Harb : Bir Milletin yaþamak iradesinin en Ulvi birTezahürüdür.
TAÞBAÞDAÐI
Kayseri’nin Erciyesi, Bursa’nýn Uludaðý, Gaziantep’in Sofu, Dülük Babasý varsa Nizip’inde Taþbaþ daðý vardýr. Gerçi Taþbaþ’ýn ne Erciyes gibi sürekli karý Dumaný, ne Uludað gibi çam ormaný Sof gibi havayý ozanlaþtýran doðal makinesi, ne de Dülük gibi yaþý ta Etilere kadar uzanan ve her dinde karþýmýza ayrý bir aziz olarak çýkan babasý. Ama bunlara karþýlýk Taþbaþ yamacýnda güzel bir Pýnar’a, yaz kýþ yemyeþil Kur’an bitkisi zeytin aðaçlarýna, Bizanslýlarýn meyvesinden seks macunu yaptýklarý Fýstýk aðaçlarýna sahiptir. Bir gün gelecek müteþebbis Nizipliler, pýnarýn çevresini güney’in Revaçta bir eðlenme ve dinlenme yeri, turistik bir site haline getireceklerdir. Nizip’in güneyinde ki Barak nasýl adiyle, folkloruyla ben Türk’üm diyorsa, Taþbaþ’ta ben de öyleyim diye ses veriyor. Dörtbin’i Abdal olmak üzere 84.000 Türkmen evi tut beni Anadolu diye Horasandan yola çýktýklarý zaman aralarýnda "Taþbaþ" Adýnda bir oba bulunuyordu. Taþbaþ, Bozok’a baðlý 24 Oðuz Boyundan biri olan Beydilli’nin Oymaklarýndan Karaþeyhli’nin bir Obasýdýr. Önce Sivas, sonra Yozgat’a gelen büyük Türkmen göçü Yozgat’tan sonra yönünü Güney’e çevirmiþ þimdi Suriye sýnýrlarý içinde bulunan Culup’a yerleþtirilmiþlerdir. Baþlarý Oymak yasasýna baðlý, yaþantýlarý Kýþlak ile Yaylak arasýnda geçtiðinden Culupta ki sürekli yerleþme yaþantýsýndan usanmýþlar yazlarý kuzeyde ki yaylalara göçüp kýþlarý geri dönmeye baþlamýþlar, Ýçlerinde dönmeyenler de olmuþtur. Taþbaþ Ovasý bu gidiþ geliþlerin birinde bir Fýrat’a öbür yandan Barak ovasýna bakan bu tepeye konarak Türkmen adeti üzerine adlarýný bu dað’a vermiþlerdir, Taþbaþ adý þöyle bir Hikayeye de baðlanmaktadýr:
Vaktiyle yedi kýz kardeþ odun toplamak üzere bu tepeye çýkarlar bir aralýk yedi atlýnýn kendilerine doðru geldiklerini görür, korkarlar. Yüzlerini ve ellerini göklere çevirerek Tanrýya seslenerek eðer bunlar kötü niyetle geliyorlarsa kendilerini taþ et diye yalvarýrlar.’ Adamlar kötü niyetli olduklarýndan kýzlarýn dualarý kabul edilir. Atlýlarýn yediside hemen taþ olurlar. Bu efsaneyi kýzlarýn kendilerinin tas edilmenin yolunda yalvardýklarý, kýzlarýn taþ olduklarý, biçimde anlatanlar da vardýr. Bu taþlarýn üst bölümleri eskiden tam kafa biçiminde imiþ. Bundan ötürü tepeye Taþbaþ adý verilmiþtir. Sonra doðal etkilerle bu durum kaybolmuþ. Taþbaþ tepesinde, kayalar üzerinde at ve köpek ayaðýna benzeyen izler bulunmaktadýr. Bunlarýn islam Dininin ilkmüezzinlerinden Bilal-i Habeþ-i nin At ve Köpeðine ait bulunduðuna inanýrlar. Bu nedenle halk tarafýndan Kutsal yerlerden biri olarak nitelenir.Tanrýdan bir dileði olanlar, burada kurban keserler. Bu dilek dilemede çocuk isteyenler çoðunluðu teþkil ederler. Hatta erkek çocuðu olanlarýn adýný Bilal veya Habeþ loyarlardý. (S.46/47)
C. C. Güzelbey