ÞÝÝR SEVER NÝZÝPLÝLER BURAYA...

[kartal yuvasý]

gidiyorum akþamýn zilfiri karanlýðýnda yolunu kaybetmiþ.divane misali .yaðan yaðmur ðöz yaþlarýmý ðizliyor sanki.aÐladýðýmý kimseler görmesin haykýrýþýma daðlar taþlar þahit olsun yeter be ðülüm.sen bilme çektðim acýlarý içime akýttýðým göz yaþlarýmý sen bilme .efkarlar acýlar dost oldu yanlýzlýðýma .kahrettim bu neden siz ayrýlýða.sen bilme seni nekadar sevdiðimi senbilme senin için her þeyden vaz ðeçtiðimi.beni kaldýrým taþlarý ýssýz sokaklar .sokak lambalarý bilsin yeter.be gülüm. M.TELLÝ

[efsane]

Hergünüm UMUT
Hergünüm BEKLEYÝÞ
Hergünüm ÇIÐLIK
Hergünüm ÇÝLE
Hergünüm SABIR
Hergünüm HÜZÜN
Hergünüm SENSÝN artýk...
Hergün biraz daha yaklaþýyorum sana
Biliyorum SEN benimsin,BEN de senin...
SEVDA ÇÝÇEÐÝMMM
Açmayan gülüm
Geçmeyen zamaným
Söylenmeyen türküm..
HERÞEYÝMMMMMM
HERÞEYÝM SENN, S-E-N-S-Ý-N artýk....

KARDELEN ( F K )

[blackcat]

Arkadaþlar tekrar merhabalar...
Çok sevdiðim,sizlerle de paylaþmak istediðim bir þairi ve onun þimdiye kadar ANNE üzerine daha duygulusu ve samimisinin yazýlmadýðýný düþündüðüm ANNEMLE HASBÝHAL isimli þiirini paylaþmak istiyorum...

ANNEMLE HASBIHAL

Anne, zannetme ki günler geçti de Deðiþti evvelki hissim gitgide!Bir hýrçýn çocuðum, deðiþmez huyum;Seneler geçse de ben yine buyum!Senden umuyorum teselli yine!Bugün þefkatine, muhabbetineZanneder misin ki yok ihtiyacým?Belki eskisinden daha muhtacým!Dünyanýn tükenmez kederlerinden Kalbim kýrýlsa da böyle derinden,Hayatým büsbütün ye'se kapýlmaz.Teselli bulurum içimde biraz O derin sevgini hatýrlarým da!Her gece hýçkýran dudaklarýmda Hasretle anýlan senin adýn var.Anne, hayatýmda bir tek kadýn var.Beni aldatmadý, sevdi daima!Gittikçe ruhumu saran bu humma Baþka sevgilerden yadigâr, anne!Sevmeyen sevenden bahtiyar, anne!Sorma ki baþýmdan çok þey geçti mi?Ah... eðer anlatsam sergüzeþtimi!Nasýl terk edildim, nasýl atýldým;Anne aldatýldým, ah aldatýldým,Belki her zamandan fazla severken.Bir lahza bahtiyar olayým derken,Bilmezsin kaç gece böyle aðladým!Þimdi tecrübem var, artýk anladým:Aþk, o bir masalmýþ, yalanmýþ meðer!Seven bir kalp için sýðýnýlacak yerYalnýz o kucakmýþ, yalnýz o dizmiþ...Ýnsanlar ne kadar merhametsizmiþ.

ORHAN SEYFÝ ORHON

[blackcat]

Bu arada, ara sýra kendi þiirlerimide serpiþtiriyorum...


SEVDÝÐÝME VE ARTIK SEVMEDÝÐÝME

BU KAÇINCI ÝSTANBUL BÝLÝYORMUSUN
BU KAÇINCI GELMEM O KABUS ÞEHRE
KÜÇÜK BÝR ÇOCUK GÝBÝ HER GELDÝÐÝMDE
SENÝN YOKLUÐUNU ÇOK ÝYÝ BÝLÝYORUM

TÝTREYEN YÜREÐÝMLE ÝNCE VE AÐIR
BU YÜKÜ KALDIRMAK KADERSE BANA
FERYADIMA DÝLSÝZ SESÝME SAÐIR
BÝTMEYECEK ÇÝLEM,ÝSTANBUL KAHIR

