GÖNÜL BAHÇESÝ

[ibrahim]

SEN SEN SEN.......
Her þey sende gizli;
yerin seni çektigi kadar aðýrsýn,
kanatlarýn çýrpýndýðý kadar hafif...
kalbinin attýðý kadar canlýsýn,
gözlerinin uzaðý gördüðü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin,
nefret ettiklerin kadar kötü...
ne renk olursa olsun kaþýn gözün,
karþýndakinin gördüðüdür rengin!
yaþadýklarýný kár sayma;
yaþadýðýn kadar yakýnsýn sonuna.
ne kadar yaþarsan yaþa,
sevdiðin kadardýr ömrün...
gülebildiðin kadar mutlusun,
üzülme bil ki aðladýðýn kadar güleceksin...
sakýn bitti sanma her þeyi,sevdiðin kadar sevileceksin.
güneþin doðusundadýr doðanýn sana verdiði deðer
ve karsindakine deðer verdigin kadar insansýn!
bir gün yalan söyleyeceksen eðer;
býrak karþýndaki sana güvendiði kadar inansin.
ay ýþýðýndadýr sevilene duyulan hasret,
ve sevdiðine hasret kaldýðýn kadar ona yakýnsýn...
unutma yaðmurun yaðdýðý kadar ýslaksýn,
güneþin seni ýsýttýðý kadar sýcak...
kendini yalnýz hissetiðin kadar yalnýzsýn
ve güçlü hissettiðin kadar güçlü.
kendini güzel hissettiðin kadar güzelsin..
iþte budur hayat, iþte budur yaþamak!
bunu hatýrladýðýn kadar yaþarsýn,
unuttuðunda aldýðýn her nefes kadar üþürsün
ve karþýndakini unuttuðun kadar çabuk unutulursun!..
çiçek sulandýðý kadar güzeldir,
kuþlar ötebildiði kadar sevimli...
bebek aðladýðý kadar bebektir,
ve herþeyi oðrendiðin kadar bilirsin...
bunu da oðren , sevdiðin kadar sevilirsin!..

[Gökhan Dokuyucu]

BÖYLEYÝM DÝYE AYIPLAMA BENÝ
BÝRGÜN KENDÝMÝ
SONSUZLUGUN KOYNUNA BIRAKIRSAM
YARALI YENÝK BÝ ASKER GÝBÝ
DARILMA
UNUTMAKÝ HER SEVEN ÝSÝMSÝZ BÝR KAHRAMANDIR
UNUTMAKÝ ÝNSAN SEVEBÝLDÝGÝ KADAR ÝNSANDIR...


ÞAÝRÝNÝ BÝLMÝYORUM BENÝ ÇOK GÜZEL BÝ ÞEKÝLDE ÝFADE ETTÝÐÝ ÝÇÝN YAZDIM...


.Þiir çok duygu yüklü sanki þair sevgilisinden ayrýlmýþ yada sevgilisi tarafýndan býrakýlmýþ ve bunu kendine dert etmiþ bir esinti var þiirde yine diyorum bir insana bu kadar baðlanmanýn adý ne olabilir.??????????

Þiirleriniz için sað olun Gönlünüzü açtýðýnýz için çok saðolun.

[Huzi]

Tamaaaaaaaaaaaaaam....Metal abimde þair olduya.....
Ne iþin var senin burada...?

[Gökhan Dokuyucu]

