GÖNÜL BAHÇESÝ

[Yýlmaz Korkmaz]

Dipten vurdu dalgalar
Kelimeler suyun üstünde
Bitimsiz ve çürümüþ
Ölü balýklar gibi yüzüyor

Kollarýnýzý açarak sarýlmýþtýnýz
Kýyýda hayal gibi aðaçlar
Kökleri suyun içinde
Açýlýp kapandý birden
Kalakaldým ortanýzda
Ne çabuk
Parçaladýnýz

Bana ne kadar tanýdýk gelirse gelsin
Bu liman o liman deðildir
Vakit sizde kýsacýk bir akþam
Sessizlik her zaman
O ölü balýðýn aðzýnda yemdir

Sahi kimlersiniz siz
Ateþle suyun arasýnda kapalý
Dalgakýraný insan tuzaðý
Anlatmadan yaþadým hiçbirini
Bu gemi bu yüzden
Bir daha yüzmeyecektir

Özel Arabul

[Subutay]

Ey Ogul! Beysin! Bundan sonra öfke bize; uysallik sana... Güceniklik bize; gönül almak sana.. Suçlamak bize; katlanmak sana.. Acizlik bize, yanilgi bize; hos görmek sana.. Geçimsizlikler, çatismalar, uyumsuzluklar, anlasmazliklar bize; adalet sana.. Kötü göz, som agiz, haksiz yorum bize; bagislama sana... Bundan sonra bölmek bize; bütünlemek sana.. Üsengeçlik bize; uyarmak, gayretlendirmek, sekillendirmek sana.. Ey Ogul! En büyük zafer nefsini tanimaktir. Düsman, insanin kendisidir. Dost ise, nefsi taniyanin kendisidir. Ülke; idare edenin, ogullari ve kardesleriyle bölüstügü ortak mali degildir. Ülke sadece idare edene aittir. Ölünce, yerine kim geçerse, ülkenin idaresi onun olur. Vaktiyle yanilan atalarimiz, sagliklarinda devletlerini ogullari ve kardesleri arasinda bölüstüler. Bunun içindir ki, yasayamadilar.. (Bu nasihat Osmanli’yi 600 sene yasatmistir.) Insan bir kere oturdu mu, yerinden kolay kolay kalkmaz. Kisi kipirdamayinca uyusur. Uyusunca laflamaya baslar. Laf dedikoduya dönüsür. Dedikodu baslayinca da gayri iflah etmez. Dost, düsman olur; düsman, canavar kesilir!.. Osman! Geçmisini iyi bil ki, gelecege saglam basasin. Nereden geldigini unutma ki, nereye gidecegini unutmayasin... TEKRAR EDEBALILER VE OSMANGAZILER YETISTIRMEK DILEKLERIMLE ihkalkan

[miksam1988]

Cana can katanýmla bir yaz denizinin karþýsýnda, bir aðaç gölgesindedir. Tedirgin edilmeden uyunan bir toprak parçasýndadýr. Bir bahar sabahýnda çýplak ayakla koþulan ýslak çimenlerdedir. Sýcak bir günün bitimine doðru birdenbire esiveren serin bir yeldedir. Güvenli bir düþüncenin aydýnlýðýnda, sýcacýk bir omuzun, dizlerin yumuþaklýðýnda sevi'sinde, uygun bir sesin titreþimindedir. Ýstekle ýsýrýlan bir peynir diliminde, yanarak içilen bir yudum suda, özlemle aranan bir fincan kahvededir. Bakkaldan alýnan bir paketi taþýrken dergilerden yapýlmýþ kese kâðýdýnda göz ucuyla okunuveren güzel bir sözdedir. Günün ilk aydýnlýðýnda, gecenin son karanlýðýndadýr. Özlenen can tadýnýn meyve çiçeði tadýna dönüþümündedir, renk renk duygularýn oluþumunda bilinmeyen renklerin þekillenmesindedir, yüreðin dudaklarýndadýr. Bir annenin okþayýþýnda, bir babanýn bakýþýnda, çocuðun gülüþündedir. Bir ayrýlýþta dudaklara can ateþiyle konan öpücüktedir. O Can Sesini Duymaktadýr. Yarýnlarý istemektedir......

[asi ve mavi]

arkadaslar hepýnýzýn elýne saglýk gonul bahcesýný guzel gonullerýnýzle renklendýrmýssýnýz...

[firaset]

Yüksek tepelerden bir ýþýk gelse ve konsa yüreðime önümde rehber olsa da ben de koþsam ileriye. Matemlerim bitse ve gülerek karþýlasam geleceði. Hayat böyle deðil iþte. Hiç ummadýðýn anda hayal kýrýklýklarý sarýveriyor etrafýný. Ne kýzabiliyorsun ne de susabiliyorsun. Ýki arada kalmak ne ileriye ne de geriye gidememek öyle zor ki anlatýlamaz. Sadece yaþanan ve derin izler býrakan yaþam ve yaþamýn içindeki ufak varlýk insan gizemiyle dolu gidiyor nehirler misali. Bazen nereye aktýðýný bile anlayamýyorsun. Ansýzýn taþýp köpürüyor sonrasýnda derin bir sessizlik geliyor. Utanan bir tavýrla saklýyor gerçeklerini. Utanmak kaldý mý bu devirde. Ýnsan denilen varlýk utanmayý unutmuþ sadece çýkarlarý için yaþýyor. Kýrýp kýrýp kalpleri geride býrakýyor bedenleri. Bir gün kendisinin de kýrýlabileceðini düþünmeden. Gidiyor bir yerlere ardýnda kalan kötülüklerle…..

