Karayýlan Kimdir

[musti35]

Size gerçek bir hikaye beyler...
Erciyes Ün.Mak.Müh.Fak.' de okurken Ýnkýlap hocamýz bana Kurtuluþ harbini yaþamýþ kiþilerin direkt aðzýndan dinleyin tarihi deyince 1990 lý yýllarda o yýllarý yaþamýþ ninem (anneannem-Fýndýk Kýrlangýç Allah rahmet eylesin 2005 yýlýnda 100 yaþlarýnda öldü) ile görüþmeye karar verdim ve ilk Nizip e geldiðimde görüþtüm kendisi ile bana anlattýðý þu idi.
Memlekette Fransýz askerleri vardý ve o zaman Nizip'te 3 millet vardý.Yahudiler, Türkeler ve Ermeniler...Barýþ içerisindeydik ve kimsenin kimse ile sorunu yoktu.(Hatta dedem Hüseyin Kýrlangýç'ýn taþçýlýk mesleðini Ermeni bir usatanýn yanýnda çalýþarak edindiðini de ekledi.)Bir gün göðsünde çapraz fiþeklerle donanmýþ ve iri yapýlý bir adam gelmiþ "Memleket iþgal altýnda ve harp gerek" demiþ.Bu kiþinin adý KARAYILAN demiþti ninem.Ve babasý da, o gün harmanýný indirmiþ hayada (avluya) ve Nizip'in tahtani mahallesinde yapýlan bu çaðrýdan sonra yan komþusunu eve alýp gelmiþ babasý.Rahmetli babasý "Komþu çocuklarým ve harman burda sana emanetler" deyip çýkmýþ babasý.Ve o ninemin babasýný son görüþü olmuþ.Ýþte böyle "Karayýlan ve diðer þehit gaziler ait kýsa bir hikaye.2. aðýzdan ...Tarihimizi anladýkça gerçek kimliðimize döneceðimize inananlardaným.

[fsoyarik]

Karayýlan Hikayesi (Antep Destaný)

