ÞÝÝR SEVER NÝZÝPLÝLER BURAYA...

[okyanus_27]

Dost dediðin
Dostun yüreðinden geçeni bilmeli
Dost dediðin
Dostunu karþýlýksýz sevmeli
Dost dediðin
Verecekse almadan vermeli
Dost dediðin
Yüreði kan aðlarken, dost için gülmeli
Dost dediðin
Kara toprak gibi sadýk kalabilmeli
Dost dediðin
Sýðýnacak yerin yoksa kucaðýný açabilmeli
Dost dediðin
Güne sýcak bir güneþ olup doðabilmeli
Dost dediðin
Geceye parlayan yýldýz olabilmeli
Dost dediðin
Sýrtýný yasladýðýn asýrlýk bir çýnar
Dost dediðin
Gerektiðinde bir kalkan olabilmeli
Dost dediðin
Kahpe kurþuna göðsünü siper yapabilmeli
Dost dediðin
Velhasýl dost olduðunu bilmeli
Dost dediðin
Ýki yüreði bir beden sayabilmeli
Ben herkese dost demem
Benim dostum
Yüreðimin sesini uzaklardan duyabilmeli
Dost o zaman dosttur
Dost dediðin
Bir batýnda doðan kardeþ olabilmeli

[ibo_kaya]

Hiçbir Kadýn Beni Böyle Yakmadý

[sýze=2]ne Acýlar çektim Ne Günler Gördüm
Gözlerimden Yaþlar Böyle Akmadý
Ne Aþklar Yaþadým Ne Zor Sevdalar
Hiçbir Kadýn Beni Böyle Yakmadý

O Zümrüt Bakýþlý Siyah Saçlýydý
Bu Aþkta O Deðil Gönlüm Suçluydu
Belli Ki Vefasýz Ateþ Burçluydu
Hiçbir Kadýn Beni Böyle Yakmadý

Gönül Ocaðýmý Küle çevirdi
Sevda Denizimi çöle çevirdi
Içimde Koskoca Daðlar Devirdi
Hiçbir Kadýn Beni Böyle Yakmadý

Gizli Bir Ceza Mý Bilmem Bahtýma?
Mutluluk Ararken çýktý Karþýma
Kimleri Koydum Da Gönül Tahtýma
Hiçbir Kadýn Beni Böyle Yakmadý

ömrümü Ateþe Verse Yanmazdým
Benden çok Sevene Gitse Yanmazdým
Mutlu Olduðunu Bilsem Yanmazdým
Hiçbir Kadýn Beni Böyle Yakmadý[/sýze]

ahmet Selçuk Ilkan

[efsane]

Ebruli

sen geçtin
duruldu þiirim
þimdi hasretin ince yeli
ölümseyen yüzünde o solgun
ýrmaðýn

sönmüþ kýr ateþleri
savrulan kül, neyi söyler
zaman, kýrgýn düþlerle yaralý
aþkýn kayýp baharýnda
kýþ izleri

önünden geçtiðimiz aynalar
gizlese de karanlýðýmýzý
yollarýmýz karla kaplý
sessizlik sýnýr tanýmýyor

mavi bir damar
usulca mora eðiliyor

sonra her þey ebruli

[fsoyarik]

CAN KURBAN

Bizim kapý dost kapýsý
Girene canýmýz kurban.
Selâm muhabbet tapusu
Verene canýmýz kurban.

Nefisten soyunduk tül tül
Gitti beden, kaldý gönül
Özümüz bað, sözümüz gül
Derene canýmýz kurban.

Uzadýkça hasret demi
Þefkat atý çiðner gem’i
Yaramýza sabýr em’i
Sürene canýmýz kurban.

Hayat kilim, çile nakýþ
Dokuyoruz iniþ, yokuþ
Marifet mânâya bakýþ
Görene canýmýz kurban.

Kin marazdýr, sevgi sanat
Yürekte kaynar her saat
Kimsesizlere kol, kanat
Gerene canýmýz kurban.

[blackcat]

Efsane

görününce Uzaktan O Cennet Vadi
bir Baþka Gülümser Gözbebeklerin
bu Diyar Bir Masal Hazine Adasýnda
aramak Apansýz Bastýran Yaðmurlarý
ergenlik çaðýnda Kýz Edasýnda
beyaz Gelinlikli O Rüyalarý

serpiþir En Safý O Gülüþlerin
bir Dua Misali Nur Ziyasýnda
el Edip,hasretle Süzüp Gözleri
bir Sevi'nin Ardýndan Kalmak Yasýnda
hasretle Kavrulup Yanmak Ne Güzel;
kavuþmak ümit Edip Göz Yaþý Aynasýnda

ince,narin,billur;kýrýlmýþ Zaman
her Gece ýþýldar Her Bir Parçasý
bak;ne Ay Var Gökte Ne Vakit Gündüz
bu Aydýnlýk Gözlerinin Parlak Sýrçasý
bir Efsane Bu,bin Yýllardan Rivayet
kaç Kez çizdi Resmini Asýrlarýn Fýrçasý


cengiz Kýlýçparlar

[efsane]

