ÞÝÝR SEVER NÝZÝPLÝLER BURAYA...

[musaeken]

Kýyamadýðým

Hey bir zaman bakýp bakýp
Seyrine doyamadýðým!
Þimdi gurbette býrakýp
Sesini duyamadýðým!

Evde kapanýp kaldýn mý?
Seyrana çýkýp güldün mü?
Baþkalarýnýn oldun mu?
"Benimsin!" diyemediðim!

Akýtýp gözüm yaþýný
Hatýrlarým gülüþünü;
Kývýrcýk saçlý baþýný
Göðsüme koyamadýðým!

Dik yamaçlarýn selisin,
Sen benden daha delisin,
Þimdi kimlerin kulusun?
Baþýný eðemediðim!

Nasýl vurgunum bilirdin,
Niçin benden yüz çevirdin?
Kimlerin koynuna girdin?
Öpmeðe kýyamadýðým!

<form action="http://www.ideefixe.com/vitrin/arama_sonuc.asp" method="post" target="_blank" Sabahattin Ali</form yýllar geçse de eskimeyecek bir þiir ...

[noir doiser]

Sevgilim Yoksa Sen?

Hiçbir yerinde yok asaletin ibresi
Sesinde kamaþmasýnda tensel bir büyünün
Atlas hani libas ve kuytu bakýþlý mavi gözlerin
Sanki hepimize bütün þiirleri hala fýsýldayan
Bir eski büyük þairmiþ gibi
Aþk bir erken didiþme bir sorgu sualmiþ de
Mezbele ve yaralýymýþ eski yaralarýn yeniden kanamasýndan
Hiçbir yerde yok asaletin ibresi
Bir adamýn yüzünde ya da yalana çok benzeyen
Bir doðru sözünde belki&hellip;..
Saçlarýnýn çevriminde ýslak bir beyaz kadýnýn
Yüksek rakýmlý göllerin buzul saflýðýnda
Ve kokusunda çiçeklerinin kanirej’in
Elbet þiir olacak þairin tesellisi
Ve en kötüsü bile iþe yarayacak aþklaþmalarýn
Yazana deðilse bile okuyana faydalý
&ldquo;bak ayný baþýna gelmiþ adamýn benim baþýma gelen&rdquo;
O da üzülmüþ ayný benim gibi &hellip;.<a id="more-423" </a
Benimki daha acýklý deðil onunkinden,
Fiyakalý deðil onun acýsý benimkinden..
Sade güzel olan kelimeler..
Sade kelimeler&hellip;
Kelimeler&hellip;.
Sen aþka aþýksýn müsaitsin gördüðünü abartmaya
Biz olsa olsa bir müddet aþklaþtýk aþkým aþýk olmadýk
Bir elim sana uzanýr, öteki berikinin zaten elinde
Býrak yoluma gideyim bildiðimce
Yabancýsý olduðum bir þey deðil yabancýlar
Baktým yerlisi yabancýsý aþaðý yukarý hepsi benzer erkekler&hellip;.
Eðer bir söz, bir ses bekliyorsan bu adamdan
Ýçinde hiç gönderme isteði bulunmayan bir git
Lazýmsa eðer&hellip;
Ýþte orada duruyor&hellip;
Aðzýmýn bir yerinde&hellip;
Almak ister misin dilini sokup aklýma
Sana ait olan herþeyi bir nefeste
Bir göz yumma anýnda
Bir soðuk telefon konuþmasýnda
Geri alabilir misin?
Seni benden geri alabilir misin?
Kovabilir misin beni senden?
Sevgilim..
Yoksa sen,
Sevgilim olmayabilir misin?...

Yýlmaz Erdoðan .

[Gökhan Dokuyucu]

yinede korkmuyorum seni sevmekten yinede korkmuyorum....

.

Sevmekten korkmamak ancak aþýklarýn korkusuzluðudur..

Ne mutlu sevmekten korkmayanlara....

Arkadaþlara bu bölümü þenelttiðiniz için çok saðolun artýk tatil bitti yine elazýðdayým .

