ilkkez acý cekmeden özlüyorum seni
Caným yanmadan
Gözlerim bugulanmadan
Yüregim burkulmadan özlüyorum
Gülümseyerek bakabiliyorum senle gecen günlere
Icim sýzlamýyor yoksun diye
Buruk bir tadý var hasretinin
Damagýmda lezzeti ile kalan
Rüzgarýn savurdugu bir yapragýn ucunda
Seni unutmaya calýsýyorum
Sevgiyi yasakladýgýn
Yüreginle MUTLU OL!
Konu Gökhan Dokuyucu tarafýndan (05.02.08 Saat 20:01 ) deðiþtirilmiþtir.
![]()
...
“Kendine iyi bak” bir veda degil elveda cümlesidir çogu zaman. O üç kelimeden çok daha fazlasini gizler içinde...
"Kendine iyi bak." Çünkü bundan sonra ben yaninda olmayacagim. Olamayacagim. Istesem de istemesem de. Sevdim bir zamanlar seni, hala seviyorum ve benden sonra da mutlu olmani istiyorum. Olur da bir gün dönersem seni iyi bulmak istiyorum.“
“Kendine iyi bak. Çünkü bundan sonra kendinden baskasi olmayacak yaninda sana bakacak. Ben olmayacagim. Kendine iyi bak ve beni düsünme. Çünkü ben de seni düsünmeyecegim artik. Arama sakin beni, yazma, çünkü ben yazmayacagim. Sil beni yüreginden, çünkü ben silecegim. Fakat, yasanilan, paylasilan güzel seyler hatirina sana yürekten mutluluklar diliyorum. Ve ben bir daha dönmemek üzere gidiyorum.”
"Kendine iyi bak. Aramizda geçen herseye ragmen benden sonra iyi oldugunu bilmeyi tercih ederim. Aslinda bilmem çok önemli degil, iyi oldugunu varsayacagim ben. Seni bir daha asla görmemek üzere gidiyorum ben, seni kendinle basbasa, yapayalniz birakiyorum ben. Biliyorum kendini birakacaksin benden sonra, o yüzden iyi bak diyorum. Aslina bakarsan, çok da fazla umursamiyorum."
"Kendine iyi bak derler ve giderler. Tutkuyla sevenler, bazen birden fazla söylerler bunu. Çünkü onlari ayirmak, eti tirnaktan ayirmak gibidir. Kolay kolay kopamaz onlar, süreç çok aci vericidir, yürek parçaliyicidir. Her seferinde azalan umutlarla geri döner ve yine “Kendine Iyi Bak” gözleriyle ayrilirlar. Ta ki umut da, sevgi de tükeninceye kadar…Ta ki son elveda mezar sessizligine bürününceye kadar…"
Tutkunun ötesinde sevenler, bir kez “Kendine Iyi Bak “ derler ve giderler. Onlar eti tirnaktan ayirmak yerine ölümü yeglerler. Onlar bu aciyi bir kezden fazla kaldiramayacaklarini bilirler.
"Kendine iyi bak" derler ve giderler. Bu sözlerin içinde ihanet yok, hiç bir zaman olamaz derler ve giderler. En büyük ihanet degil midir aslinda seni seveni, ihtiyaci olani yüzüstü birakip gitmek. "Kendine iyi bak" derler ve giderler. Seni suskunluga mahkum edip giderler. Seni parçalara ayirip, en büyük parçayi yanlarina alip giderler. Seni senden alip giderler.
Daha kötüsü suçlayamazsin onlari tüm bunlar için. Kendine iyi bak deyip gidenin geçerli bir nedeni vardir elbet. Suçlatmaz kendini. Savasmadiklari için kizarsin ama suçlayamazsin. Savasmislarsa, yenildikleri için kizarsin ama suçlayamazsin. Yenildigin için kizarsin ama suçlayamazsin… Ayriligin kaçinilmazligina inandirir seni, kendine iyi bak derler ve giderler. Elinden umutlarini, düslerini, sevgilerini alip giderler. Bir tek anilari birakirlar geride, bir de hatirladikça gözyaslarina bogulasin diye unutulmayan nagmeler.
Arkalarina bakmadan çekip giderler eger yalniz kalmissan, çünkü insafsizliklarini görmek istemezler. Hersey o saniye orada bitsin, kapansin bu sayfa isterler. Bitti diyemedikleri için, kendine iyi bak derler. Kirildim ve affedemiyorum; diyemedikleri için kendine iyi bak; derler. Seni istemiyorum artik, hayatimdan çikaracagim ama bil ki hiç unutmayacagim; diyemedikleri için kendine iyi bak derler. Biliyorum çok kanayacaksin ama daha iyisini yapamiyorum; diyemedikleri için kendine iyi bak derler. Vicdanlarini rahatlatmak için kendine iyi bak derler, çünkü o kan uzun süre akacaktir ve o yara asla kapanmayacaktir, bilirler.
