Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.
Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.
Konu delta oscar tarafýndan (31.05.07 Saat 06:49 ) deðiþtirilmiþtir.
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.
Saçlarýna Y?ld?z Dü?mü?
Kavanoz dipli dünyada ilk önce en aziz varl???m? yitirdim. ?lham kayna??m?, sevgi ça?layan?m?, bana can veren hayat p?nar?m? en erken kaybettim. Henüz dört ya??mda iken annem vefa etti.
Bu öyle büyük bir kay?p, öyle bir derin ac? ki; o giderken benim de pek çok yan?m?, yan?na ald? götürdü: kollar?m, bacaklar?m?, ellerimi, yüzümü, parmaklar?m? ve yüre?imi... Evet yüre?imi.... Bunlarýn hepsini al?p götürdü sanki. Çünkü ben daha serpilmemi? körpe bir yavru idim onun gitti?inde. Onun sevgi dolu kaca??na ko?up atlamak istiyordum.
En güzel dü?üm kollarýnda uyumakt?. Uyand???mda bana sevgiyle bakan gözlerini görecektim. Gülen, hep gülen... Kar??l?ks?z bir sevgi ile bakan gözlerini... S?ms?cak gülü?lerine, alt?n sar?s? saçlarýna açacakt?m gözlerimi...
Kadifemsi narin elleriyle ok?ayacakt? yüzümü. Varsa gözümdeki çapaklar?, beni incitmeden silecekti. Bir öpücük konduracakt? yana??ma.
Kollar?mdan yakalay?p tay tutacakt? beni. Havaya z?platacak, boynuma, kulaklar?ma yüzünü sürecekti. Koltuk altlar?mdan g?d?klayacakt? doya doya... Ben kat?la kat?la gülerken o, bu alemin en mesut kad?n?, en bahtiyar annesi olacakt?. Dünyalar? verseniz, yine de de?i?meyece?i bir mutluluk tadacakt? o anda.
Gams?z tasas?z benim güldü?ümü... Gülerek gözlerini içine bakt???m? görünce; bütün dertlerini unutacakt?. Takats?z kollarýna derman gelecekti. Ci?erlerini paralayan amans?z öksürü?ün geçti?ini dü?ünecekti bir anda.
Hasta yata??ndan kalk?p s?cak bir çorba pi?irecekti ikimize; tarhana. Dünyan?n en leziz çorbas?. Kendi elleriyle biraz daha büyütebilseydi beni; belki ekme?ime ya? sürüp soka?a salacakt?. Gaga pi?irecekti. Sonra üfleyerek soyacakt? yumurtay?.
Allah?m! Nasip olsayd? da tatsayd?m; o çorba, o ekmek, o yumurta ne tatl? olurdu. Hiçbir ?eyle de?i?mezdim onlar?. Belki de yemezdim o ya?l? ekme?i, hiç soydurmazd?m o yumurtay?, ölünceye kadar saklard?m o çorbay?. Çocuklar?ma, torunlar?ma b?rak?rd?m o k?ymetli varl???n yadigarýn?.
Ama olmad? i?te. Biz annemle hiçbir zaman onun pi?irdi?i bir tas çorbay? oturup yemedik. Kendimi bildi?im vakit, o hasta yata??nda inliyordu. Dermans?z kollarýn? bileklerinden ba?lay?p, ba?ucundaki dolab?n kapa??na asm??lard?. Kalp çarp?nt?s?n? hafifletir, kan dola??m?na faydas? olur diye öyle yapm??lard?.
Annem benim, can?m annem! Sana ne kadar muhtaç, ne kadar susam?? oldu?umu gün geçtikçe, ya? kemale erdikçe daha iyi anl?yorum. K?lcal damarlar?mda, bütün benli?imde hissediyorum yoklu?unu.
At?fet teyzem bir tas çorba getirdi?i vakit, yüklü?ün orada as?l? duran ka??kl??a t?rman?r iki ka??k kap?p gelirdim sessizce. Hiç konu?madan sokulurdum yan?na. "Benim ortakç? geldi." derdin solgun dudaklarýnla.
?ükürler olsun Rabbime... Buna da ?ükür diyorum ?imdi. Sen pi?irmi? olmasan da, seninle ayn? tastan çorba ka??klad?k ya. Onunla avunuyorum art?k... Hem zaten teyzeler anne yar?s? de?il mi? Bu durumda yar? yar?ya senin çorban? yemi? say?yorum kendimi.
