ÇOCUKLUÐUMUN NÝZÝP'Ý

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

ablamýn suikastlerine raðmen hayatta kaldýðým yýllar(yakma, boðma, vb.) .
tavuk yumurtasý boyayýp renkli civcivler elde ettiðim yýllar(yumurtayý gökkuþaðý gibi boyamak bi iþe yaramýyor söyleyeyim, civciv rengarenk çýkmýyor) .
freddy mercury'yi sevdiðim, þekerpembe'yi izlediðim, dans pistine iþediðim, ilk aþkýmý yaþadýðým yýllar(ilk aþkým demiþti ki 'kuduz'u çok seviyorum ama bacaklarý çok ince! &#39 !
ne güzeldi.

[delta oscar]

5 yaþýnda çizdiðim otoban üzerinde yol alan muhtelif araçlarýn resmiyle baþlayan çocukluðum.. ve ilhan irem dinleyip efkarlandýðým 10 yaþým..elektrik düðmesine ulaþma yolunda kýrdýðým iki kolum..inciri dalýnda yiyip beðenmeyen damaðým..bahçeli evimizin kazlarý ördekleri..babaannemin sac üstünde kýzarttýðý yufkalar..ilkgalatasaray formam..elmayla armutun kýyaslamasýnda elmanýn galibiyetine hükmediþim..

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[admin]

Size bir editörlük verip, bunlarý makalelerdeki editorlerimiz köþesinde yayýnlamayý çok isterdim, þimdi bu kadar deðerli yazýyý aktarmakta epey zahmetli olacak ama burada kalmasýnada gönlüm razý olmuyor. Ýnanýn zevkle okuduðum ve takip edebildiðim ender konulardan biri...

[delta oscar]

Estaðfurullah sayýn admin beyefendi,
göstermiþ olduðunuz incelik ve nezaketten dolayý öncelikle size çok teþekkür eder sevgi ve saygýlarýmý sunarým. Þunu samimiyetimle söylemek istiyorum
inanýn çok nazik ve kibarsýnýz, inanýn ki bunlara zamaným hiç yok denecek
kadar,boþ zaman bulmak için inanýn çok çaba sarf ediyorum bazý zamanlar
uzun bir süre bu siteye giremiyorum özellikle sýk sýk yurtdýþý görevine gittiðim zamanlar, yine de size bu ince düþüncenizden dolayý cok teþekkür eder herþeyin gönlünüzce olmasý dileðiyle saygýlarýmý sunuyorum..

[delta oscar]

"arial11" çocuklarýmýz bizim çocuklarýmýz,onlar daha güzel yaþamalý...onlara en büyük mirasýmýz güzel bir gelecek olmalý...

