Bugünlerde Rahmetli Celal Güzelses'in yıllarca önce söylediği bir türkü ile yatıp kalkıyorum. *Türkünün sözleri bağdan bahçeden bahsetsede müziğin kendisi, özü, ritmi sizi alıp gitmek istediğiniz yerlere götürüyor. Şairin ifade ettiği "Bir dağbaşı yanlızlığına" gidebileceğiniz gibi, Cebeci İstasyonu'nda veda ettiğniz demlere de gidebilirsiniz. Kaybettiğiniz bir yakınınızla geçirdiğiniz hasthane koğuşu, kızıl-kıyamet bir yağmur altında defnettiğiniz anneniz de gözünüze gelebilir.
Şayet köy hayatınız olmuşsa, hele bir de vurulduğunuz sevdalınız olduysa; üstüne üstlük bir başkası ile aynı baş yastığa koymuşsa bu türkü tam size göredir.
İçtiğiniz gurbet, yediğiniz gurbet, kokladığınız gurbet, nefesiniz gurbet kokuyorsa ve gurbet hayatınızın bilmem kaçıncı yılını kutluyorsanız içinize sindire sindire bu türküyü defalarca dinleyebilirsiniz. Söyleyen ister* Mahsun, ister Gülay, isterse Sevcan Orhan olsun, bu türküyü söylesin hepsinden ayrı lezzet alabilirsiniz. Ama en güzeli Celal Güzelses'ten dinlemektir.
Ama türkü dinlemek "kıroluk" olarak görenler de olacaktır. Diyeceğim* o ki:*"Var git ellerin yari"

Yazı/foto: mağpak




Kaynak...