[Gökhan Dokuyucu]

<div align="center" http://www.kalbiminsehri.com/images/kalpler[/IMG]


<div align="center" Vakit gece yarýsý ben seni düþünüyorum
Islak gözlerim camda belki gelir diyorum
Hani bir þarkýmýz var ya hep onu söylüyorum
Öylesine sevdim ki unutamýyorum</div http://www.kalbiminsehri.com/images/kalpler[/IMG] </div

[arifmahircetin1]

http://www.cafeonbes.com/modules.php?name=Fuzuli

animasyonla þiire ne dersiniz

[arifmahircetin1]

BÝr Nurullah GenÇ KlasÝÐÝ...
SENSÝZ KALAN BU ÞEHRÝ YAKMAYI ÇOK ÝSTEDÝM

sensiz kalan bu þehri yakmayý çok istedim

mavi bir aleve dönüþtürdüm kalbimi bir anda
tutuþturmak istedim beni böyle umarsýz
býrakýp gittiðin bu zalim þehri
yakamadým gözlerin dikildi karþýma bir caddenin tam ortasýnda
inanýlmaz güzel bakýyordu gözlerime hafif ýslak
en özel en bilinmeyen türleri açmýþtý papatyalarýn
hatýralarýnla titriyordu içim kuþlar kanatýyordu gönlümü

gri bulutlar geçiyordu göðümden
anlamak üzreydim neron’un roma’yý neden yaktýðýný
karanlýk bir koridor açýldý önümde anlayamadým
yenik düþmüþ bir napolyon kadar mutsuzdum aslýnda
intihara kalkýþan hitler kadar çaresiz
yakmak üzreydim ki bu þehri hatýralarýn
içli bir yaðmur gibi boþandý üzerime

kediler geçti birden kavþaklarýndan þehrin
acý acý miyavladýlar gözlerime baktýlar kýzgýndýlar kýrgýndýlar
onlar da tutulmuþlar anladým sana bendeki kadar
onlar da terk ettiðin bu þehri çaresiz
yakmak istiyorlar yakamýyorlar

saçlarýn dikildi karþýma bir sokak köþesinde
her telinde parmaklarýmýn izleri parlýyordu
benzersiz kokunu alýyordu kývrýmlarýndan rüzgar
gözleri doluyordu saçlarýna bakan kedilerin
her biri bir kenarda darmadaðýn
çömelip kalýyordu yutkunuyordu
rengi kaçýyordu pencerelerde perdelerin

nereye yürüdüysem bakýþýn, duruþun, sesin
anladým söndürmeliyim tutuþan yüreðimi
kendimi yakmýþ olurum yakarsam bu þehri
çünkü sen her þeyinle bendesin

[arifmahircetin1]

http://i82.photobucket.com/albums/j2....jpg&#91;/IMG]

eklemeyi bilmiyorum ama umarým girip bakarsýnýz

[arifmahircetin1]

Karanlýk sözler yazýyorum hayatým hakkýnda.
Aþklarým, inançlarým iþgal altýndadýr
tabutumun üstünde zar atýyorlar
cebimdeki adreslerden umut kalmamýþtýr
topraða sokulduðum zaman çapa vuran adamlar
denize yaklaþýnca kumlar ve çakýltaþlarý
geçmiþ günlerimi aþaðýlamaktadýr.

Karanlýk sözler yazýyorum hayatým hakkýnda.
Ve rüzgâr buruþturuyor polis raporlarýný
kadýnlar fazlasýyla günaha giriyorlar
bazý solgun gömleklerin çözük düðmelerinden
çelik týrpan gibi silkiniyor çocuklar
denizin satýrlarý arasýnda.
Gece arsýzca kükrüyor paslý beyninde þehrin
küfre yaklaþtýkça inancým artýyor.
Kanla Kirlenmiþ Evrak

Karanlýk sözler yazýyorum hayatým hakkýnda
öyle yoruldum ki yoruldum dünyayý tanýmaktan
saçlarým çok yoruldu gençlik uykularýmda
acýlar çekebilecek yaþa geldiðim zaman
acýyla uðraþacak yerlerimi yok ettim.
Ve þimdi birçok sayfasýný atlayarak bitirdiðim kitabýn
baþýndan baþlayabilirim.
___ÝSMET ÖZEL __________

[arifmahircetin1]

Çocuk e harfine yaslanmýþ uyuyordu..
Sonra saçlarýmýz kapandý, denklerimiz baðlandý sonra
boyuna ateþler söndü daðlarda
bir yýldýz boyuna söndü durdu
çocuk insan seslerine yaslanmýþ uyuyordu...

