KOLAYKEN ZORLAÞAN ÝLETÝÞÝMÝnsanlýk tarihinin ilk gününden bugüne, iletiþim teknolojilerinin geliþimi açýsýndan deðerlendirme yapýlacak olsa, bütün insanlýk tarihini bir tarafa; diðer tarafa da son yetmiþ yýlý koysak ikici kýsým daha aðýr basacaktýr. Yaþadýðýmýz son yüzyýl iletiþim teknolojileri açýsýndan müthiþ derecede deðiþimin ve dönüþümün yaþandýðý bir dönemdir. Baþ döndürücü bir þekilde yaþanan bu geliþmeler avantajlar saðladýðý gibi, bazý dezavantajlarý da beraberinde getirmiþtir.Ýletiþim teknolojileri en temel olarak haberleþmeyi ve bilgiye eriþimi kolaylaþtýrmýþtýr. Ýnsanlýk artýk çok hýzlý bir þekilde iletiþim kurabilmekte ve birbiriyle haberleþebilmektedir. Önceleri oldukça zahmetli olan bu iþler yenidünyada artýk oldukça basit ve kolaydýr. Bu yeni düzende artýk sýnýrlar ortadan kalkmýþ; iletiþim her zaman ve her yerde olacak þekilde olmaktadýr. Ýletiþim teknolojileri sayesinde uzaklar, yakýn hale gelmiþtir. Bugün dünyanýn öbür ucunda meydana gelen bir olaydan kýsa sürede haberdar olmak mümkün olabilmektedir. Uzaklarda olan bir yakýnýmýzla hýzlý ve bir þekilde iletiþim kurulabilmektedir. Bu yönüyle bir nebze de olsa gurbetin yüreðe çöken sýzýsý da azalmaktadýrAncak iletiþim teknolojileri uzaðý yakýn ederken; yakýný da uzak etmiþ gibi görünüyor. Ýmkânlar ve teknolojiler daha çok ve kolay bir þekilde iletiþim kurmak için kolaylýk saðlamakta iken, insanlýk her giden gün birbirinden kopmakta ve herkes kendi kabuðuna çekilmektedir. Bir tuþ kadar yakýn herkes birbirine ama bir o kadar da uzak. Ýnsanlar, günümüzde birbirini arayýp sormaz; hal hatýr bilmez; selam ve sabah vermez olmuþlardýr. Ýþ bu kadar kolayken ne oluyor da birbirimize selam verip hal hatýr sormuyoruz? Selam vermek ve hal hatýr sormak bu kadar zor olmasa gerektir. Teknolojilerin, özellikle iletiþim teknolojilerinin bireysel anlamda iletiþimi çoðaltmasý beklenirken, bu durum gerçekte hiç de öyle olmamýþtýr.Günümüzde Ukrayna'da savaþta ölen askerden haberi olan modern insan, evinin içinde kimsesiz yaþayan komþusunun öldüðünden habersiz yaþamaktadýr. Ölen komþusunun kokusu çýkýnca ancak haberdar olabilmektedir. Geçtik komþuyu ayný evin içinde komþular haline gelmiþ durumdayýz. Aile efradý, dünya ile iletiþim halinde iken; kendi ailesiyle yeterli düzeyde iletiþim kuramamaktadýr. Ebeveynler, çocuklarýnýn ayrý odalarda ne yaptýðýný, kimlerle konuþtuklarýný bilemektedirler. Ev efradý haftanýn bir gününde, bir kahvaltýda dahi doðru dürüst bir araya gelememektedir.Ýletiþim teknolojileri ile beraber iletiþimlerimiz ve etkileþimlerimiz artmýþtýr. El-Hak doðrudur. Ancak bu artýþ sayýsal anlamda olurken; nitelik anlamýnda artýþ olmamýþtýr. Mesela sadece cep telefonlarýmýz yoluyla günlük olarak onlarca, hatta yüzlerce etkileþim söz konusudur. Gelen mailler, mesajlar, sosyal mecralardan gelen bildirimler derken bu sayýlar artmaya devam etmektedir. Yani tekrar etmek gerekirse; iletiþim sayýsal anlamda artarken, nitelik anlamýnda ise azalmýþtýr.Bu anlamda hayati bazý sorular sormak gerekiyor: Çok sayýda olan bu etkileþimlerin kaçý bizlere ve ruhlarýmýza dokunuyor? Bu etkileþimlerin kaçý bize selam veriyor? Bu etkileþimlerin kaçý size özel olarak gelmiþtir? Ýþte bu sorularýn cevaplarý hiç de iç açýcý deðil ne yazýk ki. Günlerce bazen haftalarca bize özel olarak gelen mesajlarý göremediðimiz olmaktadýr. Ne oldu da bugün buralara savrulduk. Soralým kendimize o halde "Seni sadece selam vermek için aradým. Sahi nasýlsýn? Ne yapýyorsun?" diyen kaç etkileþimimiz var.Çaðýmýzda insanlarýn birbirini aramalarý ve sormalarý genellikle çýkar eksenli olmaktadýr. Bende de durum çok farklý deðildir. Genellikle insanlar birbirlerini iþleri ve güçleri için aramaktadýr. Çýkar eksenli de olsa bu aramalarda tabi ki hal hatýr sorulmaktadýr. Ama bu hal hatýrýn sonunda ortaya çýkan istekler samimiyete sekte vurmaktadýr.Konuya iliþkin olarak geçenlerde yaþadýðým bir telefon görüþmesinden bahsedeyim. Uzun yýllardan beridir tanýdýðým bir arkadaþým beni aramýþtý. Hal hatýr faslýndan sonra ben her zamanki gibi bir istek olacak, diye bekliyordum. Ama bir türlü istek gelmeyince, ben erken davranýp "Senin için yapacaðým bir þey var mý?" diye sordum. "Yok" dedi gayet net bir þekilde. Buna karþýlýk ben de espri ile "O zaman niye aradýn beni" dedim. Arkadaþým "seni sadece selamlamak ve hal hatýr sormak için aradým" diye söyleyince, bir anda sarsýldým. Ayný zamanda çok da mutlu olmuþtum. Kendi kendime "Demek ki ne kadar uzun zamandýr, bana adam gibi hal hatýr sorulmamýþsa bu konuþma bana garip geldi." dedim. Baktým ki ben de çevremdeki dostlarýmý yeterince arayýp sormuyorum. "Oysaki bu iyi bir þey" diye düþündüm. Þimdilerde eþi, dostu daha çok aramaya çalýþýyorum.