"Kendine iyi bak" bir noktadir çogu zaman. Kendine iyi bak deme bana, sadece kötülükler noktalansin isterim ben. Oysa sen iyisin… Sen gözümdeki isik, dudagimdaki tebessüm, sen içimdeki sevinçssin. Sen hayatima renk katan, sen yüregimdeki çarpinti, sen hayatimdaki nesesin. Sen yolumu aydinlatan, sen dert ortagim, sen gönül yoldasim, sen bir tanesin. Kendine iyi bak deme bana. Nokta koyma.
Keske böyle yasanmasaydi bazi seyler, keske affedebilsen beni, keske ben de affedebilsem… Keske döndürebilsek zamani geriye. Keske bugünkü aklimizla yasasak herseyi bastan. Nafile... Ama yine de, gitmesen olmaz mi? Bitmesek olmaz mi? Sen eksikken, ben nasil tam olurum? Senden kalan boslugu kimlerle doldururum? Savassak, aramiza giren seytanla olmaz mi? Hani büyük asklar her türlü engeli asardi, hani gerçek dostluklar her sinavi geçerdi, hani sevgi eninde sonunda kazanirdi? Hani hayatta hiç kirlenmeyecek degerler vardi? Hani en büyük zaferler, en kanli savaslarin ardindan kazanilirdi? Bunlarin hepsi yalan mi? Sahiden..., gitmesen olmaz mi? Bitmesek olmaz mi?……….
Peki o zaman... Senin istedigin gibi olsun... Öyleyse...Sen de Kendine Iyi Bak.
"Kendine iyi bak" derler, kursunu kafana sikip giderler... ...
http://www.yazgulu.com/seslisiir/kendine_iyibak.php
<----> PurE LovE <---->
GÜLÜÞÜN EKLENÝR KÝMLÝÐÝME
Gün biter gülüþün kalýr bende
anýlar gibi sürüklenir bulutlar
Ömrümüz ayrýlýklar toplamýdýr
yarým kalan bir þiir belki de
Aykýrý anlamlar arayýp durma
güz biter sular köpürür de
kapanmaz gülüþünün açtýðý yara
uçurum olur cellat olur her gece
Her gece yeniden bir talan baþlar
acý ses olur, ses deli bir yaðmur
eski bir eylüle gireriz böylece Sýðýndýðým her yer adýnla anýlýr
ben girerim, sokaðý devriyeler basar
bir de gülüþün eklenir kimliðime
AHMET TELLÝ
Bilmem ki unuttu mu dudaklarýn adýmý
Gözlerinde anýlar eskidi mi acaba?
O en güzel ümitler o en güzel hayaller
Yýllarýn gölgesinde kayboldu mu acaba
Oysa daha duruyor aðaçlarda ismimiz
Oysa daha solmadý duvarlarda resmimiz
Bir zaman eþsiz olan o en yüce sevgimiz
Yoksa senin kalbinde tükendi mi acaba?
En çýlgýný bak benim hala senin yolunda
Ne çýkar ki bu aþkýn ölüm olsa sonunda
Sevgilim söyle bana yoksa senin gönlünde
Yýllar süren aþkýmýz silindi mi acaba?...
Made Ýn NizipLi
Usandým taþ basmasý günler yaþamaktan
yalnýzlýðýmý büyütüyorum korkunç
yani baðýrmak sana sulardan.
Her gün yeniden ölmek
elinden karanlýk adamlarýn
yalanla, ekmekle, silahla.
Üstümüze bakarken çaðlar
her çocuk baþý okþadýðýmýz
suçlu bizmiþiz gibi
büyüyor avcumuzda.
Gözlerinde bile
deniz dibi gözlerinde ölüler
askerler ve gemiciler halinde.
Ýhtiyar yüreði topraðýn
buðdayý, elma'sý
korkuda.
Suskunluðum, utancým büyük
sýkýntým kara.
Gel daðýt mavini
kör kuyular uykuma.
Made Ýn NizipLi
Aç Gözlerini
En sevdiðin elbiseni giydim
Bu gece kokunu sürdüm
Solgun yüzünü okþadým
Sessizce saçlarýndan öptüm
Yazdýðýn mektuplarý okudum
Kana kana su içer gibi
Plaklarýný çaldým ah!
