ÝNSAN ÝNSANAHayatýn yükünü birlikte taþýrNe güzel nimettir insan insanaNicesi zulmede acýlar yaþarBazen de külfettir insan insanaKonuþtuðu zaman tatlý dilleriDokunduðu zaman þifa elleriArandýðý zaman çýkar ileriNasip ve kýsmettir insan insanaKimisi adamý yolundan ederÖmründen çalarak yýlýndan ederCana kalan ancak acýyla kederDerin bir gaflettir insan insanaÝki kelam için kul bulunmuyorÝnsanlara giden yol bilinmiyorVarýp da evlere zil çalýnmýyorNe kadar hasrettir insan insanaOysaki sohbetle engin olunurRuhlar sakinleþir dingin olunurBöylece manada zengin olunurAslýnda servettir insan insanaHuyundan suyundan bulaþýr zatenNefisler kötüye alýþýr hemenOluþan lekeler çýkmýyor kalptenBu yönden illettir insan insanaOrada doðmuþtu orda büyüdüYalnýz yaþamýþtý yalnýz uyuduSanki bu dünyada yok idi kaydýÇekilmez gurbettir insan insana