Konu: Nadir Þah

Size tarihte önemli bir devlet adamýný bu açlýmlarý açanlara ve topluma örnek olsun diye tanýtmak istiyorum.
Büyük Devlet adamlarýmýzdan Nadir Þah
Biliyorsunuz
Ýraný genelde Türkler yönetir.
Nadir Þah ta adam gibi adam
Yaptýklarýný okuyun size çok güzel gelecek.
Çünkü bu açýlýmý þimdi yapacak bir babayiðt aranýyor.

Nadir Þah.

Osmanlýlarýn Gence Muhâfýzý Genç Ali Paþa vâsýtasýyla anlaþma istedi. Bu sýrada Rusya Seferine hazýrlanan Osmanlýlar, anlaþma isteðini kabul etti. OsmanlýDevletiyle anlaþma yaptýktan sonra, Ýran’da siyâsî nüfûzu daha da artan Nâdir Han, Üçüncü Abbâs’ý tahttan indirerek kendisini þâh îlân etti.

Afþarlý Nâdir Þahýn, Ýran’da hâkimiyet kurmasýyla Þiî Safevî hânedâný son buldu. Hânedânýný kurduðunu ve þahlýðýný arz etmek üzere, Ýran’daki Osmanlý heyetine, kendi adamlarýný da katarak o devirde dünyânýn en büyük devleti ve Ýslâm âleminin liderlik makâmý olan Hilâfet müessesesine sâhip OsmanlýDevletinin merkezi Ýstanbul’a gönderdi.
Ýran’daki Þiîlerin Sahâbe-i kirâma küfretmelerini önlemek, bozuk inançlarýndan vazgeçirmek ve onlara ilim yoluyla inançlarýnýn yanlýþlýðýný ispat etmeleri için, OsmanlýDevletinden yardým istedi.
Baðdat Vâlisi Eyyûbî Ahmed Paþa Osmanlý âlimlerinden Baðdatlý Ebülberekât Abdullah Süveydî’yi göndererek, Nâdir Þâhýn isteðini yerine getirdi.
Nâdir Þah, Þiî Mollalarý Necef’e çaðýrttý. Yetmiþ kadarý toplandý. Osmanlý âlimlerinden Süveydî ile Efgan müftisi ve altý Buharalý Sünnî âlim de Necef’e geldi. Nâdir Þâh, Süveydî’yi vekil tâyin edip, hak yolun iki tarafça da tasdikini istedi. Þiî Mollalara, Süveydî hazretleri tarafýndan sýra ile dört halîfenin üstünlükleri, Eshâb-ý kirâmýn hepsine hürmet edilmesi lâzým olduðu, gayr-i meþrû yaþama tarzý olan mut’a nikâhýnýn Ýslâmiyette yasak edildiði ve Ýran’daki bu çirkin iþleri Þâh Ýsmâil Safevî ile onun yolunda giden çocuklarýnýn çýkardýðý ispatlandý. Sünnî âlimlerin, mollalarýn ve Nâdir Þahýn tasdîkinden geçen antlaþma imzâlanýp,

Ferman-ý Þâhî îlân edildi. Bu ferman þöyledir:

“Önce Allahü teâlâya sýðýnýrým. Biliniz ki, Þâh Ýsmâil-i Safevî 1502 yýlýnda ortaya çýktý. Câhil halktan bir kýsmýný yanýnda topladý.
Bu alçak dünyayý ve nefsinin isteklerini ele geçirmek için, Müslümanlar arasýna fitne ve fesat soktu.
Eshâb-ý kirâma sövmeyi, Râfýzîliði ortaya çýkardý. Böylece Müslümanlar arasýna büyük bir düþmanlýk soktu.
Münâfýklýða ve düþmanlýða sebep oldu. Öyle oldu ki, kâfirler, rahat ve korkusuz yaþýyor. Müslümanlar ise, birbirlerini yiyor.
Birbirlerinin kanlarýný, nâmuslarýný telef ediyor.
Ýþte bunun için Megan Meydanýndaki toplantýda; büyük, küçük hepimiz, beni þah yapmak istediðiniz zaman, bu isteðinizi kabûl etmeme karþýlýk; siz de Þah Ýsmâil zamânýndan beri, Ýran’da yerleþmiþ olan bozuk inançlardan ve boþ sözlerden vazgeçeceðinizi bildirmiþtiniz.
Kýymetli dedelerinizin mezhebi olan mübârek âdetlerimiz olan, dört halîfenin hak ve doðru olduðuna kalp ile inanacaðýnýza ve dil ile de söyleyeceðinize, bunlarý sövmekten, kötülemekten sakýnacaðýnýza ve dördünü de seveceðinize söz vermiþtiniz.
Ýþte bu hayýrlý iþi kuvvetlendirmek için, seçilmiþ âlimlerden, dînine baðlý yüksek zatlardan soruþturdum.
Hepsi dedi ki, Peygamberimizin sallAllahü aleyhi ve sellem hak yoluna çaðýrdýðý günden beri, Sahâbe-i râþidîn olan dört halîfenin (radýyAllahü anhüm) herbiri, dîn-i mübînin yayýlmasý için canlarýný ve mallarýný fedâ ettiler ve bu uðurda, çoluk çocuklarýndan amca ve dayýlarýndan ayrýldýlar ve her söze, iftirâya, oka katlandýlar.
Bundan dolayý, Resûlullah sallAllahü aleyhi ve sellem efendimizin, husûsî sohbetleriyle þereflendiler. Böylece ‘Muhâcirlerden ve Ensârdan, ileri olanlar’ âyet-i kerimesiyle medh ve senâya kavuþtular.
Ýyilerin efendisi vefât ettikten sonra, ümmetin iþlerini gören, Eshâb-ý kirâmýn büyüklerinin sözbirliðiyle, hilâfete, birinci halîfe, maðara arkadaþý Ebû Bekr-i Sýddýk radýyAllahü anh getirildi.
Bundan sonra, halîfenin tâyin ve Eshâb-ý kirâmýn kabul etmesiyle hazret-i Ömer Fâruk radýyAllahü anh ve ondan sonra, altý kiþi arasýndan ve sözbirliðiyle Zinnûreyn Osman bin Affân radýyAllahü anh ve bundan sonra Allah‘ýn arslaný, arayanlarýn aranýlaný, þaþýlacak þeylerin hazînesi, emîr-ül-müminîn Ali ibni Ebî Tâlib radýyAllahü anh halîfe oldu.
Bu dört halîfeden, herbiri, kendi hilâfetleri zamanýnda, birbirleriyle uygun her türlü ayrýlýk lekesinden temiz idi.
Kardeþlik ve birlik üzere idiler. Herbiri, Ýslâm memleketlerini þirkten ve müþriklerin kininden korudular. Bu dört halîfeden sonra, Müslümanlar îmân ve îtikâdda birlik idi. Her ne kadar, zaman ve asýrlar geçmesiyle, Ýslâm âlimlerinin oruç, hac, zekât ve baþka yapýlacak iþlerde ayrýlýklarý oldu ise de, inanýlacak þeylerde ve Resûlullah’ý (sallAllahü aleyhi ve sellem) ve O’nun Eshâbýný sevmekte ve hepsini hâlis olarak tanýmakta hiçbir kusur ve noksan, bozukluk ve gevþeklik olmadý.
Þah Ýsmâil’in ortaya çýkmasýna kadar bütün Ýslâm memleketleri, böyle saf ve temiz idi.
Sizler selîm aklýnýzla ve temiz kalplerinizin irþâdý ile, sonradan çýkarýlan Eshâb-ý kirâmý sövmek ve Râfýzî olmak yolunu, çok þükür býraktýnýz. Dîn-i Ýslâm sarayýnýn dört temel direði olan dört halîfenin sevgisiyle kalplerinizi süslediniz. Bunun için ben de, bu söz verdiðimiz beþ kararýmýzý, gökler gibi yüksek, karalarýn ve denizlerin hâkâný, haremeyn-i þerîfeynin hizmetçisi, yeryüzünün ikinci Zülkârneyn’i, büyük Ýslâm Pâdiþâhý, kardeþimiz, Rum memleketlerinin sultanýna bildirmeyi söz veriyorum.
Bu iþi arzumuza uygun olarak bitirelim.
Bu yazdýklarýmýz, Allahü teâlânýn yardýmý ile, çabuk meydana çýksýn!
Þimdi bu hayýrlý iþi kuvvetlendirmek için, allâme-i ulemâ (Molla Ali Ekber) molla baþý ve baþka yüksek âlimlerimiz bir tezkire yazdýlar.
Böylece, bütün þüphe perdelerini yýrttýlar. Ýyice anlaþýldý ki, bütün bu Râfýzîlik ve bid’atlar ve ayrýlýklar, Þâh Ýsmâil’in çýkardýðý fitnelerden doðmuþtur. Yoksa ondan önceki zamanlarýn hiçbirinde ve Ýslâmýn baþlangýcýnda, bütün Müslümanlarýn îmânlarý, düþünceleri tek bir yolda idi.
Bunun için, Allahü teâlânýn yardýmý ile ve O’nun kalplerimize sunmasý ile, bu þerefli ve yüksek kararý almýþ bulunuyoruz.
Ýslâmiyetin baþlangýcýndan, tâ Þah Ýsmâil’in çýkmasýna kadar bütün Müslümanlar, Hulefâ-i râþidîni hak bilirlerdi.
Bunlarý sövmekten, kötülemekten çekinirlerdi. Hatîb efendiler ve büyük vâizler, minberlerde ve derslerde, bu halîfelerin iyiliklerini, güzel hallerini, üstünlüklerini söylerlerdi.
Mübârek isimlerini söylerken ve yazarlarken radýyAllahü anhüm derlerdi. Derin âlim ve üstünlerin özü Mirzâ Muhammed Ali hazretlerine emreyledim ki, bu; ‘Fermân-ý hümâyûnumuzu, bütün Ýran þehirlerine yaysýn. Milletim de iþitsin ve kabul eylesin! Buna uymamak, karþý gelmek Allahü teâlânýn azâbýna ve Þâhenþâhýn gazâbýna sebep olacaktýr.
Böyle bileler’.
Nâdir Þâh, Afþarlýlar Hânedânýnýn hâkimiyetini geniþletmek için 1737′de Afganistan’ýn Kandehar bölgesine gitti. Kandehar’da Nâdirâbâd þehrini kurdu.
1738′de Hindistan Seferine çýktý. Gazne, Kâbil, Celâlâbâd þehirlerini zabtederek, Peþaver’den Lahor’a girdi. 1739′da Gürgâniyye Devletinin baþþehri Dehli’yi aldý. Gürgâniyye Devleti Sultanlýðýna Muhammed Þâhý getirtti. Hindistan’ýn Ýndüs Nehri kuzeyindeki eyâletler Afþarlýlar Hânedanlýðýna ilhak edilip, hazînesini doldurdu. Ýran halký üç yýl vergi dýþý býrakýldý.
Afþar askerine fazlasýyla ihsânlar daðýtýldý. 1739 yýlý sonunda Kabil’e geldi. Âniden Hindistan Seferine geri dönüp, Hind Hükümdârý Hudâ Yar Han Abbâsî’yi esir alýp, 1740 baharýnda Kâbil’e döndü. 1740 yazýnda Türkistan’a girdi. Buhara Hanlýðý ile Ceyhun Nehri hudut kesildi.