Benim buradaki tahassürüm; bo? hayaller, uçuk temenniler de?il. Evet, dört ya??ma gelinceye kadar annem sa?d?. Ama o, yakas?n? bir türlü kurtaramad??? ölümcül bir hastal?kla bo?u?an dertli bir anne idi. Zaten babamla evlendiklerinde Bekir Çavu?'un hastaca k?z? olarak biliniyormu?. Naif bedeni daha körpecikken hastal?kla bo?u?makta imi?. ?lk iki çocuktan sonra doktor : "Bebe?iniz olmamal? art?k." demi?. "Bebek sizin bünyenizi daha fazla y?prat?r."
Ama i?te imkans?zl?klar... Bilgisizlik günlerinde önce abim sonra ben dünyaya gelmi?iz. Böylece kader a??n? örmeye devam etmi?... Az denilebilecek aral?klarla do?mu?uz çünkü. Bu da onun kendini toparlamas?na engel olmu?. Zaten bo?u?makta oldu?u hastal??a tamamen yenik dü?mü?.
Bir de o mahut derede... Gürlek'in ba??nda, kar alt?nda kazan kaynat?p çama??r y?karken k?zg?nl??a su içmen yok mu anneci?im? Buz gibi kar suyunu tasa koyup, terli terli içmi?sin hani. ??te o su, k?zg?n ci?erine cosss etmi?. Senin ve benim ci?erimi... Karde?lerimin ci?erlerini kavurup atm??, tahta gibi olmu? ci?erlerin, doktorun dedi?ine göre. Art?k o hastal?k seni alm?? götürmü?. Ve götürürken çok ?zd?rap çektirmi?.
Benim bebekli?im de tam o ac?l?, a?r?l? günlere rastl?yor san?r?m. O sebeple beni dolu dolu sevemedi?ini dü?ünüyorum. Ve benim de anne sevgisini ya?ayamad???m?... Daha do?rusu beni sevecek z?platacak takatin kalmad???n? san?yorum... Duydu?um kadar?yla o günlerde normal bir anne ile bebe?i gibi ayr?lmaz bir bütün olamam???z seninle. Çünkü senin ço?u günlerin-aylarýn hastahane kö?elerinde, yollarda geçiyormu?.
?öyle bir zihnimi yoklad???mda senin varl???n-canl?l???nla ilgili iki; evet sadece iki hat?ra var haf?zamda: Onlar da hayal meyal... Hani bizim oralarda net hat?rlanmayan rüyalar için ne denirdi? "?mir-simir" bir ?eyler... ??te öyle...
Bunlardan birincisi At?fet teyzemin çorba getirdi?ini görünce ka??kl??a t?rman?p, sessizce yan?na sokulmamd?. Hiç konu?madan yerdik o çorbay?.. ikincisi de kollarýn?n bileklerinden ba?lan?p da dolab?n kap?s?na as?lmas?yd?. ?nlemelerindi anneci?im. Solgun yüzüne ümitsizce bak???m. Bana bakarken ???ldamayan gözlerin. Ba??m? ok?amaya uzanacak takati olmayan ba?l? ellerin... Ve içimi yakan öksürmelerin.
Bereketli bir sahur vaktinde anneci?im; dört yavruyu ard?nda çil çil serperek uçup gitmi?sin öteler ötesine. O yavrularýn en küçü?üyüm ben. Ve o günkü olanlarýn en az fark?nda olan?.
Babam?n söyledi?ine göre; "Han?m sahura kalkal?m haydi" deyince "Ben bugün kalkamayac??m Ahmet" demi?sin.... "Bari Saniye'yi ça??ral?m. O bir ?eyler hazýrlas?n."
Bunu söyledikten k?sa bir süre sonra ölümün belirtileri ba?lam??. Babamla halam çeneni çekebilmi?ler sadece... Gecenin bir vaktinde uyand???mda (Herhalde h?çk?r?k seslerinden olacak) evimizin içi insan dolu idi. Ne oldu?undan haberim yok; Sabahattin day?m, Halil day?m, At?fet teyzem, teyzemin k?zlar? ve halamlar... Herkes bizim eve dolu?mu?, h?çk?ra h?çk?ra a?lamakta. Bakt?m ablamlarla abim de yüklü?ün üzerine çýkm??lar, a?la??yorlar. Annemin yorgan? tamamen üzerine örtülmü?... Korkmu?tum. Hiçkimseye bir ?ey soramad?m. H?çk?ran insanlarýn niye bize geldiklerine ve niçin a?lad?klarýna bir anlam veremeden bir müddet öylece bak?p kald?m. Day?m ba??m? ok?ad? usulca. Teyzem kuca??na al?p ba?rýna bast?, öptü, koklad?. "Haydi sen yat kuzum" dedi. "Daha sabah olmas?na çok var."
