Seher vakti esen rüzigarın serinliğini bilemeyen..
Bir avuntuyla cafe köşelerinde ömür çürüten, gönül huzurunu ne bilir?!.
Çıplak ayaklarını ıslak otlar üzerine seremeyen.. Bir hüt hüt kuşunun canlı ötüşünü duyamayan.. Ve dahi bir bebeğin avucunu, ellerine almadan yaşayan;
Akıldan, mantıktan ne bahseder bilmem ki?!..
işte ben diyecem ? yok yok değilim evet itiraf ediyorum beni tariif etmiş
hehe güzel olmuş
Aşkı Ya Yaşarsın Yada Yazarsın...
SaRıma LaRciverRt Oldun...