Karýþýklýklar üzerine 1741′de Kafkasya Seferine çýktý. Yolda, Mazenderân yakýnlarýnda suikasta uðrayarak, yaralandý. Suikastla alâkalý görülen, Veliahd Rýzâ Kulu cezâlandýrýldý. Daðýstan’a girdi. Ruslarla münâsebeti gerginleþti. Ýran’da Afþarlý Hânedânýna karþý cephe alýndý. Ýsyanlar baþladý. 1743′te Osmanlý hâkimiyetindeki Musul’dan Irak’a girdi. Baðdat’a kadar geldi. Baðdat Vâlisi Eyyûbî Ahmed Paþayla dostça münâsebetler kurup, geri çekildi. 1743′te Kars’a geldi. Kars baþkumandaný Yeðen Mehmed Paþanýn hastalanýp vefâtýyla, Nâdir Þâh, Kâðâverd’de muvaffakiyet kazandý ise de Osmanlýlardan anlaþma istedi. 4 Eylül 1746′da Osmanlý - Afþar Antlaþmasý imzâlandý. Hudut deðiþikliði olmadý.
Nâdir Þahýn, Sünnîlere tanýdýðý haklar, Eshâb-ý kirâma, mübârek makamlara ve âlimlere hürmeti, Râfýzîlerin çirkin âdetlerini yasaklamasý, halkýnýn çoðunluðu Þiî olan Ýran’da büyük isyan ve karýþýklýklarýn çýkmasýna sebep oldu.
Temmuz 1747′de, Sîstân Ýsyanýný bastýrmak üzere sefere çýktýðýnda, Fethâbâd civârýnda âsîler tarafýndan þehit edildi.
Âilesi ve yakýnlarý kýlýçtan geçirildi. Hazînesi yaðma edildi.
Nâdir Þâhýn þehit edilmesiyle, Ýran’da baþlattýðý ýslahatlar durdu. Çok kan döküldü.
Kurduðu Afþarlýlar Hânedâný 1795 yýlýna kadar Ýran’a hâkim oldu.