Yýl 1918-1919 Ve Karayýlan Hikâyesi Ateþi ve ihaneti gördük ve yanan gözlerimizle durduk bu dünyanýn üzerinde. Ýstanbul 918 Teþrinlerinde, Ýzmir 919 Mayýsýnda ve Manisa, Menemen, Aydýn, Akhisar; Mayýs ortalarýndan Haziran ortalarýna kadar yani tütün kýrma mevsimi, yani, arpalar biçilip buðdaya baþlanýrken yuvarlandýlar. Adana, Antep, Urfa, Maraþ: düþmüþ dövüþüyordu... Ateþi ve ihaneti gördük, Ve kanlý bankerler pazarýnda Memleketi Alman’a satanlar, Yan gelip ölülerin üzerinde yatanlar düþtüler can kaygusuna ve kurtarmak için baþlarýný halkýn gazabýndan karanlýða karýþarak basýp gittiler. Yaralýydý, yorgundu, fakirdi millet, en azýlý düvellerle dövüþüyordu fakat, dövüþüyordu, köle olmamak için iki kat, iki kat soyulmamak için. Ateþi ve ihaneti gördük, Murat nehri, Canik daðlarý ve Fýrat, Yeþilýrmak, Kýzýlýrmak, Gültepe, Tilbeþar ovasý, gördü uzun diþli Ýngiliz’i. Ve Aksu’yla Köpsu, Karagöl’le Söðüt gölü ve gümüþ basamaklý türbesinde yatan büyük, aþýk ölü, þapkasý horoz tüylü Ýtalyan’ý gördü. Ve Çukurova, kýyasýya düzlük, uçurumlar, yamaçlar, daðlar kýyasýya ve Seyhan ve Ceyhan ve kara gözlü Yürük kýzý, gördü mavi üniformalý Fransýz’ý. Ve devam ettik ateþi ve ihaneti görmekte. Eþraf ve ayan ve mütehayyizanýn çoðu ve aðalar: Baðdasar aðadan Kellesi Büyük Mehmet Aðaya kadar, düþmanla birlik oldular. Ve inekleri, koyunlarý, keçileri sürüp, götürüp, gelinlerin ýrzýna geçip, çocuklarý öldürüp ve istiklali yakýp yýktýkça düþman, daða çýktý mavzerini, nacaðýný, çiftesini kapan ve çýð gibi çoðaldý çeteler ve köylülerden paþalar görüldü, kara donlu köylülerden. Ve bizim tarafa geçenler oldu Tunuslu ve Hindli kölelerden. Ve Türkistanlý Hacý Ahmet, Kýsýk gözleri, seyrek sakalý, hafif makineli tüfeðiyle daðlarda bir baþýna dolaþtý. Ve sabahleyin ve öðle sýcaðýnda ve akþam üstü Ve ayýþýðýnda ve yýldýz alacasýnda geceleyin, ne zaman sýkýþsa bizimkiler, peyda oluverdi, yerden biter gibi o ve ateþ etti ve düþmaný daðýttý ve kayboldu daðlarda yine. Ateþi ve ihaneti gördük, Dayandýk, dayandýk her yanda, dayandýk Ýzmir’de Aydýn’da, Adana’da dayandýk, dayandýk Urfa’da, Maraþ’ta, Antep’te. Antep’liler silahþor olur, uçan turnayý gözünden kaçan tavþaný art ayaðýndan vururlar ve Arap kýsraðýnýn üstünde taze yeþil selvi gibi ince uzun dururlar. Antep sýcak, Antep çetin yerdir. Antep’liler silahþor olur, Antep’liler yiðit kiþilerdir. Karayýlan Karayýlan olmazdan önce Antep köylüklerinde ýrgattý, Belki rahatsýzdý, belki rahattý, bunu düþünmeye vakit býrakmýyordular, yaþýyordu bir tarla sýçaný gibi ve korkaktý bir tarla sýçaný kadar. Yiðitlik atla, silahla olur, Onun atý, silahý, topraðý yoktu. Boynu yine böyle çöp gibi ince Ve böyle kocaman kafalýydý Karayýlan Karayýlan olmazdan önce. Düþman Antep’e girince Antepliler onu Korkusunu saklayan Bir fýstýk aðacýndan alýp indirdiler. Altýna bir at çekip eline bir mavzer verdiler. Antep çetin yerdir. Kýrmýzý kayalarda Yeþil kertenkeleler. Sýcak bulutlar dolaþýr havada Ýleri geri. Düþman tutmuþtu tepeleri, düþmanýn topu vardý. Antepliler düz ovada Sýkýþmýþlardý Düþman þarapnel döküyordu, topraðý kökünden söküyordu. Düþman tutmuþtu tepeleri. Akan: Antep’in kanýydý. Düz ovada bir gül fidanýydý Karayýlan’ýn Karayýlan olmazdan önceki siperi.. Bu fidan öyle küçük, Korkusu ve kafasý öyle büyüktü ki onun, namluya tek fiþek sürmeden yatýyordu yüzükoyun. Antep sýcak, Antep çetin yerdir. Antep’liler silahþor olur. Antepliler yiðit kiþilerdir. Fakat düþmanýn topu vardý. Ve ne çare, kader düz ovayý Antepliler düþmana býrakacaklardý. “Karayýlan” olmazdan önce umrunda deðildi Karayýlan’ýn kýyamete dek düþmana verseler Antep’i Çünkü onu düþünmeðe alýþtýrmadýlar. Yaþadý toprakta bir tarla sýçaný gibi, korkaktý da bir tarla sýçaný kadar. Siperi bir gül fidanýydý onun, gül fidaný dibinde yatýyordu ki yüzü koyun ak bir taþýn ardýndan kara bir yýlan çýkardý kafasýný. Derisi ýþýl ýþýl, gözleri ateþten al, dili çataldý. Birden bir kurþun gelip kafasýný aldý. Hayvan devrildi kaldý. Karayýlan Karayýlan olmazdan önce kara yýlanýn encamýný görünce haykýrdý avaz avaz ömrünün ilk düþüncesini: “Ýbret al deli gönlüm, demir sandýkta saklansan bulur seni, ak taþ ardýnda kara yýlaný bulan ölüm.” Ve bir tarla sýçaný gibi yaþayýp Bir tarla sýçaný kadar korkak olan, fýrlayýp atlayýnca ileri bir dehþet aldý Anteplileri, seðirttiler peþince, Düþmaný tepelerde yediler. Ve bir tarla sýçaný gibi yaþayýp Bir tarla sýçaný kadar korkak olana: KARAYILAN dediler. “Karayýlan der ki: Harbe oturak, Kilis yollarýndan kelle getirek, nerde düþman varsa orda bitirek, vurun ha yiðitler namus günüdür...” Ve biz bunu böylece duyduk ve çetesinin baþýnda yýllarca namý yürüyen Karayýlan’ý ve Anteplileri ve Antep’i aynen duyup iþittiðimiz gibi destanýmýzýn birinci babýna koyduk. . Nazým Hikmet