ANNA KARENİNA
Geceleri gözlerine ay ışığı yansırdı
Sen mehtap olurdun, ben sarhoş
Sana bakınca gözlerimin feri akardı
Anna Karenina; sen ölüme koş…
Küllendi içimde yaktığın ateş
Derbeder ettin; gezerim boş boş
İçimde bir fırtına, bir keşmekeş
Anna Karenina; sen ölüme koş…
Kopardın kökünden sevda gülünü
Sevgiler yasak; sevdalar nahoş
Şimdi kimler gömsün senin ölünü
Anna Karenina; sen ölüme koş…
Bu aşk belki ölüm, belki ışıktı
Belki can çekişen; belki biraz loş
Belki bir ömür, belki anlıktı
Anna Karenina; sen ölüme koş…
İşte bitti şimdi yaşanan her şey
Anna Karenina; sen ölüme koş
Hesaba yazma yaşanmış hiçbir şey
Anna Karenina; sen ölüme koş…
MAHSUN (08/04/2009)