gözyaþlarýnýza hakim olun <div id="post_message_31910" [u]Ýki sevgili varmýþ...
&gt;&gt; &gt;&gt;Hani insanýn içini kýpýr kýpýr ettiren umut dolu bir sevgiymiþ
&gt;&gt; &gt;&gt;onlarýnki.Evlenmeyi
&gt;&gt;düþünüyorlarmýþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;Derken bir gün delikanlýnýn yurt dýþýna gitme mecburiyeti doðmuþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;Kýz gözyaþlarý içinde kalmýþ.Onsuz nasýl yaþayacaðýný
düþünüyormuþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;O zaman delikanlý cebinden bir yüzük çýkartmýþ ve demiþ ki:
&gt;&gt; &gt;&gt;"Ben iki yýl sonra döneceðim. Eger döndüðüm güne kadar parmaðýndan
&gt;&gt; &gt;&gt;bu yüzüðü hiç çýkartmazsan beni gerçekten sevdiðini anlayacaðým ve
&gt;&gt; &gt;&gt;hemen evleneceðiz."
&gt;&gt; &gt;&gt;Genç kýz çaresiz kabul etmiþ. Çocuk gitmiþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;Kiz yüzüðü hiç ama hiç çýkartmamýþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;Taa ki...
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;Sevgilisini karþýlamaya gittiði güne kadar.
&gt;&gt; &gt;&gt;O gün rýhtýmda durmuþ kendisine niþanlýsýný getiren geminin kýyýya
&gt;&gt; &gt;&gt;yanaþmasýný izliyormuþ heyecanla.Birden güvertede delikanlýyý
&gt;&gt; &gt;&gt;görmüþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;Yüreði aðzýna gelmiþ.Sevinç içinde kendisini göstermeye
&gt;&gt;çalýþmýþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;Elini cebinden çýkartýp sallayayým derken "þýp" diye bir sesle
&gt;&gt; &gt;&gt;irkilmiþ.Yüzük parmaðýndan düþmüþ, denizin derinliklerinde
kaybolup
&gt;&gt; &gt;&gt;gitmiþ!
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;Ne yaptýysa, ne söylediyse delikanlýyý ikna edememiþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;Çocuk kýzý terk etmiþ.Zaman geçmiþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;Kýz bir gün hep niþanlýsýyla birlikte gittikleri balýkçýya
uðramýþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;Birde bakmýþ ki delikanlý orada!
&gt;&gt; &gt;&gt;Hemen yanýna yaklaþýp olanlarý anlatmaya çalýþmýþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;Delikanlý ilk baþlarda biraz soðuk davrandýysa da sonunda
&gt;&gt; &gt;&gt;yelkenleri suya indirmiþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;Uzun ayrýlýðýn getirdiði özlemle birbirlerine sarýlmýþlar.Mutluluk
&gt;&gt; &gt;&gt;yüzlerinden okunuyormuþ adeta.
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;Bu olayýn þerefine hemen yemek sipariþ etmiþler.
&gt;&gt; &gt;&gt;Bir kaç dakika sonra bir tabakta balýklarý gelmiþ.
&gt;&gt; &gt;&gt;Ýþtahla
&gt;&gt;çatal býçaga davranmýþlar.
&gt;&gt; &gt;&gt;Balýðý kestiklerinde içinden ne çýkmýþ dersiniz?
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;




&gt;&gt; &gt;&gt;Yüzük dediniz deðil mi?
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;Bilemediniz.
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;Kýlçýk!
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;
&gt;&gt; &gt;&gt;SÝZ ÇOK FAZLA TÜRK FÝLMÝ ÝZLEMÝÞSÝNÝZ ehühühühüüh</u </div

[ibrahim]

<div align="left"

Antalya’ya ayýn 22’sine iki kiþilik yer ayýrtacaðým. Yer var mý?
-Var efendim hem de kampanyalý.
-Ne kadar?
-Bilet baþý 9 YTL efendim.
-?
-Alo.
-Kardeþim bilet ne kadar dedim?
-Ýki kiþi 18 YTL, kiþi baþý dokuz YTL efendim.
-Ya, gidin iþinize saçmalamayýn (içeriye seslenerek) yanlýþ düþtü numara dalga geçiyor birisi.
-Telefonu kapatýr.

*****
-Ben iþadamýyým. Utanýrým acenteden 9 YTL’lik bilet istemeye. Böyle telefonla direkt alamaz mýyým?

*****
-Kýzým Ýzmir’e 9 YTL’lik biletlerden istiyorum iki tane.
-Maalesef Ýzmir’e tüm kampanya biletlerimiz satýldý efendim.
-Adana’ya olsun o zaman.
-Üzgünüm efendim Adana için olanlar da bitti maalesef.
-Ya; nereye varsa ver kýzým. Þu kadýný ölmeden bi uçaða bindireyim.