Her günkü sabah yürüyüþlerinden birindeyim. Sabah saat 7.30 Evden yeni çýktým . Bir kaç metre yürüdüm, önümde küçük bir kýz çocuðu. Elinde kocaman bir poþet. Ýçi ekmek dolu. Belli ki çok aðýr, sürüyerek götürüyor. Kýrmýzý montlu, kýrmýzý yýrtýk çoraplý, eski bir bot, kýrmýzý þapkalý, sarý saçlý. Altý, yedi yaþlarýnda görülüyor. Usulca yanýna gittim.-Yardým edebilir miyim, dememe kalmadý hemen elindeki poþeti elime tutuþturdu..Ben bir þey demeden; -Bayat ekmekler,biz kalabalýðýz. Bir yandan da elini oðuþturuyor, belli ki elleri çok üþümüþ , ekmeklerin aðýrlýðýndan poþet elini kesmiþ. Ýçinde beþ tane büyük köy ekmekleri var ,epeyce de aðýr! -Kaç kiþisiniz diye sordum. -Annem babamla on kiþiyiz.
- Senin adýn ne?
-Fikriye Baþ. Dört kýz ve dört erkek kardeþiz.Her gün birimiz ekmek alýrýz . Bugün sýra bende. -Okula gidiyor musun Fikriye?
-Evet birinci sýnýfa. Okulum eve çok yakýn.
-Okumayý öðrendin mi?-Biraz okuyorum, öðreniyorum.
-Öðretmenin adý ne? Birkaç saniye duraksayarak ; -Bilmem unuttum,okulumun adýný da unuttum.. -Neyse caným,hatýrlayýnca söylersin . Fikriye, bir þeye ihtiyacýn var mý? -Eþofman lazým. Bir tane var da, önü yýrtýk. Ama olsun yýrtýk kýsmýný arkaya atýyorum, giyiyorum. Zaten annem alacak, söz verdi. Bende para bulunca biriktiriyorum, alýrým. -Parayý nereden buluyorsun? -Annem bazen simit parasý veriyor,karným acýkmýyor ,saklýyorum. -Baban ne iþ yapýyor? -El arabasý var. Fakat bugünlerde hep evde, hastalandý. Çok tatlý ve sevimliydi. Sohbet çok güzeldi. Evine gelmiþiz. Hemen ekmekleri aldý. ''Teþekkür ederim,okula beklerim. (Okulu göstererek) 1-c sýnýfýndayým'', diyerek evine koþtu. Aslýnda biraz kýzmýþtým, tabii ki annesine. Bu saatte, üstelik hava karlý ve soðuk. O gün, bütün gün Fikriye 'yi düþündüm. Herkese anlattým, üzülmüþtüm. Hayatýn gerçekleriydi, görmüyor ,belki de görmek istemiyorduk. Her tarafta Fikriyeler vardý. Eþofman, çorap ve eldiven aldým. Hemen vermek istiyordum ama nasýl vermeliydim? Ters bir þeyler olmamalýydý ,baþkalarýndan almaya alýþmamalýydý. Hemen imdadýma hiç önemsemediðim, hatta kýzdýðým, saçma bulduðum''Sevgililer Günü '' yetiþti. Bugün sevgililer günüydü. Hemen evine gittim.Hediyemi vermek için sabýrsýzlanýyordum. Kapýyý bir genç kýz açtý, ablasý olduðunu söyledi . Ýçerden kahkaha sesleri geliyordu. Ev buz gibiydi ama sýmsýcaktý. O an benim evi düþündüm, kaloriferli , sýcak fakat boþ, kimse yoktu.Biran benim evimin buz gibi olduðunu hissettim, yalnýzlýk! biraz da olsa Fikriye yi kýskanmýþtým.. -Fikriye evde mi, dememe kalmadý sevimli haliyle karþýmdaydý. Gülüyordu. -Merhaba tatlým .Fikriye ciðim, biliyor musun, bugün Sevgililer Günü Ýnsanlar bugün sevdiklerine hediye alýrlar, bende sana aldým.Kabul eder misin? Teþekkür ederim, dedi ve hediyeyi alýp odaya koþtu. Annesi yanýma geldi sdece gülyordu , ablasý beni içeri davet etti. Çok geç olmuþtu, giremezdim eve dönmeliydim. Teþekkür ettim. O an annesinin Türkçe bilmediðini öðrendim.Kýzý annesinin Arapça bildiðini Türkçe bilmediðini söyledi.Güler yüzlü ve neþeli insanlardý, her zorluða raðmen mutlu olabiliyorlardý. Her gün Fikriye yi görüyorum .Þimdi 3.sýnýfa gidiyor.Büyüdü…Artýk bisikletiyle ekmekleri taþýyor ve hava buz gibi…ama o mutlu…. Dilerim hiç bir zaman gülen yüzleri solmaz.Ben de Sevgililer Günü nü, sadece bir gün deðil her güne pay ettim ve kutluyorum..

[delta oscar]