Uyumu?um ondan sonra. Evet anneci?im, senin öldü?ün gecenin sabah?nda ben m???l m???l uyumu?um.
Ku?luk vakti beni uyand?ran, benimle ilgilenen "G?c?g?z?" Selime teyzemdi. "Gel g?c?, seni bir yere götüreyim" diyerek bir pe?kirle beni s?rt?na ald?. Pe?kirin ucundaki sicimlerle s?ms?k? sarýnd?. Nedense hep a?l?yordu bunlar? yaparken. Evimizde birçok kad?nlar vard?. Nerede ise bizim köyün bütün kad?nlar?. Ve hatta Karaburun'dan Akkaya'dan gelenler. Ortal?kta bir sürü dola?an insanlar ve evin bir kö?esine oturup a?la?anlar vard?. "Nereye gidiyoruz?" dedim teyzeme. "Bize gidiyoruz g?c?" usulca. Sonra çýkt?k kap?dan. Bekir dedemin arpal???n?n üst yan?ndan ve bizim samanl???n arka taraf?ndan geçerek Karacalarýn evine do?ru gidiyoruz. Teyzem ba??n? sol tarafa çevirip bak?yor s?k s?k. Bakt?kça h?çk?r?klara bo?uluyor. Ben de bakt?m o tarafa. Bizim samanl???n ard?ndaki kuytu yerde, evdekilerden daha çok bir öbek kad?n var. Büyükçe bir kazan?n alt?na ate? yak?lm??. Su kaynat?l?yor besbelli. Kalabal???n tam ortas?na savaklar? al?narak bizim öküz arabas? çekilmi?. Etraf?na çöreklenen kad?nlar yüzünden araban?n üzeri görülmüyor. Çok ?a??rd???m bu manzaralara hiçbir anlam verememi?tim. Teyzeme de soramad?m nedense... Zaten onun da tutuldu?u h?çk?r?k nöbetinden konu?acak hali yoktu.
Bundan sonra olanlar? uzaktan da olsa ben göremedim anneci?im. Aziz naa??n? kefenleyen kad?nlar tabuta koyup, ba?ucuna bir tülbent ba?lam??lar. Sonra cemaate verilen tabutun ard?na saf saf insanlar dizilip; hatun ki?i niyetine, uyun hazýr olan imama "Allahuekber!" diye cenaze namaz? k?lm??lar... Ve bir avuç cemaat seni omuzlay?p götürmü?ler sonsuzluk evine... Bir daha hiç gelmeyece?in ebedi yurduna... K?rkoyak'tan a??r?p gitmi?ler. Gedik yaylalarýndaki mezarl??a, me?e a?açlarýn?n serin gölgesine, kara topraklara...
Art?k hiç ac? çekmeyeceksin orada. Bana bir tas çorba pi?iremedi?ine yanmayacaks?n. Ba??m? ok?amaya elin varm?yor diye dert edinmeyeceksin. "Gücüm-takatim kesildi.
" demeyeceksin... A?lamayacaks?n... Çünkü art?k sen bir ölüsün. Ölüler a?lamaz. Ölmü? anneler üzülmez... Geride kalan çocuklar? a?lar onlarýn. Eli-yüzü y?kanmaya, ba?? ok?anmaya, karn? doyurulmaya muhtaç; talihsiz çocuklar?... Hem de üç be? gün, bir ay, bir y?l de?il. Bu, hiç bitmeyen bir a?lamad?r anneci?im... Y?llar var ki senin yas?n? tutuyorum: K?rk ya?larýnda "esnan d???" kald???m ve akranlar?m?n torun-torba sahibi olduklar? ?u günlerde bu yaz?y? kaleme al?rken; katmerlenen hasretinle üretiyorum sat?rlar?m?. Anne sevgisine, anne ?efaatine duydu?um derin bir istençle akan gözya?lar?m kalemime mürekkep oluyor.
Meryem teyze hep anlat?r dururdu: O ac?l? günlerde bana "Aneni seviyor musun?" diye sormu?. Ben de; "Ölmü? anneyi ne yapay?m ki" demi?im çocukca.
??te o bilinçsiz günlerim su gibi ak?p geçti anneci?im. Henüz ac? nedir bilmiyordum o zamanlar. Sonra aylar, y?llar birbirini kovalad?kça ilk zamanlar mahiyetini bilemedi?im talihsiz ac?y? yudum yudum tatt?m. Öksüzlük ?urubunu bütün ömrümce içtim, içmekteyim. Öksüz çocuk olman?n a??rl???n? iliklerime varýncaya kadar ya?ad?m, sevgisiz ?efkatsiz büyümenin zorlu?unu omuzlar?mda hep ta??d?m. Ve bugüne kadar iyi-kötü her ortamda; bayramda, dü?ünde seni arad?m. K?z?m? "Annem benim!" seviyorum. Ablamlarýn yüzüne her defas?nda senden bir ?eyler görebilece?im umuduyla bak?yorum.