*****
(Kampanyanýn birinci haftasý. Tüm biletler tükendikten sonra).
-Ýndirimli biletlerden istiyorum.
-Maalesef tüm kampanya biletlerimiz satýldý efendim.
-Yalancýlar sizi.
-Bineceðim uçaða. Baðýracaðým &lsquo;kim 9 YTL’lik biletlerden aldý diye’ kimse elini kaldýrmazsa da sizi mahkemeye vereceðim.

*****
-Ýndirimli bilet kaldý mý?
-Tüm kampanya biletlerimiz satýldý efendim.
-Ben öylesine sormuþtum zaten. Olsa da almayacaktým.

*****
-Samsun’a iki kiþilik 9 YTL’lik biletlerden istiyorum. Ayýn 8’ine.
-Var efendim. Ýsimleri alayým lütfen.
-Kýzým bagajda filan deðil, normal koltukta uçacaðýz deðil mi biz?
-Elbette efendim.
-Emin misin sen?
-Eminim tabi efendim.
-Ýyi, alayým o zaman.

*****
-Dokuz YTL’lik bilet almýþtým ama bir deðiþiklik yapacaðým.
-Kampanya biletlerinde deðiþiklik yapamýyoruz efendim.
-Diyarbakýr yerine Erzurum olacaktý sadece.
-Üzgünüm efendim dokuz YTL’lik biletlerimizde deðiþiklik yapamýyoruz.
-Soyguncular. Sadakam olsun.

*****
-Dokuz YTL’lik biletlerden istiyorum.
-Hangi yön ve tarihe olacak efendim.
-Hiç fark etmez. Çoluk çocuk uçak görsün.

*****
-Bacým Gaziantep’e dokuz YTL’lik bilet alacaktým.
-Maalesef hiç kalmadý efendim.
-Hiç mi kalmadý?
-Hiç kalmadý.
-Nasýl olur. Binlerce bilet satýldý yani.
-Kampanya dahilinde olanlar geçen hafta satýldý.
-O kadar adam ne yapacak Antep’te hayret bir þey. Allah Allah.

*****
-Alo.
-Onur Air mi?
-Buyurun efendim Çaðrý Merkezi nasýl yardýmcý olabilirim?
-Dokuz YTL’lik bilet alacaktým.
-Sadece internet ve acentelerden alabiliyorsunuz. Ban sadece yer olup olmadýðýný söyleyebilirim.
-Ablacým ver sen parasýný, ben gelince takdim edeyim sana. Biter filan þimdi..</div

.

[ibrahim]

KÝM DAHA ÝYÝ GÖRÜYOR.

Yolu ilk defa bu kasabaya düþmüþtü. Adres sormak için birilerini arayan gözleri yol kenarýna park edilmiþ otomobile takýldý. Arka koltukta oturan on yaþlarýndaki çocuða yaklaþtý:
- Kasabanýn fýrýnýný arýyorum parkýn yakýnýnda olduðunu söylemiþlerdi.
Çocuk otomobilin penceresini iyice indirip etrafý kokladýktan sonra,
- Aslýna bakarsanýz ben de buralarda yeniyim dedi. Ama saða gitmeniz gerekiyor.
Adam azarlar gibi sordu çocuða,
- Sen de buralara ilk defa geldiðine göre nasýl saða gitmem gerektiðini söyleyebiliyorsun?
Çocuk cevap verdi:
- Çünkü ýhlamurun kokusunu alýyorum. Ayrýca bakýn, kuþ cývýltýlarý da o taraftan geliyor.
Adam itiraz etti:
- Ýyi ama bu kuþ cývýltýlarý ve koku oralarda bir park olduðunu göstermezki! Pekala tek bir aðaçtan da gelebilir.
Çocuk gülümsedi,
- Bir kere tek bir aðaçtan bu kadar yoðun koku gelmez. Kaldý ki iyice koklarsanýz, taze ekmek kokusunu da alabilirsiniz.
Adam hafifçe gözlerini kýsarak sað tarafý derin derin kokladý. Yoðun ýhlamur çiçeði kokusuna taze ekmek kokusu karýþtýðýný hissetti.
Doðru galiba! diye söylenerek tekrar çocuða döndü. Teþekkür etmek için elini uzattý. Fakat çocuk kýpýrdamadý bile boþluða bakmayý sürdürdü. Adam o zaman anladý çocuðun görme engelli olduðunu.
- Af edersin yavrucuðum dedi, ne dediðinin farkýnda olmadan, &#39;&#39;Galiba görmüyorsun.&#39;&#39;
- Evet dedi çocuk. Üç yýl önce geçirdiðim trafik kazasýnda gözlerimi kaybettim. Siz herhalde görüyorsunuz efendim?
Adam gözyaþlarý içerisinde mýrýldandý:
-Artýk emin deðilim. Emin olduðum tek þey senin benden daha iyi gördüðündür. Kimin daha iyi gördüðünü ALLAH bilir!.

