Konu: Vanlý Recep ve Ben ve Hatta Siz

Bu yazýyý isterseniz okumayýn. Çünkü Vanlý Recep bu satýrlarý asla okumayacak.

27. Mart. 2004

Siz Vanlý Recep'i bilir misiniz? "Nereden bileyim; hem banane Vanlý, Muþlu, Adýyamanlý Recep'ten," der misiniz? Ama ben size Toros daglarý'nýn zirvesinde yaþayan altý çocuklu ormancý Recep'ten bahsetmiyorum. Eminönü'nde hamallýk yapan Tokatlý Recep'in öleli ise neredeyse sekiz sene oluyor. Diðer Recep ise ülkemizin baþýnda, baþýmýzýn baþtacý olarak acýlarýmýza ortak, asýrlýk dertlere bütün gayretiyle derman olmaya çalýþýyor.

Ne o Recep ne bu Recep siz bu Recep'i çok iyi tanýyorsunuz. Hani geçen Perþembe günü öðle vaktinde bizim okulun aþaðýya doðru uzanan merdivenlerinden yemekhaneye doðru giderken, yüzü gün yanýðý, diþleri sararmýþ, biraz dikkatli bakýnca da fanila yerine kirlimsi yeþil renkte örgülü bir kazak giymiþ, merdivenin kýrýk dökük taraflarýna çimento sývayan kiþi Recep'ti. Hani siz o gün kuzu tandýrý yedikten sonra ofisinizde arkadaþlarýnýza da tavsiye etmiþtiniz. Yo yo! Ben yolumun üzerinde ne Recep ne de Iþçi Süleyman'ý görmedim diyemezsiniz. Hani yanýndan geçerken þöyle gözünüzün ucuyla baktýðýnýz, yaptýðý iþ, yolunuza mani olduðundan yönünüzü deðiþtirmenize sebep olan o adamý toslamadým derseniz o yollara ne demeli? Siz Recep'i ve Süleymanlar'ý çok iyi bilirsiniz ya da bilmezsiniz. Ama bu Recep'i anlatmak benim boynumun borcu.

Recep türkü gibi bir adamdýr. Ben onu 1997 kasýmýnda okulumuzda kendine verilen her iþi yaparken tanýmýþtým. Recep o günlerde bekardý. Cebine üç beþ kuruþ para girince, dünyanýn en bahtiyar insanýdýr. O paralar ne Taksim'de harcanacak ne de Migros'un Mc Donald's salonunda hamburger yemeye gidecektir. Güllüoðlu Baklavacý'sýna uðramak ise yürek isterdi. Recep evlenecektir. Askerden yeni gelmiþtir. Nasýl olmuþsa olmuþ bir arkadaþý bu iþi bulmuþtur ona. On altý yaþýndan beri niþanlýdýr ama bir defa görmüþtür gelecekteki çocuklarýnýn anasýný. Evine koyacaðý üç beþ parça eþya parasýný denk getiremediði için diyar diyar gezen; tuvalet temizliðinden, taþ taþýmaya her iþi canla baþla yapan Recep'i iþte ben o zamandan beri bilirim. Recep okuldan 2000 yýlýnda ayrýlmýþ, Van diyarýna vedasýz gitmiþtir.

Aradan dört yýl geçmiþtir. Recep beni gecenin ikisinde uyandýrdý. Yatak bana dar geldi, yattýðým kanepe, kaldýðým oda, geceleri tur attýðým salon bana dar geldi. Kendimi dýþarýlara atmak istedim. Rüzgarlarda savrulup Adana Garý'nda bir köþede kývrýlýp, "Bana ne her þeyden, kim dinlerse dinlesin derdini, kim isterse sana derman olsun." diyemiyorum be Recep! Karlý havalara savrulup, aðrýlarýma aðrý katma. Bunca yükü kanatlarým kaldýrmýyor.

Sen bana baþýný önüne eðip, üç yaþýndaki çocuðunu menenjitten topraða verdiðini söylediðinde, çocuklarým ve tanýdýðým bütün çocuklar gözümün önde sýralanýp durdular. Bahtiyar þiirini içimden geçirmek bile caným istemedi. Hastahane masraflarý için evini sattýðýný, doktor doktor gezdiðini ve sonrasýnda teþhis koyamayan acemi doktorlarýn sayesinde bir sabah alacalý vakitte biricik kýzýný can meleðine teslim ettiðini ne diye söyledin be Recep! Sen bilemezsin beni. Kafama takarým. Yediðim yemekler bana zehir olur; giydiðim elbiseler bana dar gelir, diken olur batar. Aldýðým Divx'ler, DVD'ler, halý yýkama makinesi, son model mikrodalga fýrýn silah olur patlar. Doðum gününde yediðim pasta bana aðu olur be Recebim.