HEP KAHIR ÇEKTÝÐÝM,TAKSÝMÝNDEN BANANE
BANA NE SENÝN OLMADIÐIN ÝSTANBUL
VEFA,ÝSTENMEK,GURUR HEP BAHANE
SENÝ HÝSSETMEK ÝÇÝN GELDÝÐÝM YER ÝSTANBUL

VAZGEÇMEM ÝMKANSIZ,DEMEM ÝMKANSIZ
SEN SÖYLE EY ÝSTANBUL BU KADERMÝDÝR
YALANSIZ,ADAM GÝBÝ,DOSDOÐRU VE RÝYASIZ
YAÞAMANIN ANLAMI HEP KEDERMÝDÝR…

SEN SÖYLE EY DOSTUM VE SEVDÝÐÝM SEN SÖYLE
SÖYLESÝN NEDENÝNÝ ÝSTANBUL HEP GELMEMÝN
UMUT DOLU GELÝPTE KAHIRLA DÖNMEK BÖYLE
SENSÝZ BÝR ÝSTANBULA ANLAMI YOK GELMEMÝN…

[Gökhan Dokuyucu]

KARAYILAN HÝKÂYESÝ

Antepliler silâhþor olur,
uçan turnayý gözünden
kaçan tavþaný ard ayaðýndan vururlar
ve arap kýsraðýnýn üstünde
taze yeþil selvi gibi ince uzun dururlar.

Antep sýcak,
Antep çetin yerdir.
Antepliler silâhþor olur.
Antepliler yiðit kiþilerdir.

Karayýlan
Karayýlan olmazdan önce
Antep köylüklerinde ýrgattý.
Belki rahatsýzdý, belki rahattý,
bunu düþünmeye vakit býrakmýyordular,
yaþýyordu bir tarla sýçaný gibi
ve korkaktý bir tarla sýçaný kadar.
Yiðitlik atla, silâhla, toprakla olur,
onun atý, silâhý, topraðý yoktu.
Boynu yine böyle çöp gibi ince
ve böyle kocaman kafalýydý
Karayýlan
Karayýlan olmazdan önce.

Düþman Antep'e girince
Antepliler onu
korkusunu saklayan
bir fýstýk aðacýndan
alýp indirdiler.

Altýna bir at çekip
eline bir mavzer
verdiler.
Antep çetin yerdir.
Kýrmýzý kayalarda
yeþil kertenkeleler.
Sýcak bulutlar dolaþýr havada
ileri geri...

Düþman tutmuþtu tepeleri,
düþmanýn topu vardý.
Antepliler düz ovada
sýkýþmýþlardý.
Düþman þarapnel döküyordu,
topraðý kökünden söküyordu.
Düþman tutmuþtu tepeleri.
Akan : Antep'in kanýydý.

Düz ovada bir gül fidanýydý
Karayýlan'ýn
Karayýlan olmazdan önceki siperi.
Bu fidan öyle küçük,
korkusu ve kafasý öyle büyüktü ki onun,
namlýya tek fiþek sürmeden
yatýyordu yüzükoyun.

Antep sýcak,
Antep çetin yerdir.
Antepliler silâhþor olur.
Antepliler yiðit kiþilerdir.
Fakat düþmanýn topu vardý.
Ve ne çare, kader,
düz ovayý Antepliler
düþmana býrakacaklardý.

"Karayýlan" olmazdan önce
umurunda deðildi Karayýlan'ýn
kýyamete dek düþmana verseler Antep'i.
Çünkü onu düþünmeye alýþtýrmadýlar.
Yaþadý toprakta bir tarla sýçaný gibi,
korkaktý da bir tarla sýçaný kadar.
Siperi bir gül fidanýydý onun,
gül fidaný dibinde yatýyordu ki yüzükoyun
ak bir taþýn ardýndan
kara bir yýlan
çýkardý kafasýný.
Derisi ýþýl ýþýl,
gözleri ateþten al,
dili çataldý.
Birden bir kurþun gelip
kafasýný aldý.
Hayvan devrildi kaldý.

Karayýlan
Karayýlan olmazdan önce
kara yýlanýn encâmýný görünce
haykýrdý avaz avaz
ömrünün ilk düþüncesini :
"Ýbret al, deli gönlüm,
demir sandýkta saklansan bulur seni,
ak taþ ardýnda kara yýlaný bulan ölüm."

