Gönül kuþu

[mustafasahin]

Bir sabah namazý bulandý gönül
Gitti gurbet eli dolandý geldi
Hayal alemine dalýnca gönül
Karaçi'ye kadar uzandý geldi

Gönül ateþinden yükselir duman
Hasret gözyaþlarý dinlemez ferman
Kalpler rabýtaya durduðu zaman
Ruhlar irtibata baðlandý geldi

Kaptýrdýk hayale gönül baðýný
Kader uzaklara örmüþ aðýný
Aþmak kolay deðil hasret daðýný
Ancak etrafýnda dolandý geldi

Ölçülmez insanýn onda manasý
Ufuklarýn derin perde arkasý
Kirpikler süzünce bir göz damlasý
Pýnarlarým birden sulandý geldi

Zamanlar farklýdýr seherler baþka
Kaptýrma kendini yanarsýn aþka
O an haz duyulur gir de bak meþke
Gönül ufuklarda tüllendi geldi

Mana þimþekleri çaktý bir kere
Ne huþuyla geldi haz verir sere
Yakýnca özünü o ciðer pare
Hasret aþký ile boyandý geldi

Gönüldür bu Þahin, tutamazsýn ki
Ýmkanlar el vermez yetemezsin ki
Ama düþünmeden edemezsin ki
Bir an olsun ruhtur demlendi geldi

31 Mart 1995