[firaset]

MÝRAÇ
isra... «Gece giden»... Kur'ânda ismi;
Bir yolcu... isra...
Zamandan, mekândan azattýr cismi;
Ýlahi ibrâ...

Seven, sevilenle buluþmak diler;
En mahrem meclis...
«Geceleyin beni alýp gittiler...»
Ne güzel hadîs!..

ýktý, çýktý... Ahenk ahenk merdiven...
Her katta bir iþ...
Döndürüp yýldýzlar üstünde düven, Kat kat yükseliþ...

Yanýnda Cebrail, altýnda Burak,
O yere vardý.
O yerde, son nokta, son iz, son durak,
Bir aðaç vardý.

Melek dedi: «Burda tamam sýnýrým;
Ve akýl tamam!
Davranmak istersem yanar kalýrým!
Kýpýrdayamam!»

Sordu: «Artýk nasýl eriþmek kabil?
Yok mu bir destek?...»
Kendini aþka sal, dedi Cebrail;
Aþk erdirir tek...

Aþka teslim oldu. Nurdan çaðlayan...
Engelsiz geçit...
Her kayýttan uzak, O'nu baðlayan,
Allah'a þahit...

O eriþti, nasýl eriþsin tabir?..
Had ötesi had...
Bir O, tek kul, bir de sayý üstü BÝR
Allah ki, ehad...

[miksam1988]

Þimdi yoksun yanýmda
Elbet bir gün geleceksin buraya,
Bensiz aðlama oralarda
Unutma yüreðim hep yanýnda

Sensizlik acýtýyor içimi,
Çok özledim sevdam seni,
Yoksun yanýmda,gittin uzaklara
Unutma sevgilim oralarda beni...

Dünya gözüme boþ geliyor,
Ýçim sýkýlýyor,yüreðim daralýyor,
Sen yoksun yanýmda,
Bu þehir beni boðuyor...

Senelerimi verdim sana,
Yýllar dayanmadý bu aþka,
Sakýn gidip beni býrakma
Seni çok seviyorum unutma....

[nizipli_mehmet]

[nizipli_mehmet]

[nizipli_mehmet]

[IMG]

[nizipli_mehmet]

[IMG]

[nizipli_mehmet]

[IMG]
_______________________________

[firaset]

GÝTME DEDÝM
Oraya gitme dedim sana,seni belâlara uðratýrlar dedim,
dedim ayaklarýný baðlarlar.

Gidersen dedim nerden kurtaracaklar seni,
orda tuzaklar içinde tuzaklar var.
Dedim orda ne idüðü belirsiz kiþilerbir sürü ipe sapa gelmez laf ederler.
Dedim bir lokma gibi kapýverirler seni,atarlar ciðer gibi çorbalarýnýn içine,gözyaþýna bakmazlar.

Dedim hamur yoðurur gibi yoðururlar seni,
havaya uçururlar dedim dað olsan.
Çekerler dedim derinin içinden pamuk çeker gibi.
Hayale dönersin dedim sonra,yönsüz hale gelirsin dedim sonra.

O aþaðýlýk herifler hayvan gibi ot yerler dedim,
bir ele geçirdiler mi dedim ananý bellerler.

Oraya gitme dedim,
oraya gitme dedim sana.

mevlana celalettin rumi hz.

[miksam1988]

Hani vardir ya her yerde, hissetmek istersin onun varligini. Hani hep yanibasinizdaymis sanirsiniz, ismini söylersiniz dalginlikla, her an berabersinizdir. Yaninda oldugunu unutuverirsin bir andan sonra, sonra üzüldügünde o simsicacik kollarini açar sana, sarilir aglarsin omzunda doya doya... Senin sorununu kendi sorunu gibi benimser, bir kolun bir bacagin olur adeta.. Ayrilmak istesen de koparip atamazsin. Bir türlü sevindiginde ise senden fazla mutluluk duyar. O senin için farklidir bütün insanlardan, tabii sen de onun için.

Aranizdaki sevginin bitmesine izin vermezsiniz, kimse bozamaz aranizi, kimse araya girmeye dahi cesaret edemez. Ne zaman yardima ne zaman insana ne zaman dosta ihtiyaciniz olsa hep yaninizda bulursunuz, kendini adeta sizin için ayarlamistir. Beraber gülüp beraber aglarsiniz, daima olumlu özellikler verirsiniz birbirinize. O sana gülmeyi ögretir sen ona kahkaha atmayi,O sana emeklemeyi ögretir, sen ona yürümeyi.. O sana okumayi ögretir, sen ona yazmayi ve bu böyle sürüp gider....
Iste bunun adina DOST derler...

[asi ve mavi]