Osmanlýdan bu yaptýklarýna karþýlýk tek bir þey ister.
Þiiliðin mezheb olarak kabul edilmesi.
Kabede bir yer verlmesi.
Osmanlý Enderun yetiþtirmesi Türk Düþmaný devlet adamlarý buna karþý çýkar.
Kabede bir þii imamýn namaz kýldýrmasýna karþý çýkar.
Kabul edilmez.
Bunu üzerine devletinde yatýðý önemli ýslahata taban bulamaz.
Ve büyük bir hüsranla þehit edilir.
Nadir Þahýn büyük ýslahatýnýn Þia dünyasýnda kabul görmemeinin tek sebebi Osmanlýdýr.
Bu icraatýn ne kadar büyük olduðunu ancak çok iyi düþününce anlayabiliyoruz.
Bugün Türkiyede ki Aleviler bile eðer O zamanki devlet gerekli tölerans ve hoþ görüyü verseydi.
Olmayacaktý.
Türk Milleti arasýnda þiilik yada alevilik diye bir problem oluþamayacaktý.

Osman Nadir Þah'ýn hayatýný baþka yerde de okumuþtum, Þah Ýsmail zamanýna kadar aralarýnda hiçbir husumet bulunmayan 4 halife ve mezhepler,Þah ismail zamanýnda planlý bir þekilde birbirlerine düþürülmüþ ve Ýslamiyet yozlaþtýrýlmýþtý, Nadir Þahýn bu konudaki çalýþmalarý ve faaliyetleri gerçekten takdire þayan.

Ancak benim hep kafama takýlmýþtýr, niye müslümanlar mezheplere bölünmüþ, neden islamiyeti uygulayýþ tarzlarý birbirinden bu kadar farklý, Mute nikahý gibi sapýkca bir uygulama nasýl oluyorda Ýslamiyetin içine sokulabiliyor, bu nikah hala Ýranda uygulanýyor, hatta müslüman Türk öðrencilerin içindede ben bu uygulamanýn yapýldýðýný duydum, insan olan her kesin bu nikahýn sapýkca olduðunu kabul etmesi lazým.

Ýþte bu ötekileþtirme ayrýmcýlýk, mezhep farklýlýðý, peygamberimiz öldükten hemen sonra baþlýyor, neden peygamberimiz öldükten hemen sonra , müslümanlar 4 parçaya ayrýlýyor sanki peygamberimizin ölümünü bekliyorlar, islamiyeti bu kadar farklý algýlayan Aleviler nasýl olmuþta islamiyeti farklý yorumlamýþlar, benim kafam bunlarý bir türlü almýyor.
Sonuçta insan insandýr, doðrularda birdir, yanlýþlarda birdir.

Kardeþim sana çok teþekkür ederim birazda katkýda bulunmak amacýyla;