Ve bir tarla sýçaný gibi yaþayýp
bir tarla sýçaný kadar korkak olan,
fýrlayýp atlayýnca ileri
bir dehþet aldý Anteplileri,
seðirttiler peþince.
Düþmaný tepelerde yediler.
Ve bir tarla sýçaný gibi yaþayýp
bir tarla sýçaný kadar korkak olana :
KARAYILAN dediler.

"Karayýlan der ki : Harbe oturak,
Kilis yollarýndan kelle getirek,
nerde düþman varsa orda bitirek,
vurun ha yiðitler namus günüdür..."

(Kuvâyi Milliye'den)

[gurbet]

Yalnýz Kalbim Bir Baþýna

Yine kendimle baþ baþayým
Yüreðim yaralý içim kýrýk
Ýnce bir sýzý hissediyorum
Ta ciðerlerimin içinde

Ýçim kabarýyor, dýþarý fýrlamak istiyor
Yanardaðýn kor alevleri gibi
Yer bulamýyor, çýkacak bir yer
Beni sýkýyor bu sýzý eziyor bitiriyor

Ben mi yanlýþým? Yoksa hayat mý?
Kalbim acýyor yaralý kalbim
Akýyor kanlarý gözlerimden süzülüyor
Dönüyor içeri geri, parçalýyor yüreðimi

Ben yalnýzým, ben yalnýzým, yapayalnýz
Yolun ortasýndan, ortasýndan yürüyorum
Çevremdeki kalabalýktan habersiz
Ben kalabalýktan, kalabalýk benden habersiz

Derdimi dökmek istiyorum kâðýda
Kâðýt isyan ediyor, kalem ise inat
Yazmýyorum hiçbir þey kalemim kýrýk
Ýçimdeki yanardaða, kor aleve inat

Düðümleniyor boðaza kocaman bir yumruk
Haykýrmak istiyorum kýsýlmýþ sesim çýkmýyor
Aðlamak istiyorum gözlerim kurumuþ
Nefesim kesilmiþ, bir türlü ölemiyorum

Nereye kadar gider bunun sonu?
Bilmem ki sevinç mi olur hüzün mü?
Yaralarým kabuk mu baðlar, yoksa kanar mý?
Her zamanki gibi yine bana hasret, hüzün mü?

22/03/2004

Ali Þahinli

[gurbet]

Yaþama Sevinci

Halimi kime þikâyet edeyim
Gönül bahçem viran olmuþ
Kalpler kýrdým, kýrýldý kalbim
Hakikat kimde bilmez dilim

Yokuþlar büyür gider gözlerimde
Ufuklar umutsuz, çaresizlik içimde
Yüreðimdeki ateþler erir gönlümde
Küllerim de aðlar toz bulutlarý içinde

Aðlamaklý bakýþlarla yüreðimi kucaklar
Yaþama sevincim uzaktan bana el sallar
Kalbim çaresiz ve umutsuz seni sayýklar
Acýtýr yüreðimdeki alnýmdaki derin çizikler

Ah dünya zalim dünya çek ellerini üzerimden
Alacaðýn bir þey kalmadý cansýz bedenimden
Kalleþlikler de vurmuyor artýk þerbetliyim ben
Artýk nereden vurursan vur acý bir hayalim ben


27.10.2006

Ali Þahinli

[gurbet]

Yýkýldým Yalanlardan
Dünyada her þey yalan
Sen bile Yalansýn
Hayalin geliyor gözlerime
Ama biliyorum,hayalin bile yalan

Gözyaþlarýn sahte
Hýçkýrýklar hep yalan
Bakýþýndaki hüzün
Saçlarýndaki beyaz yalan

Sen hep yalansýn hep yalan oldun
Ne gerçek dersen
Gerçek olan tek þey
Her þeyin yalan olduðu

25/09/2003

Ali Þahinli

[blackcat]

Bir þiir daha benden...