[ibrahim]

HER ZAMAN BÝR YOL VARDIR.

Yeni evli bir çift vardý. Evliliklerinin daha ilk aylarýnda, bu iþin hiç de hayal ettikleri gibi olmadýðýný anlayývermiþlerdi. .

Aslýnda birbirlerini sevmiyor deðillerdi. Son zamanlarda o kadar sýk olmasa da, evlenmeden önce sýk sýk birbirlerini çok sevdiklerine dair ne kadar da dil dökmüþlerdi. Ama þimdilerde, küçük bir söz, ufak bir hadise aralarýnda orta çaplý bir kavganýn çýkmasýna yetiyordu. .

Bir akþam oturup, iliþkilerini gözden geçirmeye karar verdiler. Her ikisi de, boþanmayý istememekle beraber, iþlerin böyle gitmeyeceðinin farkýndaydýlar. .

Erkek, "Aklýma bir fikir geldi" dedi. "Bahçeye bir aðaç dikelim ve eðer bu aðaç üç ay içinde kurursa boþanalým. Kurumaz da büyürse bunu bir daha aklýmýzdan geçirmeyelim. Bu süre içinde de ayrý ayrý odalarda kalalým.".

Bu ilginç fikir hanýmýnýn da hoþuna gitti. Ertesi gün gidip bir meyve fidaný aldýlar ve birlikte bahçeye diktiler. Aradan bir ay geçti. Bir gece bahçede karþýlaþtýlar. Her ikisinin de elinde içi su dolu birer bidon vardý....

[ibrahim]

DOSTLUKLAR VARDIR.

Yüz yüze dostluklar vardýr. Güneþle ayçiçeðinin dostluðu, böyle bir dostluktur mesela. Ayçiçeði sabahtan akþama kadar hiç ayýramaz yüzünü güneþten... .

Uzak dostluklar vardýr. .

Denizlerin ortasýndaki bir adayla, daðlarýn arasýndaki bir göl, birbirlerinin uzak dostlarýdýr. Dostluklarýný gündüz kuþlarla, gece yýldýzlarla iletirler birbirlerine... .

Sessiz dostluklar vardýr. .

Dilsiz bir adamla, duymayan bir baþka adamýn elleri arasýnda sessiz bir dostluk oluþur. Her þeyden konuþur sessizce bu eller... .

Zorunlu dostluklar vardýr. .

Pazarla pazartesinin dostluðu gibi. Pazar aðýr bir gündür, Pazartesi hýzlý bir gün... Ayak uyduramazlar birbirlerine. Ama dost olmak, yan yana durmak zorundadýrlar... .

Uzun dostluklar vardýr. .

Ýkindi güneþinin altýnda uzayan gölgeler birbirlerine kavuþurlar ve uzun boylu bir dostluk oluþur aralarýnda... .

Günün birinde ölen dostluklar vardýr. .

Bir bahçe içindeki ahþap ev ile yaný baþýnda duran ceviz aðacýnýn dostluðu gibi... Bir gün kocaman elli adamlar ve kocaman gövdeli makineler o bahçeye girip de, bir süre sonra evin ve ceviz aðacýnýn yerinde asýk suratlý binalar yükseldiði zaman ölen dostluklar... .

Vakitsiz dostluklar vardýr. .

Bir peçete, bir kaðýt mendil vakitsizce dostu oluverir gözlerimizin...Ya da ayrýlýrken verilen bir dal karanfil ellerimize o anda gelen dostluktur... .