Gece Naðmeleri

Gece yazýlýr en içli þarkýlar
Gece yapýlýr en samimi tövbeler
Gece ýslatýlýr seccadeler
Gece kabul görür yakarýþlar
Gece varýlýr ulu huzura

Savaþtýr gece ordularý olmayan
Kendi kavgamýz gece
Kendi sevdamýz gece
Kendi özlemimiz gece
Kendi mazimiz
Kendi geleceðimiz

Bir çýðlýk
Bir çýlgýnlýk
Bir karanlýk
Gülün adý
Bülbülün kaný gece

Semaya yazýlan
Alna kazýlan gece
Kulaða fýsýldanan sýr
Bir yar omuzuna yaslanýlan....
Gülün koynunda yaralý koku
Bülbülün hazin sesi

Eylül aþklarý
Hazan yapraklarý
Dudaklardaki fýsýltý
Sevdalýlarýn yanýlgýsý
Yare yazýlan süslü name
Yardan gelen name
Umutsuz baþ eðiþ

Harfler adedince acý
Bir kalem
Bir kaðýt gece
Duaya varýþ gece
Tövbelere dalýþ gece

Gönüllerde ses
Ruhlarda tatlý esinti
Gece benim
Ben gece.....

[blackcat]

YALNIZLIKLA MUHABBET

Zamansýz gelir yalnýzlýðým yanýma,
Bazen bir gecede bazen daha ötede
Bazen ak sakallý nur yüzlü bir ihtiyar
Bazen gül benizli bir sevgili olur
Yaslarým baþýmý dizlerinin üstüne,
Konuþur,hüzünlerimin dili olur.

Zamansýz gelir yalnýzlýðým yanýma
Solar bazen çiçekler bahar ortasý
Bazen kýþ içinde nergisler açar
Dört mevsim birbirine girer,karýþýr
Deli yalnýzlýðým döner dolaþýr
Son hazan bahçenin gülü olur...

Cengiz Kýlýçparlar

[miksam1988]

Düslerimizde Kaldi Sevdamiz ...

Gök yüzü zifiri karanlikken , pembe bir dünyada el ele bu sevdanin
içineydik dünyada el ele bu sevdanin içindeydik biz seninle ve hep
birlikte olmakti temennimiz. Pembe düslerimiz vardi, içinde sadece
ikimizin bulundugu. Bu kisacik askimizda en güzel aksamlari en güzel
sevinçleri paylastik. Sevmeyi ögretin sen bana. Yüzün gülerken, içinde
mutlu olabilecegini ögrettin sen bana. Yüzün gülerken, içinde mutlu
olabilecegini ögrettin. Yasamanin seninle güzel oldugunu gösterdin.

Sevdim ben seni , kimsenin sevemeyecegi , can verip kan dahi
olamayacak kadar çok. Uykularimizi paylastik. Bir gece degil gecelerce
uykusuz kaldik sevdamiz için. Ben seni düsledim hep isil isil
gözlerinle yanimda. Dünyalara sigmayacak askimizi küçük yüreklerimize
sigdirdik. Ayri geçen dünümüze yasanmamis saydik. Hep birlikte
olmaliydik biz , öyle güzel oluyordu hayat. Sözler verdik birbirimize
, tutamayacagimizi bile bile. Bir sen söz vermedin sigarayi
burkamayacagina. Oysa her eline alisinda yüregim hançerlendi benim.
Çiçegimdin sen , incinirsin boyun bükülür diye dokunmaya dahi
kiyamazken ben , o seni zehirliyordu. Bir bunu anlatamadim sana.

Ayirmaya kalktilar bizi.kimse benim yüregimi yakan sevdami düsünmedi.
Sensiz hayat yoktu, söz vermistim sevdama , daha önemlisi sana.
Yasayamazdim , ikimizi içime gömüp seni birakamazdim. Aldiris etmedim
kimseye , ayrilmadim senden. Çünkü yasarsam , senin için yasarsam
,sevdam için yasayacaktim.

Ama sonra sen beni istemedin bana sevdamin tasiyamayacagi seyler
söyledin. Yüregimi hançerledin. Benim kadar düsüp “sevdigim
ne yapar?” demedin. Simdi ise ayrildigin ikinci yilinda kara
sevda oldu askimiz. Sen beni unutmadin, benim seni unutma gibi bir
çabam olmadi zaten .

