http://www.medya73.com/images/news/dugun.jpg[/IMG] Halk arasýnda ’’þabaþ’’ veya ’’sobaþ’’ olarak bilinen bu terim genelde düðünlerde kullanýlýr. Lügatta ’’bana yardým et ! bana yardýmcý ol ! ’’ manasýna gelir.
Yöremizde bir nevi yardýmlaþma olan bu faaliyet,uzun zamandýr yapýlan
bir gelenektir. Evlenen kimseye akrabalarýna ve çevresinde tanýdýklarýna davetiye göndermesi neticesinde katýlým sonucu gelen davetliler imkaný ölüçüsünde para veya altýn yardýmýnda bulunurlar,düðün sahibi bunlarý not eder ve þobaþa gelen davetlilerin ileriki zamanda bu þekil bir düðün yaptýklarý zaman,
karþýlýðýný yardým etme þeklinde katkýda bulunur.
Þobaþta dama halýlar kilimler serilir. Sofralar açýlýr , özellikle lahmacun olmak kaydýyla,yemekler yenilir.
Hemen akabinde þobaþ yapýlýr ve yapýlan yardýmlar deftere kayýt altýna alýnýr. Genelede þobaþta parayý davulcularýn en yaþlý olaný toplar.Düðün sahibine teslim eder. Davulcunun bu toplama anýnda arasýra zýplayýp örneðin;
’’Þabaþ Mehmet Akif Akpek þabaaaaaaþ...’’ diye baðýrmasý esnasýnda adý çaðrýlan þahýs davulcuya muhakkak bahþiþ verir. O bahþiþ alanýn ekmek parasý,verenin de
gösteriþ simgesidir. Eðer ki davulcu bu zýplama ve baðýrma iþini birden fazla yaparsa, ismi çaðrýlan kiþinin,düðün sahibine yakýnlýðý veya memeleketin eþraflarýndan biri olduðu hemen anlaþýlýr.
Bu kültürümüzün henüz kaybolmadýðý ama ileriki yýllarda kaybolma sinyalleri vermesi de çok açýk ve net.