Konu: Kirlenen Sularýmýz ve Umudumuz

* Behzatlarýn Yýlmazý ile Hikmet Dayýnýn Ýsmailinin gidiþine epeyce oldu. Bugün nereden estiyse ikiside geldi aklýma. Evelsi gün de Þekirlerin Ömeri ile çay kenarýnda geçmiþe dair ne varsa deþeleyip durmuþtuk. Ýkimiz de mazinin içinden çýkamadýk. Körpe duygularýmýzý beyhude körelttiðimiz bu hayat yolu bizi kimlerle karþýlaþtýrmýþsa bir bir sayýp döktük. Ömer, –býrakmak üzere olduðu- sigarasýný tüttürürken ben elimdeki tespihi çekip durdum. Gidenlere mi yansak yoksa kýdým kýdým ve katran renginde akan çay suyuna mý eyvahlar çeksek, bir tercih yapamadýk.

Suyunda balýk tuttuðumuz, yaz sýcaðýnda ilk yüzmeyi öðrendiðimiz ve doya doya çimdiðimiz çayýmýzýn suyumuza kirleten fabrika kýrýntýlarýna ve koca koca hökümet olmuþ adamlarýn bu pisliðe çare bulamayan vicdanlarýnýn temizliðinden þüphe duyarak ben ve Ömer kendimizce çare arayýp durduk.

Sadece çayýmýzýn suyu deðil, arýklarýmýzýn da suyu on yýldan fazla pis akýyor. O arýklarda bulaþýk yýkayan ninelerim hayatta olmazsa da teyzem Semiha o günlere þahit iþe. Yürüyüþlerinde ayaklarýnýn terazisi bozuk adamlýk seviyesine çýkmamýþ herifler benim ve Ömer’in ve hatta Yakup Dayýnýn oðlu Eminin de yaþanmýþlýklarýna kirlettiler. Çarþýda, pazarda volta atan, Camlý Kahve’de zar tutup duran bu herifler bir de bizim köy duraðýnýn karþýsýndaki fýrýnda hergün lahmacun, “balcan” kebabý yaptýrmazlar mý, beni ve Ömer’i yaralayýp duruyor iþte. Biz, tarlamýza metrelerce kazdýrdýðýmýz kuyu suyuna mahkumluðunda, pirpirimli domates dürümüne talim edip duruyoruz. Eskiden aldýðýmýz muðalý-bereket yok oldu. Aðaçlarý kuruyan epeyce bahçe, bað sahipleri sahipsiz.

Geçen Kaymakam Bey bizim buralara teþrif etmiþti. Adam iyi hoþ, lâkin konuþmalarýndan bu iþe bir hal çaresi getiremeyeceðini anlamýþ olduk. Bunu “bes” ben deðil, Kesik Süleyman da harman yerinde Muhtar Rýza’nýn kulaðý dibinde baðýra baðýra söyledi. Nedense köy azalarýndan bir ses çýkmýyor; utandým. Hökümet adamlarýna zaten ses çýkartmak mümkün mü?

Evvelsi gün ben ve Ömer çay kenarýnda sadece dertlenmedik. Ömer kafayý iyice bozmuþ; bu diyardan göçmeyi aklýna koymuþ. Ýki tarlasýný, beþ koyunu ve onlardan olma üç kuzusunu satýp gitmek istiyor. Çocuklarýný hukuk falan okutup; belki de kaymakam yapýp bu meseleyi çözmeyi düþler.

Bense ortada kalmýþým. Bizim “arvadýn” serseri inadý olmazsa buralarý çoktan terk etmiþtim. Gitmenin sipariþini çoktan vermiþim. Buðulu hayallerimi belki Taksim Meydaný’nda, belki de Anakaranýn Kýzýlay’ýnda bulacaktým. Olmadý.

Ömerin uþaklarýnýn okuyup, hökümet adamý olduklarýn göremeyeceðimi bilsem de hayalini yaþamak güzel.






Kaynak...