En çok o þarkýda özledim seni.
Issýzlýk kapýyý çaldý, açmaya korktum
gece yarýsý
Þehir uykuya daldý, baktým dýþarýya
katran karasý
Rüzgar telaþla kokunu getirdi bana
aldým koynuma
Buseni hafýzamdan koparýp
iliþtirdim dudaklarýma
Üþüdüm karanlýkta
Tenine dokundum hissetsin diye
Aç gözlerini
Erguvanlarýna su verdim
Ýçerken benimle konuþtular
Yastýðýný okþadým, kokladým
Anýlar uçuþtular
Soluðun saçlarýmý yaladý sanki yine
bir meltem gibi
Teninin kokusu karýþtý kokuma
Yakýþtýlar
Boðuldum karanlýkta
Yaný baþýmdasýn benden çok
uzaklarda
Ellerimi tut dokun bana
Aç gözlerini.
Attým kendimi caddelere
Yeþil ceketin sardý beni
Yürüdüm üstüne karanlýðýn korkusuz
Tuttum ellerini.
can dündar
yine gece ,yine hüzün we yine biliyor musun??
içinde sen olunca hüzünde güzell!!
YILDIZLARDAKÝ SEN
Gökyüzündeki enyýldýzlar mý yoksa
Sen mi farklýsýn seçemiyorum
Gözlerin onlar kadar parlak,
Sen onlar kadar uzak
Sesin yok týpký yýldýzlar gibi,
Etkin çok yine onlar gibi
Hayale dalarým yýldýzlarý izlerken,
Sen hayalim oluverirsin "ey! yýldýzlar" derken
Çekip gitmelerinde hep bir yýldýz kaydý
Biliyorum...
O yüzden sen mi yoksa
Yýldýzlar mý seçemiyorum.
yine gece ,yine hüzün we yine biliyor musun??
içinde sen olunca hüzünde güzell!!
Sendeki Seni Yaþamak
Sen gözlerini kapadýðýnda
gecenin karanlýðýna dalarsýn
bense senin yarattýðýn karanlýða dalarým
Sen gözlerini açtýðýnda
yeni bir güne baþlarsýn
ben senin olmadýðýn bir güne baþlarým
Sen hoþuna giden bir þeye gülersin
ben senin güldüðün herþeye gülerim
Sen üzüldüðünde aðlarsýn
ben sensiz geçen her güne aðlarým.
Ben dalarým, ben baþlarým, ben gülerim, ben aðlarým,
ben geçen her gün sen yokken seni yaþarým.
Sen sadece yaþarsýn
Benim için hayat, sen yaþadýkça devam eder
Senin için hayat, nefes aldýkça devam eder.
Sen beni farketmesende
Sen hiç üzülme
Sen gözlerini kapadýðýnda gecenin karanlýðýna dal
Gözlerini açtýðýnda yeni güne baþla
Çünkü hayat sen yaþadýkça devam eder
yine gece ,yine hüzün we yine biliyor musun??
içinde sen olunca hüzünde güzell!!
Annemle Hasbihal
Anne, zannetme ki günler geçti de deðiþti evvelki
huyum gitgide
Bir hýrçýn çocuðum, deðiþmez huyum
Seneler geçse de ben yine buyum
Senden umuyorum teselli yine
Bugün þefkatine, muhabbetine zanneder misin ki yok
ihtiyacým?
Belki eskisinden daha muhtacým
Dünyanýn tükenmez kederlerinden kalbim kýrýlsa da
böyle derinden
Hayatým büsbütün ye'se kapýlmaz
Teselli bulurum içimde biraz, o derin sevgini
hatýrlarým da
Her gece hýçkýran dudaklarýmda hasretle anýlan senin
adýn var
Anne, hayatýmda bir tek kadýn var.
Beni aldatmadý, sevdi daima
Gittikçe ruhumu saran bu humma baþka sevgilerden
yadigar anne!
Sevmeyen sevenden bahtiyar anne!
Sorma ki baþýmdan çok þey geçti mi?
Ah... eðer anlatsam sergüzeþtimi, nasýl terkedildim
Nasýl atýldým
Anne aldatýldým, aldatýldým
Belki her zamankinden fazla severken, bir lahza
bahtiyar olayým derken
Bilmezsin kaç gece böyle aðladým
Þimdi tecrübem var artýk anladým
Aþk, o bir masal, yalanmýþ meðer
Seven bir kalp için sýðýnýlacak yer
Yalnýz o kucakmýþ, yalnýz o dizmiþ
Ýnsanlar ne kadar merhametsizmiþ
Made Ýn NizipLi