Bahçedeki dut çok bereketli. Dört-beş defa astarvari bir mavi çarşafa çırptık.
Çocuklar dut çırpmanın zevkini yaşadılar. “Sağa doğru kay, portakal ağacına doğru yanaş, önce işaret veriyorum..” gibi ifadelerle dut çırpanın bir sistemi olduğunu anlamışlardır.
Dut biraz fazla olunca (!) sofra bezinin üzerine koyup kurutalım fikriyle hareket geçtik.
Bir sini üzerinde önce salonda bekledi.
Hava bulutlu, bildiğimiz sıcaklar yok. Baktık kuruması asırlar alacak, iki gün sonra çatıya çıkardık. Bu aradaküflenenler olmuş; attık.
3 gün sonra kurudu lakin beyaz dut oldu: Siyah