![]()
Sana uzak kentlerden birinde
Zamanýn bir yerinde
Seni ve senli günleri anýmsattý akþam güneþi
Onca zamanýn üstünde eskimeyen bir düþüncesin þimdi
Ýnsan hergün anýmsar mý ayný gözleri
Seni seviyordum ve senin haberin yoktu
Saçlarýný izliyordum uzaktan
Kulaðýnýn arkasýna düþüþü ve burnun
Herkesten baþkaydý iþte
Güldüðün zaman yukarýya bakardýn
Yukarý kalkan baþýn ve gülen gözlerin vardý
Ne güzeldiler
Sen bilmiyordun ben seni seviyordum
Kalbime sýðmýyordu aklýmdan geçenler
Duvarlara, vitrin camlarýna, kaldýrýmlara çarpýyordu
Geri dönüyordu çoðalarak
Senin sesini duyduðum masalarda erteliyordum herþeyi
Herþeyi erteleyiþim oluyordun
Kalp aðrýsý oluyordun
Birlikte soluduðumuz sokak isimleri oluyordun
Mevsimler deðiþiyor ve büyüyorduk
Dönemeçler geçiyor, köprüler göze alýyor
Ve bazen, tekin olmayan sularýn üzerinden atlýyorduk
Cesurduk
Ufuk çizgisi maviydi, günbatýmý hep turuncu
Ve kýrmýzýydý bütün karanfiller
Ben seni seviyordum sen bilmiyordun
Sevinçlerim oluyordun ara sýra
Sen hiç bilmiyordun
Sonra herhangi biri oldun
Bütün sevinçlerim bittikten sonra
Yaðmurlar yaðdý serin haziran akþamlarý
Derken birgün uzaktan gördüm seni
Saçlarýn bana inat baþýn herþeye meydan okuyarak
Ýþte yine ayný
Kalbimi acýttýn her zamanki gibi
Deðiþtik sanýyordum. ve sen yine bilmiyordun
Þimdi bunlarý anlatsa sana birileri
Kimbilir
Yada boþver
Bilme en iyisi
iclal aydýn
![]()