Bakýmsýz dostluklar vardýr bir de....

Zaten var, zaten dostuz deyip yýllarca bir telefonun, bir kaç cümlelik mektubun bile çok görüldüðü dostluklar....

[ibrahim]

HALÝL ÝBRAHÝM BEREKETÝ.

Vaktiyle birbirini çok seven iki kardeþ varmýþ....

Büyüðü Halil... Küçüðü ise Ýbr&acirc;him....

Halil; evli, çocuklu. Ýbrahim ise bek&acirc;rmýþ....

Ortak bir tarlalarý varmýþ iki kardeþin....

Ne mahsul çýkarsa, ikiye pay ederlermiþ... Bununla geçinip giderlermiþ....

Bir yýl, yine harman yapmýþlar buðdayý. Ýkiye ayýrmýþlar... Ýþ kalmýþ taþýmaya....

Halil, bir teklif yapmýþ :
- Ýbrahim! Kardeþim, ben gidip çuvallarý getireyim. Sen buðdayý bekle.
- Peki abi demiþ Ýbrahim....

Ve Halil gitmiþ çuval getirmeye... O gidince, düþünmüþ Ýbrahim:
- Abim evli, çocuklu. Daha çok buðday lazým onun evine. Böyle demiþ ve kendi payýndan bir miktar atmýþ onunkine....

Az sonra Halil çýkagelmiþ.
- Haydi Ýbrahim, önce sen doldur da taþý ambara demiþ
- Peki abi..!.

Ýbrahim, kendi payýndan bir çuval doldurup düþmüþ yola...
O gidince, Halil&#39;i düþünmüþ: Demiþ ki:
- Çok þükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var. Ama kardeþim bek&acirc;r. O daha çalýþýp, para biriktirecek. Ev kurup evlenecek..

Böyle düþünerek, Kendi payýndan atmýþ onunkine birkaç kürek....

Velhasýl, biri gittiðinde, öbürü, kendi payýndan atmýþ diðerine.
Bu, böyle sürüp gitmiþ....

Ama birbirlerinden habersizlermiþ.
Nihayet akþam olmuþ. Karanlýk basmýþ.
Görmüþler ki, bitmiyor buðdaylar.
Hatta azalmýyor bile....

Hak Teala bu hali çok beðenmiþ.
Buðdaylarýna bir bereket vermiþ, bir bereket vermiþ ki....

Günlerce taþýmýþ iki kardeþ, bitirememiþler.
Þaþmýþlar bu iþe...
Aksine çoðalmýþ buðdaylarý.
Dolmuþ taþmýþ ambarlarý.
Bugün "Bereket" denilince, bu kardeþler akla gelir.
Bu bereketin adý: Halil Ýbrahim bereketidir....

[ibrahim]

KIYMET BÝLMEK.

Bir padiþah acemi bir köle ile gemiye binmiþti. Köle hiç deniz görmemiþ, geminin mihnetini tatmamýþtý. Aðlamaya, inlemeye baþladý. Tir tir titriyordu. Avutmak için çok uðraþtýlar, ama bir türlü sakinleþmedi. Padiþahýn keyfi kaçtý.

Herkes aciz bir vaziyetteyken gemide bulunan yaþlý bir adam padiþahýn huzuruna çýktý, Müsaade buyurursanýz ben onu sustururum dedi. Padiþah da lütfetmiþ olursunuz dedi.

Yaþlý adam emretti, köleyi denize attýlar. Köle birkaç kere suya battý çýktý. Sonra saçýndan yakaladýlar, gemiden tarafa çektiler. Köle gemiye yaklaþýnca iki eliyle dümene asýldý, oradan gemiye çýktý, bir köþede uslu uslu oturmaya baþladý.

Yaþlý adamýn yaptýðý iþ padiþahý hayrete düþürdü. &ldquo;Bu iþteki hikmet nedir ?&rdquo; diye sordu.

Yaþlý adam cevap verdi: &ldquo;Köle evvelce suya batmayý tatmamýþtý. Gemideki sel&acirc;metin kýymetini bilmiyordu. Ýþte huzur ve saadet de böyledir, bir fel&acirc;ket görmeyen kimse, huzurun kýymetini bilemez.&rdquo;.

