Hayat her geçen gün ömrümüzden çalarak geçiyor. Ýnsanlar elinde olmayan sebeplerden dolayý sevdiklerinden ayrý yaþamak zorunda kalabiliyorlar. Tabi birde yaþadýðý yere aþýksa...
Sevgili dostlarým uzun bir süredir sizlerle ne yazýþýyorum nede buluþuyorum. Nizip dýþýnda olmam sizlerle buluþamama, askerde olmam ise size yazamama neden oldu. Ama artýk tekrar sizlerle yazýþmaya devam edeceðim. Nizip'te olup bitenleri elimden geldiði kadarýyla takip etmeye çalýþýyorum. Nizip'ten ayrý olmak (uzun süreli) benim gibi Nizip aþýðý olan birine zor geliyor ama zorunlu sebepler olunca katlanmak zorunda kalýyoruz. Bazen Nizip anýlarým aklýma geliyor ve arkadaþlarý arýyorum ve kendimi o ortamda hissettirmeye çalýþýyorum. Tabi sabah kahvaltýsýnda nohut dürümü yiyemiyorum. Bunlarý anlamak için Nizip aþýðý olmak yeterli...