Bir sabah uyandým ve karþýmda duran sessiz okyanusun içine daldým. Uyandýðýmda yine ayný yerde duruyordum, karþýmda da yine o mavi enginlik ve üzerinde ayný sessiz elbise.Ýlerledim ve kendimi içine attým.Ýkinci kez uyandýðýmda sanki hiç suya girmemiþim gibi ayný kuru bedenim ve ayný çatlak tenimle sapsarý kumlar üzerinde uzanmaktaydým.Korktum.Yavaþça ayaða kalktým. Ve ilerledim. Bu sefer okyanusa uzun uzun baktým. Sinirlerim de bozulmuþtu. Ve kýyýda bulduðum bir taþý denize fýrlattým. Bu böylece sürüp gitti.Ve tekrar uyandýðýmda yine orada, o sýcak kumlarýn üstünde uzanmaktaydým. Ýlerledim ve bir taþ attým tekrar.Bu o kadar rahatlatýcýydý ki kendimi kaybetmiþ ve uyuyana dek taþ atmayý sürdürmüþüm.Bunu tekrar ayný yerde uyandýðýmda fark ettim. Kýyýya ilerledim ve ayaklarýmý suya soktum. Uyumayacaðýma dair kendime söz verip durdum. Bir avuç taþ aldým ve sularý sýçratarak ilerledim kýyý boyunca. Bir yandan da sürekli sessiz suya taþ atýyordum.Bir süre sonra geniþ bir bahçeye geldim. Burasý o kadar güzel düzenlenmiþti ki birdenbire kendimi kaybedip içeriye daldým. Etraf bin bir çeþit meyve aðacý ve yerler rengarenk çiçeklerle doluydu. Mutluluktan uçuyordum. Bu güzellik beni benden almýþtý.Sarý kumlarda tekrar uyandýðýmda hemen doðruldum ve öfkeyle bahçenin bulunduðu yere doðru koþtum. Hala oradaydý. Bu kez güzelliðe dalýp mantýðýmý yitirmeyeceðime dair sözler veriyordum kendime.Ýlerledim. Bahçe bir yerde sona erdi ve geniþ bir toprak parçasýnda tek baþýma yürümekte olduðumu fark ettim. Etrafta baþka bir canlý ya da herhangi bir þey yoktu. Bir süre sonra tek düze ilerleyen bu mekandan öyle sýkýldým ki baþýmý gökyüzüne çevirdim.Tepede büyük bulut kütleleri vardý.Bulutlarýn bir bölgeye doðru iyice yoðunlaþtýðýný fark edip o tarafa doðru ilerledim.Yürüdüm ve yürüdüm. Keþke bunu daha önce fark etseydim. Bulutlarý görene dek öyle çok yürümüþ olmalýydým ki bir anda kendimden geçip yarý yolda uyuyakalmýþým. Sarý kum tanelerini etrafa saçarak koþturmaya baþladým. Bahçeyi geçtim ve kafamý gökyüzüne çevirip hýzla koþmaya devam ettim. Bulutlarýn bir noktada birleþip tek bir çizgi halinde büyük bir tepenin ardýna doðru süzüldüklerini gördüm.Tepeyi aþýp gerçeði gördüðümde çok þaþýrdým.Bunca zamandýr takip ettiðim bulutlar meðer büyük bir ateþten çýkan dumanlarmýþ. Ýlerledim. Ayaklarým çýplak bunca yolu ilerlediðim için biraz da üþümüþ olduðumu hissettim. Ateþin yanýna uzanýp uykuya daldým. Uyandýðýmda ateþ sönmüþ ve belli ki yeni bir günün güneþi tepeye çýkmýþtý.Þaþýrdým. Uyandýðýmda sarý kumlarýn üzerinde olacaðýmý düþünmüþtüm oysa ki. Ama öyle olmadý.Beklemediðim þeylerin olup da beklediðim þeylerin olmamasý beni çok yormuþtu. Hem dinlenmek hem de bunun rastlantý olup olmadýðýný öðrenmek üzere tekrar uzandým.Uyandýðýmda hala sönmüþ odun parçalarýnýn yanýndaydým. Ayaða kalktým. Ýlerleyecek gücü kendimde hala bulamýyordum.Çok uzun zamandýr buradayým. Ne geri dönüp denizle yüzleþmeye, ne yeni bir ateþ yakmaya ne de buradan baþka bir yere gitmeye gücüm var. Sadece bekliyorum.

[delta oscar]

Güneydoðumun gazi ve mert ilinin ender ve güzel ilçesi Nizip'imin,þairin vurguladýðý gibi "Vurulmuþum topraðýna /taþýna , yerde gezen / Gökte uçan kuþuna.."
Vurulmuþum tarlasýnda çift süren erkeðinin ardýnda kucaðýnda tohum saçan kadýnýna vurulmuþum.
Sürülerinin ardýnda elinde kavalý / sýrtýnda çýkýsý / ayaðýnda çarýðýyla dað , tepe dolaþan çobanýna , sevdasýna vurulmuþum hey...
Aðustosun sýcaðýnda , düvenin üstünde durmaksýzýn dönen , mahsülünü bir an önce ambarýna dökmek isteyen köylü dostlarýmýn sevdalýsýyým . Nasýl sevmem böyle dostlarýmýzý ; Yaþamlarýný Doða ile paylaþan Gardaþlarýmýzý . Nasýl anýmsamam . Hem ki o yer sofrasýnda sýcacýk kendilerine özgü ekmekleriyle , bir arada ayný çanaktan sýcak çorbalarýný yudumladýðýmýzý nasýl anýmsamam...

[delta oscar]

Ýnsanlarýn mutlu olmasýndan öte güzellik yoktur.Hele de birinin sevdiðini mutlu etmesi , onu mutlu görmesi , paylaþmasý mutluluðun en büyüðüdür.

Onlara en azýndan bugünü yaþatmak , mutlu kýlmak , elbetteki biz evlatlarýn görevidir.

Anneler olmasaydý biz evlatlar ne yapardýk.Anneleri olmayan cocuklarý düþünüyorum . Düþündükçe acý duyuyorum.Benim annemin bana verdiði emeði þefkati sevgiyi bilmiyorlar.Üzülüyorum.Ýyiki varsýn caným annem.
Annelerin hakký ödenmez.Ödenemeyektir.Verilen emeðin karþýlýðý bulunamadý / bulunamayacak da. Karþýlýksýz verilen bu emek iþte kutsal olan...Her zaman yanýndayým caným annem.Bana hayatý sen öðrettin . Doðruyu yanlýþý sen gösterdin . Yolumun ýþýðý geleceðimin destanýsýn sen .

Sen ve diðer bütün anneler !... sizler birer MELEK siniz. Sizleri saygýyla selamlýyorum.