[ibrahim]

SÝYAH VE BEYAZ KÖPEKLER.

Yaþlý Kýzýlderili reisi kulübesinin önünde torunuyla oturmuþ, az ötede birbiriyle boðuþup duran iki kurt köpeðini izliyorlardý. Köpeklerden biri beyaz, biri siyahtý ve oniki yaþýndaki çocuk kendini bildi bileli
o köpekler dedesinin kulübesi önünde boðuþup duruyorlardý. .

Dedesinin sürekli göz önünde tuttuðu, yanýndan ayýrmadýðý iki iri kurt köpeðiydi bunlar. Çocuk, kulübeyi korumak için bir köpeðin yeterli olduðunudüþünüyor, dedesinin ikinci köpeðe neden ihtiyacý olduðunu ve renklerininneden illa da siyah ve beyaz olduðunu anlamak istiyordu artýk.
O merakla, sordu dedesine: Yaþlý reis, bilgece bir gülümsemeyle torununun sýrtýný sývazladý..

- "Onlar" dedi, "benim için iki simgedir evlat."
- "Neyin simgesi" diye sordu çocuk.
- "Ýyilik ile kötülüðün simgesi. Aynen þu gördüðün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onlarý seyrettikçe ben hep bunu düþünürüm. Onun için yanýmda tutarým onlarý..

Çocuk, sözün burasýnda; "mücadele varsa, kazananý da olmalý" diye düþündü ve her çocuða has, bitmeyen sorulara bir yenisini ekledi:.

- "Peki" dedi "Sence hangisi kazanýr bu mücadeleyi?"
Bilge reis, derin bir gülümsemeyle baktý torununa..

- "Hangisi mi evlat? Ben, hangisini daha iyi beslersem!".

[ibrahim]

ÝÇLERÝNE SAKLAYALIM.

Ýnsanoðlu mutluluðu hep hor kullanýyormuþ... Hep þikayetçi hep býkkýnmýþ....

Bir gün melekler, mutluluðu saklamaya karar vermiþler..

&#39;&#39;Saklayalým, zor bulsunlar. Zor bulduklarý için belki kýymetini bilirler&#39;&#39;.

diyerek baþlamýþlar tartýþmaya. Sorun büyükmüþ. Mutluluðu saklamak kolay deðilmiþ çünkü. Kimisi"Everest&#39;in tepesine saklayalým", kimisi
"Atlas Okyanusu&#39;nun dibine" demiþ. Tac Mahal&#39;in kubbesi, Mekke sokaklarý, Ýtalyan sofrasý, bir hastanenin yeni doðan odasý, dondurma külahý, sigara paketi, lale bahçesi... Pek çok yer düþünmüþler ama hiçbiri yeterince zor gelmemiþ.. .

Derken meleklerden biri "ÝÇLERÝNE SAKLAYALIM" demiþ. "Kimsenin aklýna gelmeziçine bakmak".

Ýþte o gün bugündür mutluluk insanýn kendi içinde saklýymýþ....

Hiçbir mutluluk kolay gelmiyor. Kolay kolay gülmüyor insanýn yüzü... Emekte ve insanýn içinde saklý mutluluk. Ne baþkasýnýn ekmeðinde, ne baþkasýnýn evinde, ne de baþka bir þeyde.......

Bu yüzden gözünüz hep içeride olsun..

Siz dýþýný boþ verin, içine bakýn....

[ibrahim]

EFLATUNA SORMUÞLAR.

Eflatun&#39;a iki soru sormuþlar. .

Birincisi;.

"Ýnsanoðlunun sizi en çok þaþýrtan davranýþlarý nedir?".

Eflatun tek tek sýralamýþ:.

- Çocukluktan sýkýlýrlar ve büyümek için acele ederler. Ne varki çocukluklarýný özlerler....

- Para kazanmak için saðlýklarýný yitirirler, sonra saðlýklarýný geri almak için para öderler....

- Yarýndan endiþe ederken bugünü unuturlar. Dolayýsýyla ne bugünü ne de yarýný yaþarlar....

- Hiç ölmeyecek gibi yaþarlar. Ancak hiç yaþamamýþ gibi ölürler....