O zaman ben atlýydým iþte
saçlarýmda geceler morarýrdý
yorgun olamazdým çok uzaklardaydý yurdum çünkü
boyuna tüfenkler doldurmuþtum sularým girilmezdi çýðlýklardan
canavarlar besliyordum ulu bir askerdim sanki..

Ve artýk çirkinim
uykularýmda örümcekler ürüyor þimdi.
Gelmiþ geçmiþ bütün gölgeleri denedim
ellerim hala pençe gibi.

Düþler, tüfenkler ve ayaklar
gözlerime engel oluyor güneþ.

Ýsmet Özel

[arifmahircetin1]

1. Capriccio Alum

"Gülünç bir ölümle öldü" deniyor Max Stirner için;
Çünkü mahvýna sebep nihayet bir sinektir..
Ama, Fanya Kaplan
nasýl öldü diye sorarsak, sanýrým
iþimiz fazlasýyla ciddileþir..

"Bize ne baþkasýnýn ölümünden" demeyiz..
Çünkü, baþka insanlarýn ölümü,
en gizli mesleðidir hepimizin..
Baþka ölümler çeker bizi,
ve bazen baþkalarý
ölümü çeker bizim için..

"Ölümle þaka olmaz" diyenler
kýyasýya yanýldýlar bu çaðda..
Taksitle Alum diye bir roman yazýldý artýk!
Önce Öl/Sonra Öde denilmek suretiyle
aþýlýp geçildi bu roman da.

Dolarýn dalgalanmasýna býrakýldý bu çaðda alum.
Geceleri þehrin varoþlarýnda ikamete mecbur edildi,
gündüzün kimlik soruldu ona;
"saðcý mý solcu mu olduðu" sorusuna cevap verdi..
Seken bir kurþun kadar
kurþuni bir kýþ denizi kadar bile
taraf tutmayan ölüm...

[arifmahircetin1]

2. Alum Cantabile

Ben ne büyük bir dalgýnlýkla bakmýþ olmalýyým ki hayata,
görmedim orada çinko damlar ve plastik sürahilerin tanrýsýný
yerime yadýrgadým
yerim olmadý zaten kendi mezarýmdan baþka..
"Çýlgýnýn biri" sanýlmaktan sakýnmaya vaktim olmadý..
Durmadan beyaz bir aygýrla taþardým derin göllerden,
bir gebe kýsrakla kaçardým derin ormanlara..
güneþin zekasýyla doymak isterdim
kaba solgun kaðýtlar sunardý
þehrin insaný bana..

Þehrin insaný, þehrin insaný, þehrin
kaypak ilgilerin insaný, zarif ihanetlerin(!)

O gün bugün, þehri dünyanýn üstüne kapatýp býraktým.
Kapattým gümüþ maþrapayla yaralanmýþ aðzýmý
ham elmalar yemekten göveren dudaklarým
mýrýldanmasýn þehrin mutantan ve kibirli aðrýsýný.
Azýcýk gece alayým yanýma, yalnýz
serçelerin uykusuna yetecek kadar gece..
Böcekler için rutubet,
örümcekler için kuytu,
biraz da sabah sisi
yabani güvercin kanatlarý renginde
biz artýk bunlar olarak gidiyoruz
eylesin neyleyecekse þehrin insaný..

Þehrin insaný, þehrin insaný, þehrin
bozuk paralarýn insaný, sivilcelerin..

Ýþte öldüm, iþte son kadife çiçekleri!
Son defneler, badýranlarla kefenlediler beni
bütün kaçaklar için inci bir melhem oldu benim ölümüm..
Bütün hoþnutsuzlar yanlarýnda saklayacak
benim ölümümden yayýnlan kýrpýntýlarý!
Boðaz tokluðuna çalýþanlar,
özenle kilitleyecek göðüslerine,
benim ölmüþ olmamý..
Hiçbir yaprak damarýndan
hiçbir su özünden atamayacak beni,
ortaya benim ölümüm sürülecek..
Pey akçesi olarak
tanrýlarýn ölümünü bir üstlenen çýkýnca
ama neler olup bittiðini hiç bir ayetten
hiçbir vakit anlamayacak "þehrin insaný"!!!

