Gazi Üniversitesi Basýn Yayýn Yüksek Okulu’nda 2. sýnýf öðrencileri Türkiye Ekonomisi dersinin hocasýný bekliyor.
Sýnýf, öðrencilerin gürültü patýrtýsýyla sallanýrken sert görünümlü hoca kapýda beliriyor. Ýçeriye kýzgýn bir bakýþ atýp kürsüye geçiyor.
Tebeþirle tahtaya kocaman bir (1) rakamý çiziyor.
"Bakýn…" diyor. "Bu, inanç ve kiþiliktir. Hayatta sahip olabileceðiniz en deðerli þey…"
Sonra (1)’in yanýna bir (0) koyuyor:
"Bu, baþarýdýr. Baþarýlý bir kiþilik (1)’i (10) yapar."
Bir (0) daha…
"Bu, tecrübedir. (10) iken (100) olursunuz."
Sýfýrlar böyle uzayýp gidiyor:
Yetenek… disiplin… sevgi…
Eklenen her yeni (0)’ýn kiþiliði 10 kat zenginleþtirdiðini anlatýyor hoca…
Sonra eline silgiyi alýp en baþtaki (1)’i siliyor. Geriye bir sürü sýfýr kalýyor. Ve Hoca yorumu patlatýyor:
"Ýnanç ve Kiþiliðiniz yoksa, öbürleri hiçtir!"
Sýnýf, mesajý alýp sessizliðe gömülüyor..