bu günde bitti,gitmeliyiz,bekçi amca kýzar sonra,hoþgeldiniz iyi eðlendinizmi bari,neler yaptýnýz bakalým,aðladýk akþama kadar,her zamanki gibi ha,evet,hadi meleðim sen þimdi yat,ben haftaya yine gelirim,,birgün diyorum,birgün bende bembeyaz damatlýklarýmý giyip geleceðim yanýna,kapkara gözlerini açarak yalvarýrcasýna,çabuk gel olurmu diyor,yakýnda meleðim çok yakýnda,biliyorum þimdi iyi geceler öpücüðüm olmadan uyuyamaz bi tanem,yanaklarýna bi öpücük konduruyorum,yine o toprak kokusu,geldim anne,hoþgeldin oðlum,öldür beni anne ben de toprak kokmak istiyorum.....