Þehrin insaný, þehrin insaný, þehrin
pahalý zevklerin insaný, ucuz cesaretlerin...

[arifmahircetin1]

3. Requiem

Bozkýrda yaz akþamlarý seni seyrederdi,
seni seyrederdi ormanda gürbüz sabah..
Aðýrkanlý bir güneþle yaþanan kýþ.
Aðýr, kanlý bir güneþle yaþanan hasat zamaný
bekarlarýn kaburgalarýna gümleyen karanlýk
isterik kokusu beyaz dantelalarýn
seni seyrederdi..
Sen diriyken sana bakmak,
baþlý ve sonlu bir uðraþtý sanki.

Gövdene imrenirdi ok atmayý bilenler..
Gövden aklýn gibi engebeli ve dakikti,
sokaklarda kavga çýkardý senin yüzünden;
sen topuðunu gösterirdin ve dövüþ baþlardý..
Ejderlerle çarpýþýrdý bey çocuklarý,
müminler müþriklerle savaþýrdý.
Toprak ve yaðmur savaþýrlardý,
anahtar ve kilit
birbirlerine girerdi ekmekle bulutlar
kan ve su
nadirle zenit.

Isýtýrdýn salkýmlarý baðlar bozulunca
tohumlarýn bilgisine hýsýmdýn
beyninde yelkenlerini açarak
serinlerdi kýsýr kadýnlar
sen diriyken
sepetlerine çiçek doldurup insanlar
peþinden gelirlerdi
serüvenler peþinden yürürdü endazelerin
mekikler otlaklarýn yörüngesindeydi
ayýklardý insanlarýn rüyalarýný
yaktýklarý tütsü, okuduklarý yasin.

Sonra öldün, sonra ýslýkladýlar seni
gösteriþsiz tabutunu yuhaladýlar
lahana yapraklarý attýlar sana
sonradan görme tombul ortayaþlýlar
semiz, genç burjuvalar seni
tepeden týrnaða fermuarladý.

Akþam gezmesine çýkan emekliler bile
duygusuzca silkeledi üzerlerinden
senin gözyaþlarýný...

Bir soðuk uzay
parýltýsýyla anýlýyorsun artýk
kuru bir bilgisayar týkýrtýsýyla
açýyorlar taçyapraklarýný ancak
bir alkol komasý sýrasýnda
senin yorgunluklarýný
hastanelere makbuz yaptýlar
çekingen duruþunu intihara karþý
kullanýyorlar koðuþlarda,
çünkü çoktan alum götürdü seni
alum alum...
gündelik sözlerimiz arasýnda
geçecek kadar kaba...
Ýsmet Özel

[arifmahircetin1]

Amentü

insan
eþref-i mahlûkattýr, derdi babam
bu sözün sözler içinde bir yeri vardý
ama bir eylül günü bilek damarlarýmý kestiðim zaman
bu söz asýl anlamýný kavradý
geçti çývgýnlarýn, çýbanlarýn, reklâmlarýn arasýndan
geçti tarih denilen tamahkâr tüccarý
kararmýþ rakamlarýn yarýklarýndan sýzarak
bu söz yüreðime kadar alçaldý
damar kesildi, kandýr akacak
ama kan kesilince damardan sýcak
sýmsýcak kelimeler boþandý
aþk için karnýma ve göðsüme
ölüm için yüreðime sürdüðüm ecza uçtu birden
aþk ve ölüm bana yeniden
su ve ateþ ve toprak
yeniden yorumlandý.

Dilce susup
bedence konuþulan bir çaðda
biliyorum kolay anlaþýlmayacak
kanatlarý kara fücur çiçekleri açmýþ olan dünyanýn
yanýk yaðda boðulan yapýlarýn arasýnda
delirmek hakkýný elde bulundurmak
rahma çaðdaþ terimlerle yanaþmak için
bana deha deðil
belgeler gerekli
kanýtlar, ifadeler, resmi mühür ve imza
gençken
peþpeþe kaç gece yýllarca
acýyan, yumuþak yerlerime yaslanýp uçardým
bilmezdim neden bazý saatler
alaturka vakitlere ayarlý
neden karpuz sergilerinde lüküs yanar
yazgý desem
kötü bir þey dokunmuþ olurdu sanki dudaklarýma
Tokat
aklýma niye gelmezdi
babam onbeþli olmasa.