YOK ÞÝKAYETÝM

DAÐLARIN GÖZLERÝ GÖKLERDE OLUR
BÝR FERHAT GELÝR DE KIRAR BOYNUNU
SEVDALILAR ÖLÜR SEVDASI KALIR
TARÝH KÝTAPLARI YAZAR AYNINI

BÝR DELÝ SEVDADIR DOLANIR DURUR
DELÝ SELLER GÝBÝ BULANIR DURUR
GÖZLERÝM DURMADAN SULANIR DURUR
OTAYAMAZ LOKMAN AKAN KANINI

DÜNYA YETMEZ ONA GÖK TE BENÝM DER
DENÝZLER GÖZLERÝM GÜLLER TENÝM DER
HER DOÐAN GÜNEÞ GÜN BENÝM GÜNÜM DER
BÝLMEZ MÝ AZRAÝL ALA CANINI

YOLUNA ÇIKARIM BAKMAZ YÜZÜME
CELLATLAR DAYANMAZ ONUN NAZINA
BEÞ YILIMI VERDÝM GAVUR KIZINA
BENÝ BÝR LAHZALIK SOKMAZ YANINA

BÝLMEZ MÝ BAHARLAR MEVSÝMLÝK OLUR
KIÞ ÝLE BAHARLAR HASIMLIK OLUR
KRÝZANTEM YALNIZ KASIMLIK OLUR
AÇARKEN AÐLAMAYA BAÞLAR SONUNA

SONU VAR RÜYANIN DÜNYALARIN SONU VAR
KÝMÝSÝNÝN EZANI KÝMÝSÝNÝN ÇANI VAR
HERKESÝN BÝR ÝNANCI HERKESÝN BÝR DÝNÝ VAR
EZAN DUYMAZ, ÇAN BÝLMEZ,GELMEZ ÝMANA

VELHASIL BÖYLEDÝR,YAZIM BÖYLEDÝR
GÜNÜM,AYIM,KIÞIM,YAZ’IM BÖYLEDÝR
ÝPE GÝTSEM BÝLE SÖZÜM BÖYLEDÝR;
ÖMRÜMÜN ÇÝLESÝ SIÐMAZ ZAMANA…

Cengiz KILIÇPARLAR

[miksam1988]

sensizlik ZOR!!!
Dayanmak zor yalnýzlýðýna akþamlarýn
Unutmak mümkün deðil seni bir þarký gibi
Aðýr aðýr ilerleyen bu zaman içinde
Her an bir sarhoþluktur sensizliðin verdiði

Bir gün anlarsýn hayal kurmayý;
Beklemeyi, ümit etmeyi.
Lanet edersin yaþadýðýna...
Maziden ne kalmýþsa yýrtar atarsýn..
Seni sevdiðimi iþte o gün anlarsýn.

Beni çaðýrdýðýný bir defa duyabilsem
Avuçlarýmda ateþ, yorgun gözlerimde nem
Aþarak denizleri bir gün kapýna gelsem
Baþýmý duvarlara vurup ölsem diyorum

[Subutay]

Sen yoksun ya Yoksun ye güneþ doðmuyor
Her þarkýda hüzün var
Þiirler bile dost deðil
Her mýsrada yüzün var
Yastýðýmda hala kokun var
Her tarafta yüzün var
Sen yoksun ye sanki yarim kalmýþým
Sen yoksun ye çýldýrmýþ bunalmýþým
Sen yoksun ye hep
Bu þarkiyi çalmýþým
Sen neredesin...? ? ?
Ne hayallerimiz vardý
Yar beni anlayacaktý
Kar düþtü umutlara
Böyle mi olacaktý
Korkuyorum yarýnýmdan
Böyle mi olacaktý
Sen yoksun ye simdi bomboþ sokaklar
Sen yoksun ye gözyaþým piþmanlýk saklar
Sen yoksun ye umurumda mi yasaklar
Sen neredesin...? ? ?
Yoksun...
Yoksun...
Beni anlamýyorsun...
Yoksun...
Yoksun...
Niye gelmiyorsun...


Fatih KISAPARMAK

[osman utkan]

ÝMKÂNSIZ AÞK

Bulunmaz imkânsýz aþkýma çare
Ah-u zarým beni götürür kabre
Açmýyor çiçekler bahar gelmedi
Karakýþ bitmedi düþmedi cemre

Sensiz hayatýmdan sanma memnunum
Daðlara eriþti benim sorunum
Gözlerim yaþ dolu, bir yaným eksik
Sen gittin gideli her an mahzunum

Sevgili belasý en güzel bela
Ne âlâ ölürsem onun aþkýyla
Bilmeyen kalbimi öldü sanýyor
Yakýndan baksalar atýyor hala

