Yaþamak, Sevmek ve Öðrenmek

[secretgarden]

Yaþamak, Sevmek ve Öðrenmek

Aþýklar sadece daha iyiyi umut etmeyi deðil,
onu yapmak için çaba göstermeyi de öðrenirler.
Aþký sýradan þeylerin tutsaðý yapmak, onun tutkusunu almak ve onu sonsuza kadar yitirmek demektir. Gerçek sevgi, kimin daha kârlý çýkacaðýný düþünmeden
bir insana vermeyi düþünmektir. Engellere üzerinden aþýlacak fýrsatlar olarak bakarsak sadece çözüm bulmakla kalmayýz, kendimizin genel sorun çözme yeteneklerimizi de artýrýrýz. Sevgi yetiþmek için en verimli topraðý sunar bize.
Sevgi, eski yaralarý açmak deðildir, onlarý kapatmaktýr.
Ayaða kalkýp yaþamaya devam etmek demektir. Kalp; tutkularýmýzýn yaþadýðý yerdir.
Çok narindir, kolayca kýrýlýr ama inanýlmaz derecede esnektir.
Kalbi aldatmaya çalýþmanýn anlamý yoktur.
Onun yaþamasý bizim dürüstlüðümüze baðlýdýr. Yaþam; sevgiyle de korkuyla da yürütülse her zaman
bir serüvendir. Korku; yaþamýn sýnýrlandýrýlmasý dýr, hayýrdýr.
Sevgi; yaþamýn özgürlüðe kavuþturulmasý dýr. "Evet" deyin. Derdin ne kadar oturmuþ, görünüþün ne kadar umutsuz, yanlýþýn ne kadar büyük olduðu hiç fark etmez.
Sevgiyi yeteri derecede anlamak hepsini yok edecektir. Olgun insan, pek çok yol, pek çok çözüm ve
pek çok sonuç olduðunu bilir. Sevgi kusursuzlukta ýsrar etmez.
Ama kim olduðumuz ve nasýl davrandýðýmýz arasýndaki
önemli iliþkiyi fark etmemizi gerektirir. Ne kadar akýllý ya da duyarlý olursa olsun
herkesin yanlýþlýk yaptýðýný ve herhalde de yapmaya
devam edeceðini görüp bilmek rahatlatýcý bir þeydir.
O yüzden; neden kusurlarýmýzý kabul edip,
insan soyuna katýlmýyor ve rahatýnýza bakmýyorsunuz? Kendilerine inananlar ve yaþadýklarý an'a güvenenler
yaþamý en keyifli bulanlardýr. Bunlar, geçmiþin piþmanlýklar deðil,
anýlarý depolayacak bir yer olduðunu, geleceðin korku deðil,
umutla dolu olmasý gerektiðini öðrenmiþlerdir.
Ve bizim sadece günümüze ihtiyacýmýz vardýr. Sevmekle geçen bir yaþam; asla sýkýcý olmayacaktýr. "SENÝ SEVÝYORUM" demekten asla býkmayýn ve sakýnmayýn. Sadece kalp için hasat zamaný yoktur.
Sevgi tohumu sonsuza dek yeniden ekilmelidir.

Leo Buscaglia

[þükrü çiftçi]

öðretmenim bu tarzda çok eser veriyorsunuz yoksa aþk kelimesini sizde mi ? taþýyorsunuz

[secretgarden]

öðretmenim bu tarzda çok eser veriyorsunuz yoksa aþk kelimesini sizde mi ? taþýyorsunuz

yooo hayýr...

[secretgarden]

.....Gün gelir bir gün
Baþka bir mevsim, baþka bir takvim, baþka bir iliþkide
O eski aðrý
Ansýzýn geri teper.
Dilerim geri teper.
Yoksa gerçekten bitmissinizdir.

Zamanla yerleþir yaþadýklarýn, yeniden konumlanýr, çoðalýr anlamlarý, önemi
kavranýr.
Bir zamanlar anlamadan yaþadýðýn þey, çok sonra deðerini kazanýr.
Yokluðu derin ve sürekli bir sýzý halini alýr.
Oysa yapacak hiçbir þey kalmamýþtýr artýk
Mutluluk geçip gitmiþtir yanýnýzdan
Her þeye iyi gelen zaman sizi kanatýr
Ölmuþ saadeti karþýlaþtýr yaþayan mutsuzlukla
Günlerin dökümünü yap
Benim senden, senin benden habersiz alýp verdiklerini
Kim bilebilir ikimizden baþka?
Sözcüklerin ve sessizliklerin yeri iyi ayarlanmýþ
Bir iliþkiyi, duygularýn birliðini,
Bir aþký beraberlik haline getiren kendiliðindenliði
Yani günlerimiz aydýnlýkken kaçýrdýðýmýz her þeyi bir düþün
Emek ve aþkla güzelleþtirilmiþ bir dünya
Þimdi aðýr aðýr batýyor ve yokluða karýþýyor
Orada olmuþ saadeti karþýlaþtýr yaþayan mutsuzlukla
Bunlar da bir iþe yaramadýysa
Demek yangýndan kurtarýlacak hiçbir þey kalmamýþ aramýzda. ..............
Murathan Mungan / Yaz Geçer

[doganesmeray]

Hoþgeldin gülüm, su gibi ömrün olsun,
Yangýnlarýma sular yaðdýrdýn,
Damla damla söndüm serinledim.
Onar onar saydýððým yýllarýmý onardýn,
Saat saat bulunduðum meçhulden gün yüzüne çýktým…
Günler gördüm gül yüzünde,
Gönlümün kapýlarýný sana açtým, çalmadan gir içeri diye.
Adýyorum sana onca kýrýk aþktan sonra arta kalanýmý,
Temize çekiyorum sende büyün yalanlarýmý…
Senin aþktaki kadrini bilmek için, önce kadersiz aþklardan gecmeli insan…
Eksiltip yoran bütün ayrýlýklar,
Kavuþmalara giden yollara çýkar.
Vefayý bozada gülmeyi gülhanede unuttuðum garip bir zamanda çýkageldin…
Hoþgeldin, yitirilmiþ sevgililer köyü coðrafyama,
Hoþgeldin, bir daha seversem namerdim sokaðýma….
Hoþgeldin…
Bitti dediðim yerden baþlýyorsun,
Dindi artýk dediðim yerden oluk oluk kanýyorsun.
Beni en iyi sen tanýyor,sen anlýyorsun.
Ne hoþ geliyor, ne hoþ gülüyorsun…
En güzel renkleri komþu kýzlarýn gözlerinde gördüðüm solgun sarý bir zamanda çýkageldin.
Hangi yollardan uðradýn duraðýma?
Hoþgeldin, yitirilmiþ sevgililer köyü coðrafyama,
Hoþgeldin bir daha seversem namerdim sokaðýma…