Meyan kökü kazarmýþ babam kýrlarda
ben o yaþta koltuðumda kitaplar
iþaret parmaðýmda zincir, cebimde sedef çaký
cebimde kýrlangýçlar çýlgýnlýk sayfalarý
kafamda yasak düþünceler, Gide meselâ.

Kar yaðarken kirlenen bir þeydi benim yüzüm
her sevinç nöbetinde kusmak sunuldu bana
gecenin anlamý týkansýn diye ýslýk çalar
resimli bir kitaptan çalardým hayatýmý
oysa her gün
merkep kiralayýp da kazýlan kökleri
Forbes firmasýna satan
babamdý.

Budur
iþte bir daha korkmamak için korkmaz görünen korku
iþte þehirleri bayýndýr gösteren yalan
iþte mevsimlerin deðiþtiði yerde buharlaþan
kelepçeler, sürgünler, gençlik acýlarýyla
güçbelâ kurduðum cümle iþte bu;
ten kaygusu yüklü aðýr bir haç taþýmaktan
tenimin olanca aðýrlýðý yok oldu.

Solgun evler, ölü bir dað, iyice solmuþ dudak
bile bir bir çýnlayan
ihtilâl haberidir
ve gecenin gümüþ ipliklerden iþlenmiþ oluþu
nisan aylarý gelince vücudu hafifletir
þahlanan grevler için kahkahalarým ******
bakýþlarým beyaz bulutlara karþý obur
marþlara ayarlanmak hevesindeki sesim
gider þehre ve þaraba yaltaklanarak
biraz aðlayabilmek için
fotoðraflar çektirir
babam
seferberlikte mekkâredir.

Ýnsanýn
gölgesiyle tanýmlandýðý bir çaðda
marþlara düþer belki birkaç þey açýklamak
belki ruhlarýn gölgesi
düþer de marþlara
mümkün olur babamý
varlýk sancýsýyla çýðýrmak:

Ezan sesi duyulmuyor
Haç dikilmiþ minbere
Kâfir Yunan bayrak asmýþ
Camilere, her yere

Öyle ise gel kardeþim
Hep verelim elele
Patlatalým bombalarý
Çanlar sussun her yerde


Çanlar sustu ve fakat
binlerce yýlýn yabancýsý bir ses
deðdi minarelere:
Tanrý uludur Tanrý uludur
polistir babam
Cumhuriyetin bir kuludur

bense
anlamýþ deðilim böyle maceralardan
ne Godiva geçer yoldan, ne bir kimse kör olur
yalnýz
coþkunluðu karþýsýnda içlendiðim þadýrvan
nüfus cüzdanýmda tuhaf
ekmek damgasý durur
benim iþim bulutlar arþýnlamak gün boyu
etin ýslak tadýna doðru
yavaþ yavaþ uyanmak
çocuk kemiklerinden yelkenler yapýp
hýrsýz cenazelerine bine bine
temiz döþeklerin ürpertisinden çeþme
korkak dualarýndan cibinlikler kurarak
dokunduðum banknotlardan tiksinmeyi itiraz
nakýþsýz yaþamaklarý
silâhlanmak sayarak
çýkardým
boðaza týkanan lokmanýn hartasýný
çýkýnýmda güneþler halka daðýtmak için
halký suvarmak için saçlarýmda bin ýrmak
ýhtýrdým caddeleri meðer ki mezarlarmýþ
hazýrmýþ zaten duvar sýkýlmýþ bir yumruða
fly Pan-Am
drink Coca-Cola.

Tutun ve yüzleþtirin hayatlarý
biri kör bataklarýn çýrpýnýþýnda kutsal
biri serkeþ ama oldukça da haklý.
Ölümler
ölümlere ulanmakta ustadýr
hayatsa bir baþka hayata karþý.
Orada
aþk ve çocuk
birbirine katýþmaz
nasýl katýþmýyorsa baþaklara aðustos sýcaðý
kendi tehlikesi peþinden gider insan
putlarýn dahi damarýndan aktýðý güne kadar
sürdürür yorucu kovalamayý.