Sýra gelmiþ ikinci soruya; .

"Peki sen ne öneriyorsun ?".

Bilge yine sýralamýþ:.

- Kimseye kendinizi "sevdirmeye" kalkmayýn! Yapýlmasý gereken tek þey, sadece kendinizi "sevilmeye" býrakmaktýr....

- Önemli olan; hayatta "en çok þeye sahip olmak" deðil "en az þeye ihtiyaç duymaktýr"..

[ibrahim]

BÝR HÝKAYE.

Japonya&#39;da yaþanmýþ gerçek bir olay þöyledir:Evini yeniden dekore ettirmek isteyen Japon bunun için bir duvarý yýkar. Japon evinde genellikle iki tahta duvar arasýnda çukur bir boþluk bulunur.Duvarý yýkarken, orada dýþardan gelen bir çivinin ayaðýna battýðý için sýkýþmýþ bir kertenkele görür.Adam bunu gördüðünde kendini kötü hisseder ve meraklanýr da kertenkelenin ayaðýna çakýlmýþ çiviyi görünce.Muhtemelen bu çivi 10 yýl önce,ev yapýlýrken çakýlmýþtý.Peki nasýl olmuþ da kertenkele bu pozisyonda hiç kýpýrdamadan 10 yýl boyunca yaþamayý baþarmýþ ?Karanlýk bir duvar boþluðunda hiç kýpýrdamadan 10 yýl boyunca yaþamak çok zor olmalý.Böylece adam çalýþmayý býrakýr ve kertenkeleyi izlemeye baþlar.Sonra nereden çýktýðýný farkedemediði baþka bir kertenkele gelir aðzýnda taþýdýðý yemekle.Adamý sersemletir gördüðü manzara.Bu nasýl bir sevgi?Ayaðý çivilenmiþ kertenkele,10 yýldýr diðer kertenkele tarafýndan beslenmektedir...
KALBÝNÝZDEKI SEVGÝYÝ ASLA ÖLDÜRMEYÝN, SÝZÝ SEVENLERÝ ASLA TERKETMEYÝN !.

[ibrahim]

VÝETNAMDAN DÖNEN ASKER.

Vietnam&#39;da savaþtýktan sonra, sonunda evine dönmekte olan bir asker hakkýnda bir hikaye anlatýlýr; .

Asker San Francisco&#39;dan ailesini arar:
- Anne baba, eve dönüyorum, ama sizden bir þey rica ediyorum. Yanýmda bir arkadaþýmý da getirmek istiyorum..

- Memnuniyetle, onunla tanýþmak isteriz diye cevapladýlar. Oðullarý,.

- Bilmeniz gereken bir þey var diye devam etti..

- Arkadaþým savaþta aðýr yaralandý. Bir mayýna bastý ve bir koluyla ayaðýný kaybetti. Gidecek hiçbir yeri yok ve onun gelip bizimle kalmasýný istiyorum..

- Bunu duyduðuma üzüldüm oðlum. Belki onun baþka bir yer bulmasýna yardýmcý olabiliriz..

- Hayýr, anne, baba onun bizimle yaþamasýný istiyorum..

- Oðlum dedi babasý, bizden ne istediðini bilmiyorsun. Onun gibi özürlü biri bize korkunç bir yük olur. Bizim kendi hayatýmýz var ve bunun gibi bir þeyin hayatýmýza engel olmasýna izin veremeyiz. Bence bu arkadaþýný unutup eve dönmelisin. O kendi baþýnýn çaresine bakacaktýr..

Oðlu o anda telefonu kapattý ve ailesi ondan bir süre haber alamadý. Ama birkaç gün sonra, San Francisco polisinden bir telefon geldi. Oðullarýnýn yüksek bir binadan düþüp öldüðünü öðrendiler. Polis bunun intihar olduðuna inanýyordu. Üzüntü dolu anne baba hemen San Francisco&#39;ya uçtular ve oðullarýnýn cesedini tespit etmek için þehir morguna götürüldüler. Onu tanýdýlar ve bilmedikleri bir þey daha öðrenince dehþete düþtüler. Oðullarýnýn sadece bir kolu ve bir bacaðý vardý !....