HASTANE

Ýnilti sesi gelir, karýþýr göz yaþýna
Umutlu bekleyiþler bazen gider boþuna
Bambaþka eser sende þefkat merhamet yeli
Ana kucaðý gibi sýcak hemþire eli

Dolar dertli insanla koridor baþtan baþa
Bir ufak teselli ki ne kadar gider hoþa
Gönüller mahsun olur baþ yastýða varýnca
Aðýt gýrtlaðý boðar bir dost gelip sorunca

Çöker üstüne çöker gecenin bitmezliði
Derin ah sesi bozar kýsa bir sessizliði
Þifa ararlar orda can havline düþenler
Hastaya moral olur hastaneye koþanlar

Koðuþlar yan yanadýr gez de gör her birini
Yatan bir hastaya sor sýhhatin deðerini
Þakaklara yansýr da gözlerdeki buðular
Bazen yavrum sesiyle tüm hastane uðular

Yüz buruk , hýzlý adým, koridor çabuk biter
Duvara yaslananda gizli bir duman tüter
Cerrahi bekleyiþte heyecan nabzý döver
Bir ohla tamamlanýr müjde veren bir haber


Artýrýr umutlarý doktorun ayak sesi
Dertlere deva olur hemþirenin vizitesi
Toplum evi gibidir herkes muhtaçtýr ona
Ailenin içinde, ben derim sensin ana

Anlatmak mümkün deðil yaþayanýn hissini
Þahin sen diyemedin hem binde birisini
Teþekkür borcumuz var memur ve iþçisine
Gönülden selam olsun kadronun hepsine


1 Ocak 1993