Hanidir görklü dünya dünyalar içre doðan?
Nerde, hangi yöremizde zihnin
tunç surlardan berkitilmiþ ülkesi
aðzý bayat suyla çalkanmýþ çocuða rahîm olan
parti broþürleri yoksa kafiyeler mi?
Hangi cisimdir açýkça bilmek isterim
takvim yapraklarýnýn arasýný dolduran
nedir o katý þey
ki gücü
gönlün daðdaðasýný durultacak?

Hayat
dört þeyle kaimdir, derdi babam
su ve ateþ ve toprak.
Ve rüzgâr.
Ona kendimi sonradan ben ekledim
piþirilmiþ çamurun zifirî korkusunu
ham yüreðin pütürlerini geçtim
gövdemi âlemlere zerkederek
varoldum kayrasýyla Varedenin
eþref-i mahlûkat
nedir bildim.


Ýsmet Özel

[arifmahircetin1]

Dudaklarýndan kalkarken boynun kurcalar beni
bir yanýmý kara çýbanlara saldýlar, ýslak
bir yaným hiç aymamýþtýr, gümeçlerde saklýdýr

ondan ki nefret içinde omzunu okþuyorum
ama þimdi bana gerçekten zor gelen þey
bir grevin çocuklara kazýnmýþ izlerini hatýrlamak
sözlerimi etime bastýrýyorum
içimde çalýlýklarý yaran bir postalýn tortusu
benim bu sasý karanlýða zorla, zorlayarak
tutuþmuþ bir gül sýkýþtýrmak boynumun borcu

yeter ki
saðlam senetler verilmiþ sanýlýrken aþký karartmak için
sen bir daha beni saçlarýnla sýyýr
aðdalanmýþ sevincimi hýþýrdat, bunu yapabilirsin
çünkü bütün bankalar, silâh fabrikalarý
her gün bacaklarýmýza sýrnaþan kara köpük
senin sessiz gururunda homurdanan tufaný
hesab etmiþ deðil,
bilmemiþler hýncýmýn yaban otlar suladýðýný
çalakalem sevebilmek elimden gelmiyor
belki evet
onlarýn mühürlerini kýmýldatan barut dumanlarýný
solumaktan
biraz çopurlanmýþtýr sesim
senin göðsünü aðartýrken yýpranýlacak elbet
bakýþlar tozlanacak, dolukmuþ sofalardan
ezikliðin þehveti yayýlýnca
taptaze yaþlanmayý da öðrenmem gerekecek

iþtedir yalaný seyreltiyor uykusuzluklar
aklýmýn köþesinden atlýlar geçiyor
deðil mi ki beni þýmartan gökyüzüdür
ve ben o tanyerlerinin sulbünden gelmekteyim
hiçbir dostumu kalebent saymam parmaklýklarýn ardýnda
kan deðildir dostlarýmýn çakþýrýna bulaþan
kan deðil, mürekkep lekesi, ben bilirim
çünkü bir gün gerçekten kan aktýðýnda
ölüm çiçeklerin yýrtýcý dülgerliði sanýlacaktýr
karaysam þimdi öfkenin payý vardýr karalýðýmda
aþktandýr titrediðim eðer ki titriyorsam
sözlerim öcalan aðza misvak, iyice anlaþýlsýn
bu daðlanmýþ topraða süzülen ayaklarýmdan
keþke kan olsa,

o zaman
senin çardaðýna çýkarken
karýþtýrýrken þarapla kendimi sana
varsýn gün geçtikçe her þeyde biraz kahýr
biraz bakýr çalýðý olsun lokmamýzda
bana soru sor artýk
beni kurtarma, konuþtur
beni yaz geceleri patlayan saðnaklara baðýþla.

Ýsmet Özel

[arifmahircetin1]

BU BÝR ÖNERÝDÝR.

36 SAYFADAN OLUÞAN HOÞ BÝR ÞÝR ARÞÝVÝ OLUÞMUÞ.
BUNU ANTOLOJÝYE DÖNÜÞTÜRÜP. ÞAÝR ÝSÝMLERÝNÝ ALFATBETÝK BÝR SIRA ÝÇÝNDE KATEGORÝLEYÝP YENÝDEN SAYFALAR DÜZENLENSE.

SANIRIM BÖYLECE HERKES FORMA EKLEYECEÐÝ BÝR ÞÝÝRÝN KONTROLÜNÜ DAHA RAHAT YAPAR.

BU BÝR KOLAYLIK GETÝRÝR.

TEÞEKKÜRLER....