Konu: Taksim'de Uykusuz Demler

Gelsen diyorum. Bütün hüzünlü , vurgunlu ifadeleri bir kenara atýp hür atlar gibi savrula savrula gelsen diyorum. Bütün gelsen diye baþlayan, þarkýlarý, þiirleri bir kenara koyup bizim türkümüzle gelsen.Buralarda dutlar çoktan meyveye durdu; pembeleþmeye az kaldý. Sen her dutu sevmezsin; bilirim. Ben seni beraber ektiðimiz dut aðacý gölgesinde bekliyorum. Yediðim simitlerin tadý yok demiþtim ya, bu güzel dutlar da bir tad vermiyor. Ya lavanta çiçeklerine ne demeli? Kainatta yaratýlmýþ en þifalý ilacýn zeytin ve onun yaðý olduðunu sürekli söylerdin. Yað içinde beklettiðimiz lavantalar hala o tazelikte duruyor. Aðrýlarým için dahi kullanmýyorum. Sen þimdi hangi çiçekle yaþarsýn?
Dün Taksim sokaklarýný tek baþýma gezdim. Yanýmda sen varmýþsýn gibi fotoðraflar çektim. Cebimdeki paranýn miktarýna bakmadan Antep mutfaðýnda piþirilmiþ künefe yemeye çalýþtým. Öylesine yedim. Sanki sen de karþýmda yiyormuþsun gibi bir çatal da senin için koydurdum. Daha önce yazmýþ olduðun kenarý yanýk mektuplarýný cebimden çýkarýp bilmem kaçýncý defa okudum. Forrest Gump gibi hala sana mektuplar yazýyorum. Cevap gelmeyeceðini bile bile, özene bezene yazýyorum.


Ben boþuna sýfatlarý bol cümleler yazýyorum. Biliyorum.
Uykusuz gözlere inat beyhude seni düþünüyorum. Bilmiyorsun.
Ben serseri hasretleri gönlümde yaþatýyorum. Ya sen?
Beynimi çatlatan fikirlerin harmanýnda sana yeni çaðrýmý yapýyorum.
Ne yapayým? Senden kaçamýyorum.


yazý/foto:magpak