Avþarlar, Oðuz Kaðanýn altý oðlundan Yýldýz Hanýn ilk oðlu Avþar?ýn soyundan gelirler. Avþar?ýn adýnýn anlamý: Ýþini çabuk ve iyi yapan, þahbaz (çevik, becerikli), yaman kiþi; ayný zamanda, elinden av kurtulmayan yaman avcý demektir. Avþarlar, 24 Oðuz Boyu içinde en etkili olan birkaç boydan biridir.
Avþarlar?da diðer Türkler gibi 918-920 yýllarýnda Müslüman olmuþlardýr. Oðuzlara Müslüman olmalarýndan sonra Türkmen dendiðinden Avþarlar da 24 Türkmen boyundan biridir. Oðuzlarýn en kalabalýk boylarýndan olan Avþarlar, Türkiye?de de en kalabalýk iki Türkmen boyundan biridir ve Türkiye?nin her ilinde, ilçesinde bulunurlar.
Avþarlarýn dünyada en çok bulunduklarý ülkeler in baþýnda Ýran gelir ondan sonra Türkiye, Azerbaycan, Afganistan, Pakistan, Türkmenistan, Kýbrýs ve Balkanlar gelir. En çok olduðu ülkelerden olan Suriye?den göçtükleri için az miktarda bulunan Avþarlar Irak, Kafkasya, Kazakistan, Özbekistan, Kýrgýzistan, Libya, Mýsýr, Hicaz, Cezayir ve Tunus?ta az miktarlarda bulunurlar.
Avþarlar, 24 Oðuz Boyu içinde boyuna ve boy adýna en çok sâhip çýkan Oðuz boyu olarak yaþadýklarý yerlere, kurduklarý kurumlara kendi adlarýný vermiþler, soyadlarýný hatta çocuklarýnýn ilk adýný Avþar koyanlar olarak Türkiye?de en çok yer adlarý bakýmýndan da ikinci sýra da yer alýrlar.
Avþarlar, gözünü daldan budaktan sakýnmayan, tuttuðunu koparan, adýna lâyýk, yaman, bir okadar da mütevâzi insanlardýr. Bu yapýlarý nedeniyle ki târih boyunca beylik, hanlýk. devlet ve imparatorluk olmak üzere yirmiden fazla hânedanlýklar kurmuþ, yüzden fazla devlet adamlarý yetiþtirmiþ bir Oðuz Boyudur.
Avþarlarýn hânedanlýklarý arasýnda kurduðu Germiyanoðullarý, Ýnançoðullarý, Gündüzoðullarý, Alâiye ve Avþar beylikleri. Trablusgarb Beylerbeyliði, Musul, Sincar, El-Cezire ve Þumla Atabeylikleri, Avþar Hanlýðý, Karabað, Urmiye ve Hamse hanlýklarý. Hamse?de dört yýl devam eden ikinci bir Hamse Hanlýðý ile Ýranda devlete baðlý 128 yýl devam eden Mansuroðullarý ve 243 yýl devam eden Alplu Hânedanlýklarý. Beylikten devlet olan Karamanoðullarý, Atabeylikten imparatorluk kadar geniþ bir devlet olan Hâlep Devleti ve Yýkýlmakta olan bir Ýran devletinden 11 yýl içinde zamanýnda dünyanýn ikinci güçlü imparatorluðu olan Afþarlýlar imparatorluðu Avþarlar tarafýndan kurulmuþ hânedanlýklarýn bazýlarý. Bazý kaynaklarda Aydýnoðullarý, Saruhanoðullarý ve Menteþeoðullarý beylikleri ile Dulkadýroðullarý, Kozanoðullarý, Özeroðullarý ve Küçükalioðullarý?nýn da Avþar hânedanlýklarý olduðu yazýlýdýr. Kýbrýs Türk Cumhuriyetininse bütün cumhurbaþkanlarý ve baþbakanlarý Avþardýr.
Türk târihinde bundan sonra divanda, dergâhta, bârgâhta, mecliste ve meydanda Türkçeden baþka dil konuþulmayacak diye ferman yayýnlayan ilk devlet adamý Avþar Karamanoðlu Mehmet Beydir. Mevlânâ?nýn meþhur yeþil türbesini yaptýran Avþar Karamanoðlu Alâeddin Ali Beydir. Ömründe hiçbir namazýný kazaya býrakmayan ve 40 yýl Kur?an-ý Kerim?i her hafta ezbere okuyup hatmeden hükümdar Haramanoðlu Seyfeddin Süleyman Beydir. Ortadoðu?da Haçlý ordularýna karþý savaþlarýyla Ýslâmiyetin korunmasýný saðlayan ve Ýslâmýn genel komutanlarý ilan edilen Zengi Bey ve Oðlu Nûreddin Mahmud Avþar?dýr. Ortadoðu?daki fetihleriyle Selçuklularý gölgede býrakan Avþar Nûreddin Mahmud?dur. Peygâmberimizin kabrine tünel kazan Ýspanyalýlarý idam edip kabrin dört tarafýný su çýkana kadar kazdýrýp yeryüzüne kadar metâl zýrh yaptýrarak tünel kazmaya karþý korumaya alan Avþar Nûreddin Mahmud?dur. Adâlet ve dürüstlükte Dört Hâlifeden sonra gösterilen hükümdar Avþar Nûreddin Mahmud?dur. Uçsuz bucaksýz ülkesi varken dokuduðu hasýrla geçinen Avþar Nûreddin Mahmud?dur. Saygýnlýkta onunla ancak Alparslan ve Fâtih kýyaslanabilir denen büyük hükümdar Avþar Nûreddin Mahmud?dur. Anadolu beylerinin baþbeyi (beylerbeyi) Avþar Germiyanoðlu Yakub Beydir. Bizanstan her yýl yüz bin altýn vergi alan Avþar Germiyanoðlu Yakub Beydir. Ýranlýlarý Þiilikten Hânefiliðe geçirmek için ölene kadar mücâdele eden Avþar Nâdir Þahtýr. Ýran?ý yedi yýldan fazla süren Afgan iþgâlinden kurtarýp tahtý, tacý öldürülen þahýn oðluna teslimeden Avþar Nâdir Þahtýr. Nâdir þah geliyor diye Osmanlý?nýn Hemedan, Kirmanþah ve Tebriz beylerbeyleri korkudan geri çekilip þehirleri savaþsýz teslim etmiþlerdir. Ruslar Bakü ve Derbent?i Nâdir Þah istemeden Nâdir Þaha vermiþlerdir. Târihçilerin baþarýlarýný yazarak yetiþtiremediði Avþar Nâdir Þahtýr. Dünyanýn Osmanlýdan sonraki en büyük devleti Hint Babüroðullarý imparatorluðunu tek savaþla kendine baðlayýp dünyanýn en büyük hazînesi olan Hint hazînelerini yüklü savaþ tazminatlarýyla hazînesine götüren Avþar Nâdir Þahtýr. Doðunun en büyük imparatoru ve Türk târihinin son cihangiri ilan edilen Avþar Nâdir Þahtýr. Yýkýlan Osmanlý Ýmparatorluðu?nun enkazýnda, Erzurum?da Türkiye devletinin ilk temelini atan Doðu Fâtihi Avþar Kâzým Karabekir Paþa?dýr.
Türkmen kilimlerinin en güzel örneklerini dokuyan Avþar kadýnlarý her yerde erkeðinin yanýnda yer alýr. Tarlada, harmanda, odunda, mâdende ve kavgada bile kocasýnýn yanýnda yer alan Avþar kadýný ölülerinin ardýndan da aðýtlarýn en güzelini yakar. Avþarýn halaylarý ve türküleri özellikle de bozlaklarý Türk folklörünün en güzel örneklerindendir.

