Mutluluk girdabýnda yollar hep çýkmaz sokak. Verilen adresler farklý, yollar engebeli, yolcu þaþkýn ,üzgün ve kýzgýn. Menzile ulaþtýracak araçta da sorunlar çok. Zira bazen yolda kalýyor. Bazen irili ufaklý kazalar geçiriyor.
Hedefdeki nokta tek ama, ya güzargahlar deðiþmiþ yada araçlar. Belirlenen o noktaya ulaþýlamýyor.
Ýnsanoðlunun aslý adem yani yokluk , yani hiçlik, bir zerre kadar bile olmayan bu insancýklar, neden var olduklarýný ispata kalkýþýrlar sürekli. Küçücük dünyalarýna büyük büyük duygularýný sýðdýrma çabalarý nedendir. Yalnýzlýða niye razý olmak istemezler. Oysa daha dünyaya gözlerini açtýklarý o ilk günden beri, tek baþýna olduklarýný bildikleri halde.
Ey insaoðlu! artýk aklýný ve idrakini iyice doldur bu gerçek fikirle. Kendine yalnýzlýðýný paylaþacak birini asla arama.çünkü hiç kimse senin yalnýzlýðýna ortak olamaz. Ne anne , ne baba, ne eþ ve nede çocuklar... Sen hep kendinlesin. Aslýnda senin en kadim dostun yine sensiz. Senin yalnýzlýðýný senin nefesinden baþka hiç kimse anlayamaz.