Yeryüzü sarsıldı gece karanlıkKöyler kasabalar iller yıkıldıÇok kısaymış meğer hayat bir anlıkÖlümden habersiz eller yıkıldı Aydınlandı sabah bütün bir âlemDünyayı kaplamış kesif bir elemAnlatmaya yetmez bin cümle kelamTutuldu bir anda diller yıkıldı Dağları bağları dolaşmaz olduBir yerden bir yere ulaşmaz olduŞehirden şehire kavuşmaz olduÜstünde gidilen yollar yıkıldı Afeti demeye kelime yetmezYaşanan ıstırap sanki hiç bitmezBülbüller kederli bir daha ötmezOnunla şeydadır güller yıkıldı Söndü tüm ışıklar kalmadı ziyaÜşüdü titredi uykuda rüyaTenhalaştı birden şen şakrak dünyaYaylalar ovalar çöller yıkıldı Kimler neler yaşadı bilinmez artıkTarifsiz acılar silinmez artıkKederli yüzlere gülünmez artıkNice hatıralar yıllar yıkıldı Zelzele salladı toprak yarıldıSevenler bir anda nasıl ayrıldıAile fertleri birden seyreldiAşkla tutunulan dallar yıkıldı Her nereye baksan yıkım her yerdeDerman aranıyor düşülen derdeDün kavga edenler şimdi neredeÜstler altlar sağlar sollar yıkıldı Eğitim yurdudur okullar sustuAşk ile öğreten akiller sustuSınıfta öğrenen akıllar sustuTeneffüsü veren ziller yıkıldı Abiler ablalar izzet ikramlıNeneler dedeler ne ihtişamlıAnneler babalar başı dumanlıHer biri bir dağdı kullar yıkıldı