Nadir Þah
(Türk Kaðanlarý ve Sultanlarý)

Ýran’daki Afþarlýlar Hânedanýnýn kurucusu. 22 Ekim 1688′de Kübhân’da doðdu. Ýmâm Kulu bin Nezr Kulu’nun oðludur. Türklerin Afþar boyundandýr. Cesâreti ve yiðitliði dikkati çekerek, etrâfýnda toplanýldý. 1726′da beþ bin kadar askeriyle Sâfevî tahtýný ele geçirme mücâdelesi veren Ýkinci Tahmasb’ýn hizmetine girdi. Tahmasb Kulu Han unvânýný aldý. Afganlýlarý, 1727′de Ýran’dan uzaklaþtýrdý. Ayný yýl Horasan, Kirman, Sîstân ve Mâzenderân bölgelerinin vâliliðiyle mükâfâtlandýrýldý. Vâliliðinde baðýmsýz bir hükümdâr gibi hareket etti. Adýna para bastýrdý. Ýç isyânlarý bastýrdý. 1730′da Âzerbaycan ve Hemedan hareketine katýldý. Osmanlýlarýn Patrona Halil Ýsyâný ile meþgul bulunduklarý sýrada fýrsattan istifâde ile bu devletin hudûdunda bâzý muvaffakiyetler kazandý.