Osman Utkan
www.osmanutkan.com

[miksam1988]

azen öyle bir an gelir ki
abartýlmýþ sevdanýzýn
gerçekle yüzleþmesini yaþarsýnýz
sizi çok sevdiðini sandýðýnýz ses
geçiþtirmek için bir seni seviyorum kondurur
yüreciðinize
en kimsesiz en ilgiye aç halinizde

halbuki içten bir caným
kaç seni seviyorum eder deðil mi
yalnýz hissedersiniz kendinizi
sýðýnmaK istersiniz delice
sarýlmak aðlamak sonra da gülmek
ýþýk açýktýr ama etraf karanlýk gelir
yazdýr ama nedense soðuktur
hava durumu bozuktur gönül yaylarýnda
kar yaðar abartýlmýþ sevgilerinize birden
kim seviyor ulan bu dünyada beni gerçekten
diye haykýrmak ister yürek deðil mi
Annem dersiniz buruk sesinizle
ama yok o da nafile
zaten o sayýlmaz ki

iþte bazen böle gelir
bazen düzelir ama
kanarsýnýz yine abartýlmýþ sevgilerinize
kimsesizliðin hikayesidir iþte bu
yanlýþ bir yerdeyim dedirtten hikaye
herkes bilir herkes yaþar bu hikayeyi
týpký benim þu an yaþadýðým gibi
insanoðlu olmaktan gelir
bu hikaye
en az abartýlmýþ sevgileriniz kadar
abartýlmýþtýr
biraz eksik çoðu fazla !

[kartal yuvasý]

KALDIRIMLAR I

KALDIRIMLAR I
Sokaktayým kimsesiz bir sokak ortasýnda,
Yürüyorum arkama bakmadan yürüyorum.
Yolumun karanlýða saplanan noktasýnda,
Sanki beni bekleyen bir hayal görüyorum.
Kara gökler kül rengi bulutlarla kapanýk.
Evlerin bacasýný kolluyor yýldýrýmlar.
Ýn-cin uykuda bir tek iki yoldaþ uyanýk.
Biri benim bir de serseri kaldýrýmlar.
Ýçimde damla damla bir korku birikiyor,
Sanýyorum her sokak baþýný kesmiþ devler,
Üstüme camlarýný hep simsiyah dikiyor.
Gözüne mil çekilmiþ bir ama gibi evler.
Kaldýrýmlar, çilekeþ insanlarýn annesi,
Kaldýrýmlar, içimde yaþamýþ bir insandýr.
Kaldýrýmlar, duyulur ses kesilince sesi,
Kaldýrýmlar, içimde kývrýlan bir insandýr.
Bana düþmez can vermek yumuþak bir kucakta.
Ben bu kaldýrýmlarýn emzirdiði çocuðum...
Aman sabah olmasýn bu karanlýk sokakta,
Bu karanlýk sokakta bitmesin yolculuðum.
Ben gideyim yol gitsin, ben gideyim yol gitsin,
Ýki yanýmdan aksýn bir sel gibi fenerler...
Tak tak ayaksesimi aç köpekler iþitsin.
Yolumun zafer taký gölgeden taþ kemerler.
Ne sabahý göreyim, ne sabah görüneyim!
Gündüzler size kalsýn verin karanlýklarý.
Islak bir yorgan gibi sýmsýký bürüneyim.
Örtün üstüme örtün serin karanlýklarý.
Uzanýverse baþým taþlara boydan boya,
Alsa buz gibi taþlar alnýmdan bu ateþi.
Dalýp sokaklar kadar *****lý bir uykuya.
Ölse kaldýrýmlarýn bu kara sevdalý eþi.

N.FAZIL KISAKÜREK

[kartal yuvasý]

YUNUS EMRE'YE

YUNUS EMRE'YE
Kaç mevsim bekleyim daha kapýnda,
Ayaðýmda zincir, boynumda kement?
Beni de, piþtiðin bela kabýnda,
Kaynata kaynata buhara kalbet.
Bekletme Yunus'um, bozuldu baðlar,
Düþüyor yapraklar, geçiyor çaðlar;
Veriyor, ayrýlýk dolu semalar,
Ýçime bayýltan, acý bir lezzet.
Rüzgara bir koku ver ki, hýrkandan;
Geleyim, izine doðru arkandan;
Býrakmam, tutmuþum artýk yakandan,
Medet ey þairim, Yunus'um medet

N.FAZIL KISAKÜREK