Ama birlikte olmamiz için çaba sarf etmemiz , dünyayi hiçe saymamiz ,
bosuna. Düslerimizde kaldi bizim sevdamiz. Sözümüzü tutamadik.
Sevdamiz ve bir birimiz için yasamadik.

Simdi ikimizde baskalari için yasiyoruz , sevdamiz da sadece içimizde
yasiyor.
Ben sana söz vermistim , sevdamla ve seninle yasayacagima. Sen kendi
çiktin hayatimdan. Sevdam hala yasiyor. Bir gün üzerine çimenler
bitiginde yine yasiyor olacak sevdam. Beni öldürdügün gibi onu
öldürmedin. Sevdayi öldürmek kolay degil. Hiç öldüremezsin ki zaten ..

[fsoyarik]

ACABA

Uyuyan göllere ay ýþýðýnda
Sevginin resmini çizsem kim anlar?
Tomurcuk ayrýlýp, gül açtýðýnda
Yaðmurun saçýný çözsem kim anlar?

Bir mekan kaplamýþ ne varsa nerde
Kendi ötesini saklar her perde
Sonsuzluðun sona erdiði yerde
Huduttan bir kulaç kazsam kim anlar?

Aþk, kömür beyazý; kin, süt karasý
Eklenir yarama her dost yarasý
Et oldum býçakla kemik arasý
Cellatla ahdimi bozsam kim anlar?

Doðumda yalan var, ölümde gerçek
Bir þeyler anlatýr balýk, kuþ, çiçek
Kýrýk gönülleri toplayýp tek tek
Toplayýp göðsüme dizsem kim anlar?

Gün geldi zamaný gömdüm kabire
Dað oldu aklýmýn verdiði fire
Baðlasam telaþý çelik zincire
Sabrýn derisini yüzsem kim anlar?

Ýçte deprem olur dýþýn düðümü
Ýhlâssýz çözülmez iþin düðümü
Aklýmdan geçeni, düþündüðümü
Okusam kim dinler, yazsam kim anlar?

[Gökhan Dokuyucu]

Tüm Aþýklara armaðaným olsun
vE ELAZÝZLÝ YARÝME...

AH AMAN AMAN
VAY AMAN AMAN

BÜLBÜL KONUÞANIYAM
AÞIÐAM NizipLiYAM
ÖLÜREM AYRILAMAM
DÜÞTÜM KARA SEVDAYA

ELAZÝZLÝ GÜZEL YARÝM
ÝNAN SANA HAYRANIM
UÐRUNA FEDA OLSUN
VARIM YOKUM BU CANIM

GÖRÜNCE AÞIK OLDUM
GÖZLERÝNE TUTULDUM
ALEM NE DERSE DESÝN
KIZ BEN SANA VURULDUM

BÝR GÖRDÜM AÞIK OLDUM
GÖZLERÝNE TUTULDUM
Nizip NE DERSE DESÝN
LE BEN SÝYE VURULDUM

ELAZÝZLÝ GÜZEL YARÝM
ÝNAN SANA HAYRANIM
UÐRUNA FEDA OLSUN
VARIM YOKUM BU CANIM

EVLERÝ TETÝRBELÝ
CEYLAN GÖZLER SÜRMELÝ
DÜNYA GÜZELÝ YARÝM
ElAZÝZ GÜZELÝ

ELAZÝZLÝ GÜZEL YARÝM
ÝNAN SANA HAYRANIM
UÐRUNA FEDA OLSUN
VARIM YOKUM BU CANIM

AH AMAN AMAAAN

Orjinali için týklayýn

[fsoyarik]

ÝNCÝTME

Gölgesinde otur amma
Yaprak senden incinmesin.
Temizlen de gir mezara
Toprak senden incinmesin.

Yollar uzun, yollar ince
Yol kýsalýr aþk gelince
Yat kurban ol Ýsmail’ce
Býçak senden incinmesin.

Burdayým de ararlarsa
Doðru söyle sorarlarsa
Tabutuna sararlarsa
Bayrak senden incinmesin.

Ýl göçsün göçtüðün vakit
Yol yansýn geçtiðin vakit
Suyundan içtiðin vakit
Kaynak senden incinmesin.

Toz konmasýn sakýn sana
Hakký geçer halkýn sana
Gücenmesin yakýn sana
Uzak senden incinmesin

[fsoyarik]

BEKLEMEK

Sarýcadüzü'nde bir yýðýn toprak
Sulanýr her sabah gözyaþlarýmla
Mihriban, Mihriban uyan da bir bak!
Hasret düðüm düðüm ak saçlarýmda...

