Konu: Cindoluk Yapmak

"Resimdeki zatýn, uzun ve çetrefilli hayat hikayesinden bir baþka bölüm. Aþaðýda geçen olaylar yüzde doksan dokuzu yazarýn hayal gücüyle yazýlmýþ olsa da mekânlar ve bazý isimler doðrudur"



Benim esas adým Cindo Mamet. Köylüyüm. Kendi yaptýrdýðým, duvarlarý kireç boyalý, küçük bahçeli bir evim, bir tarlam, bir de üzüm baðým var. En büyük sermayem ise iki köpeðim ve bir boz eþeðim. Ve þükür edeceðim hayatýmýn en önemli varlýðý Ganime Karý var. Geçimimize gelince, epeyce bir detay.

Adýma merak düþenler elbette olmuþtur. Anlatýp anlatmamakta çok teredütüm olsa da anlatayým:

Gençlik zamanýmda yani Nuri Sesigüzel, Yýldýray Çýnar'dan bir onbeþ-yirmi yýl öncesinde üç dört emsâl arkadaþla berabar cin çaðýrma gafletinde bulunmuþtuk. Merak bu ya! Yaptýk iþte. Keþke yapmamýþ olsaydýk, baþýmýza epeyce iþ geldi. Korkumuzdan ve elbette yaþadýklarýmýzdan dolayý, cin çaðýrma mekâný bahçeyi terkedip evlerimize gidiþimiz ve bundan herkese bahsetmemek üzere sözleþmemizin üzerinden tam 60 yýl geçti. O yýldan beri adýmýn baþýna Cindo adý sýrlý bir lakap olarak durmaktadýr. O gece neler olduðunu, baþýmýza gelenlerin detaylarý biz dört arkadaþta saklý kalmýþtýr. Sefil Nuri, Hüsniyenin oðlu Ökkeþ, Halime Bacýnýn oðlu Kemal ve bendeniz her daim sözümüzde durduk. O gece ne olduðunu merak edenlere asla cevap vermedik.



Sefil Nuri kardaþým, býldýr yani geçen yýl ani bastýran yaðmur sonrasý atý ve arabasý birlikte sele kapýlýp gitti. Cesedini Fýrat Nehri'nin Suriye tarafýnda buldular. Hep sessiz yaþadý. Kimseyle pek konuþmazdý. Bir yýldan beri onun için çok aðlarým.





Diðer arkadaþým Halime Bacýnýn oðlu Kemâl, cin çaðýrma gecesinden beri kendine gelemedi. Doktor doktor dolaþtýrdýlar. Hocalara, muska yapanlara, çok büyük alimlere ve hatta Siirt'e kadar götürdüler. Uzak yakýn büyük zatlarýn türbelerini dolaþtýrdýlar. Olmadý. Kendine gelemedi. O olaydan beri söylediði tek söylediði cümle, "O geliyor, görmüyor musunuz?" olmuþtu. Anasý babasý vefat ettikten sonra kardaþý Uzun Süleyman yýllarca ona baktý. Allah sizi inandýrsýn kardaþýnýn bir dediðini iki etmedi. Beþ yýl önce Kemâl kardaþýmý bir sabah mezarlýkta kývrýlmýþ vaziyette, vefat etmiþ olarak buldular. Ömrünün büyük kýsmýný tek cümle ve vaktinde kýldýðý namazlarla geçiren kardaþýmýn gidiþi bana Sefil Nuri'den fazla dokunmuþtu.

Hüsniyenin oðlu Ökkeþ'in hanýmý Cemile Bacý iki yýl önce elim bir hastalýktan ani olarak gitti. Ökkeþ kardaþýmýn oðullarý "Artýk bu köyde duramazsýn" deyip Ýstanbul'a Ökkeþ'i paldýr-küldür götürmüþlerdi. Bu yaz geri döndü. Bana, "Ben Ýstanbullarda yaþayamam; benim evim, öleceðim yeri burasý" demiþti. Ýki hanelik evine tekrar yerleþti. Allah sonsuz kere razý olsun köydeki kýzý ona bakýyor. Yaþý benim gibi seksenlerde. Ýyi ki geldi. Dostum ahbamým pek kalmamýþtý.

Ökkeþ ve ben giden iki arkadaþýmýzý hemen hemen hergün epeyce konuþup duruyoruz. Çoðu zaman eþeklerimize atlayýp, peþimizdeki itlerimizle daðý bayýrý gezip dolanýyoruz. Uzak olmasýna raðmen þehre de hafta bir gidip Cuma namazýný kýlýyoruz. Sekseninden sonra yapacaðýmýz baþka ne olsun? Ganime Karý da hergün çorbamýzý piþiriyor. Þükür ki ne þükür.

Yarým kalmýþ cin çaðýrma olayýna gelince. Demiþtim ya, söz vermiþtik. Rahmetli Kemâl kardaþým söylediði cümle doðrusunu söylüyor zaten "O geliyor, görmüyor musunuz?" Ýçinizden bilenler bilir, o üç harflileri çaðýrýrken gelecek olanlar az çok bellidir ama bizimkisi bambaþka bir durumdu.




foto: magpak/eagpak- (resimdeki þahýslarla yazýlanlarýn hiç bir ilgisi yoktur.)




Kaynak...