Günlük yevmiyesinin on yedi milyon olduðunu aslýnda yirmi milyon vermeleri gerektiðini ama üç milyon yemek parasý kesmelerinin rýzkýný azalttýðýný söyler. Yapýlacak iþlerin burada birkaç ay alacaðýný, sonrasýný kendisinin de bilemediðini, ama buna da þükreden Recep'in Van'da yýllarca iþsiz kaldýðýný. Ýki kýzýnýn üzerine elbise alacak para olmayýnca kendini tekrar Ýstanbul'a attýðýný, bir odasýnda herkesin kaldýðýný bir akrabasýnýn evinde kalmaktan artýk çekindiðini; bu durumdan bekar odasýna taþýnarak kurtulmayý düþünür Recep.

Bu gece Recep'in þanýna, sokaklarýn çocuðu olup; geceleri ikiye bölen sesleriyle bana hep ilham veren sokaðýmýzdaki vefakar köpeklere eþlik edeceðim. Sadece köpekler gerçek açlýðý, yokluðu bilir diye, onlar gibi havlamak, haykýrmak ve sabah vakitlerinde inlemek istiyorum. Vanlý Recep'in yanýnda Afyonun bir kenar mahallesinde, çocuklarý tarafýndan kötürüm halde terk edilmiþ kýrk beþ yaþýndaki Hatice kadýnýn derdini de belki böylece duyururum diyorum.

Bilirim çoðunuz Recepli, Haticeli hikayeler konuþmaktan, dinlemekten, seyretmek ve hatta okumaktan hoþlanmazsýnýz. Siz bana da bakmayýn. Üniversiteyi bitirene kadar hiçbir zaman üç çift pantolonu olmamýþ biriyim. Lise ikinci sýnýfa kadar da lastik ayakkabý giymiþim. Yedi sekiz adet gömlek sahibi olmayý ise kendime bir türlü yakýþtýrmamýþtým. Ýþte bundandýr ki, ne zaman Recep gibilerini görsem yüreðimin bir köþesinde fýrtýnalar kopar.

Bu ülkede ve bu zamanlarda Recepler orada duruyor. Memleketi Van'da, otuz milyon olan kirasýný üç aydan beri ödeyemediðini, elektrik faturalarýnýn hesabýný artýk yapamadýðýný, yakýnda çoluk çocuðunun ýþýksýz kalacaðýný size söyleseydi siz ne dersiniz? Yoksa siz de, hani okulunuza geçenlerde gelen K. adlý genç þarkýcý gibi konser öncesinde birkaç bardak viski içip bir þeyleri unutmaya mý çalýþýrdýnýz?

Siz kendinizi yormayýn isterseniz. Çileyi çeken kendi yolunu aydýnlatmasýný da bilir. Recep ille de okulunuzda daimi olarak çalýþmak ister. Müdürümüz Salih Bey'in yardýmýný alarak muhasebe müdürünün kapýsýndan gerisin geri dönmek istemiyor. Bir de siðortam oldu mu, çoluk çocuðumu getireceðim diyen Recebin sesini duyuramýyorum iþte.

Bizim hasretimiz yepyeni bir araba, bahçesinde yüzme havuzlu bir evdir. Etrafýmýzda binbir beklenti içinde hayat budur deyip çay bardaklarýnda yalan soðutup duruyoruz. Hey gidi garibim! Bizler seni zor anlarýz. Hele zalimce kul hakkýný yiyen, çoluk çocuðundan bir gün uzak kalmada zorlanan bizler, Recep'i kendime ve size anlatsam ne fayda. Sen Tamara ülkesinin çocuðu olarak kalacaksýn garibim. Ve içinde çocuðuna oyuncak bir bebek alamamýþ bir babanýn, iflah etmez periþanlýðý yüreðinde hep yaþayacaksýn.

Bu gece size Afyonlu kötürüm Hatice Kadýný anlatmaya mecalim kalmadý. Ona ait ne kadar umut varsa onlarý Piri Reis'in gemilerine yükleyip batý yakasýndan öteki alemlere göndermekten baþka çarem yok. Bu çaresizlikte biraz sonra vücuduma diken olacak yataða sýðýnmaktan baþka yol bulamýyorum.

Hadi Sevdalým, hadi Süleymanlar, hadi Balýkesirli fizik öðretmeni felçli Ahmet abi ve vefakar eþi Fatma abla ve Beylikdüzü'nün caným köpekleri de size de iyi geceler. Hayallerim, aþklarým, burnumda tüten memleketimin daðlarý ben bu gece sizi daha çok arýyorum.



yazý/foto:magpak




Kaynak...