Konu: Uzaklara Bakýþýný Çevirme

Yýl 1978. Ekimin ikisi. Sabah namazý vakti henüz girmemiþ. Hava ayaz. Bir sis tufaný var.. Çayýraðasý otobüsünün deli dolu muavini beni bir benzin istasyonunda indirmiþ. Akyazý sapaðý burasýymýþ. Ben bilmem. Sýrtýmda ince bir gömlek. Kalýn bir yük ipiyle baðlanmýþ açýk mavi valizim. Bir tarafýmda ise kilime sarýlmiþ bir yorgan, koyun yününden yapýlmýþ minderim ve yastýðým. Küçük bir tüp, bir aliminyum tencere ve bir tabak. Tencerenin içinde bir kaþýk, biraz bulgur ve salça.

Buralarý bilmem. On üç yaþýnda tek baþýma Diyarbakýr’a gidip bir otelde kalmýþlýðým var ama, burasý bana bir baþka geldi. Bu hava, beni tedirgin eden sahipsizlik ürkütüyor. ...
**
Koynumda yýllardan beri sakladýðým küçük defterimde bunlar yazýyordu. Daha fazla yazamýyacaðým anladým. Hep hüzün hep gurbet, bir yaný düþmüþ bir hayat. Gizli gizli uzaklara bakýþlar, yüreðe çakýlmýþ duygular ve hasretler. Parmak uçlarýyla dahi maziye dokunmama duygusu. Ha açýk ha koyu çay içmiþiz. Ne farkeder. Görülecek hesabýmýz kendimizde. Gerisi kalsýn dostum. Uzaklara bakýþýný çevirme sen.