Konu: Harman Sabahýnda

Sende kalan bütün hayallerimi, bir türlü biteremediðim bestelerimi ödünç vermiþtim. Ýþte tam zamaný ver artýk onlarý. Artýk sesin soluðun da çýkmaz oldu. Bir baþka ülkenin þafaðýnda kýrýk dökük yazdýðýn ifadeler, yarým cümleleri de bitir artýk. Senin mahpusluðundan firar ettim, tenha vakitlerinde yaptýðým aðýtlarýmý dinleme artýk.

Bu sýcak Çanakçý sabahýnda hüznümü etrafýmda uçuþan serçelerle paylaþýyorum. Duvardaki kertenkeleler bana garip garip bakýyor. Zeytin aðaçlarý esintili günlerine hasret, süklüm püklüm hüzünlerini saklýyor. Komþumuz Kezban teyzenin yeni eniði kuyruðunu altýna saklamýþ gözleri üzerimde. Bahçedeki zehir çiçeði beni ye* þifa olurum dercesine, pembe renkli çiçekleri ile bana havasýný atýyor. Anam merakta, anam derdime düþmese de anlýyor iþte, "Bu sevda bitmedi mi daha oðul?" diye sorup duruyor. Bilmiyor ki ben de yorgunum, kendime bu sevdadan daha aðýrým.

Ýþte yine, herþeye raðmen aklýmdasýn. Gayri senden gelecek hiçbirþey istemiyorum desem de bir yanda sen, bir yanda derdim davam yaþýyorum iþte. Harman vakti geldi. Sevda harmaný vaktine ise daha çok var diyorlar; kader arkadaþým Rýza ve Cemile Teyzenin oðlu Mecid.

Sende kalsýn! Bendeki bana yeter…

foto/yazý: magpak

Not: Bu resmin hikayesi uzun.Resimdeki yaþanýlan köyde özürlüdür..




Kaynak...

Ne kadar guzeldi harman zamani helede sabah kahvaltiyi orada yapmak.