Ardýçlý aðaçlarda gene ay doðar
Akasya gölgeleri delik - deþik...
Bir pýnar aðlar sabahtan akþama dek
Yapraklar sallanýr, ýþýklar söner...
Büyüdükçe büyür içimde bir dert,
BEKLEMEK...

[Subutay]

Evrenin Efendisine
Dünyanin agirligina eklesek yildizlari ayi günesi
Gene de agir basarsin ey kalbim ey kalbimin günesi

Erdem Beyazit

(Geçtiðimiz günlerde kaybettik. Mekaný cennet olsun...)

[Subutay]

Ölü Vakitleri Yaþamak Ýhtiyar Evlerde
Duvarlarý çatlak
Tavaný dökülmeye hazýr
Temelinde bitlerin karýncalarýn ince bacaklý böceklerin gezindiði
Ýhtiyar evlerde
Zamaný çekip üstümüze
Örtüyoruz kirli ve açýk yerlerimizi.
Bir þey mi var
Sandýk diplerinde saklanan merdiven altlarýnda unutulan
Ahýr köþelerine atýlmýþ paslý çivilerine asýlmýþ duvarlarýn
Nedir bizi baðlayan bütün bunlara ve geçen zamana.
Siz oturdunuz mu hiç kýldan ince uçurumlarda
Biz yatýyoruz her gün beli bükülmüþ duvar diplerinde
Uykumuz ürkek ceylanlara benziyor
Bazan yorgun taylara.
Biz sessiz ve kaygan zaman üstünde
Unutmuþ ve aldýrmaz görünüyoruz
Gýcýrtýlý merdivenlerden çýkan ölümü.
Biliyoruz iþliyor saat týkýr týkýr
Her yerde ve her þeyde
Sesini çizerek sonsuzluða
Týkýrtýlarýn kýmýltýlarýn ve uzayan aðaçlarýn.
Ve aklýn dar yalnýzlýðýnda

1958
Maraþ

Erdem Beyazit

[Subutay]

Erdem Bayazýt( 1939)

Sebeb Ey þairi vefat etti
Erdem Bayazýt, sanat hayatýnýn 50. yýlýnda yakalandýðý akciðer kanserine yenik düþerek vefat etti.

1939’da Maraþ’ta doðdu. Ýlkokul ve Lise öðrenimini burada tamamladý. Yüksek öðrenimine 1959 yýlýnda Ýstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesinde baþladý. Geçim zorluðu yüzünden 1961’de öðrenimini devam mecburiyeti olmayan Ankara Hukuk Fakültesine naklederek askere gitti. Askerliðini yedek subay öðretmen olarak Burdur Ýli, Yeþilova Ýlçesi, Çuvallý köyünde yaptý. Askerlik dönüþü fakülte deðiþtirerek yüksek öðrenimini Ankara Üniversitesi DTCF Türk Dili ve Edebýyatý Bölümünde tamamladý. Edebiyat öðretmenliði, kütüphane müdürlüðü yaptý. Ýstanbul Türk Musikîsi Devlet Konservatuarý’nýn kuruluþu sýrasýnda genel sekreter olarak çalýþtý. Daha sonra, Sanayi Bakanlýðý Ýnsan Gücü Eðitim Dairesi Baþkan Yardýmcýsý iken bu görevinden istifa suretiyle ayrýlarak Akabe Yayýnlarý’nýn ve Mavera dergisinin yönetimini üstlendi. 1984’te Akabe A.Þ.’nin Ýstanbul’a taþýnmasý kararý ile bu görevini devrederek yeniden memurluða döndü. DPT’de sözleþmeli personel olarak çalýþýrken, 1987 Milletvekili seçimlerinde Anavatan Partisi’nden aday oldu. Kahramanmaraþ’tan milletvekili seçildi. TBMM’nin 18. Dönem çalýþmalarý süresince Milli Eðitim ve Çevre Komisyonlarýnda görev aldý. 1991 seçimlerinde adaylýðýný koymadý, Ýstanbul’a yerleþti. Evli ve dört çocuk babasýdýr. Tok, kavgacý, destana yatkýn bir üslûpta söylenmiþ olan þiirlerinde ayrýca ince duyarlýlýklar iþlenmiþtir. Ýslâmî ton bir “leit-motiv” halinde bütün þiirlerine yayýlmýþtýr. Þiirleri Açý (K. Maraþ), Çýkýþ (Ankara), Yeni Ýstiklâl, Büyük Doðu, Diriliþ, Edebiyat, Mavera ve Yedi Ýklim dergilerinde yayýnlanmýþtýr.

Aldýðý Ödüller: Risaleler; Türkiye Yazarlar Birliði 1988 Þiir Ödülü. Ýpek Yolundan Afganistan’a; TYB 1983 Gazetecilik Ödülü.