Küçüklü?ümüzde bize, yani Firdevs'in yetimlerine köyümüzdeki kad?nlar ?öyle derdi : "Babalarýn evlad?na kar?? bir gözü kör olurmu?. Annesi ölürse, öbür gözünü de yumuverirmi?." Bu rivayet ayn? zamanda gönlümüzü k?rmadan bize iletilmeye çal???lan bir gözlem miydi diye dü?ünmekten kendimi alam?yorum.
Sensiz hayat ne ac?, ne zor anne! Bugüne kadar hem okudum hem yazd?m. Pek çok memleketler gezdim. Bu öksüz halimle bizim köyden annesi-babas? ba??nda olan akranlar?ma nasip olmayan nimetler bana k?smet oldu. Dünyan?n maddi-manevi güzelliklerini gördüm. Sensiz hiçbir ?eyin tad? yok be anne!
Ama ne yaz?k ki ac? gerçek ortada. Bugüne kadar hiç al??amad???m annesizli?i kabullenmem gerekiyor art?k... ?uras? muhakkak; art?k sen fatihalarda, yasinlerde, hatimlerdesin. Rüyalar?m?n eri?ilmez mele?isin. Sevgili torunlarýn?n kara gözlerinde görünmez babaannesin. Gözlerimizi k?s?p bakt???m?z gerçek bir ufuksun sen. Ve dualar?m?z?n ba?tac? yaral? gönüllerimizin ilac?...
Annem benim! ?imdi, ilkokuldan ba?ka on dört y?l süren tahsil hayat?m boyunca s?ks?k duydu?um bir sözün kavuruyor içimi... Ölümün so?uk nefesini yan?nda hissetti?in vakitlerde ziyaretine kimler gelmi?se onlara hep tenbih etmi?sin; halamlara, teyzemlere, onlarýn büyük k?zlarýna ve kom?u kad?nlara ayr? ayr? söylemi?sin. "Bak, e?er bir gün ben ölürsem... Ben ölürsem bu çocuklar?m anas?z kalacak. Büyüklerim bir parça kendilerini kurtarabilirler belki. ??te ?u küçü?ümü, Caferimi dü?ünüyorum en çok. O daha körpedir... E?er onu sokakta görürseniz, üstü ba?? y?rt?k olursa dikiverin... Eli yüzü kirli ise, bir tas su ile yuyuverin. Karn?m aç derse bir delim ekmek veriverin ne olur!"
Ne çok insana bunlar? söylemi?sin be anne... Y?llar var ki köye izne geldi?imde mutlaka ba?ka bir kad?n senin bu vasiyetini bana iletir ve kar??mda a?lard?. Bu vasiyetini farkl? insanlardan dinledikçe gözümden ya? aksa da akmasa da yüre?im burkulurdu benim de. ?çime atard?m, biriktirirdim hasretimi...
Muhakkak sensizlikten pay?m?za dü?en ac?y? hepimiz ayr? ayr? tatt?k. Ancak "Firdevs'in kuzular?"n?n en küçü?ü oldu?um için ac?larýn en büyü?ünü ben çektim san?r?m.
Bu da bir yönüyle iyi oldu diyorum ?imdi; yan?p kavrulmu?tum adeta. Bu sebeple olsa gerek, ba?kalarýn?n feryad ü figan etti?i baz? s?k?nt?lara ben gülüp geçiyordum ço?u kere. "Bunlar da bir ?ey mi?" diyordum s?zlananlara.
Korkmamay?, y?lmamay?, t?rsmamay? ö?renmi?tim. Çünkü benim için kolay bir ?ey yoktu hayatta. Bir kanad?m k?r?k olarak ba?lam??t?m mücadeleye. Zaten kanad?n biri k?r?l?nca öbüründen gere?i gibi yararlanam?yorsun ki.
Hayattaki her ?zd?rab?n, insan? k?vrand?ran yönlerini en iyi ancak o ac?y? çeken bilir. Ve yeryüzündeki her ac?n?n (d??ar?dakilerin fark?na varamad???) ancak katlanan?n bildi?i dayan?lmas? güç yönleri vard?r. Kan?mca akla gelebilecek ?zd?raplarýn en çetini; bir çocu?un küçük ya?ta ebeveyninden birini veya her ikisini kaybetmesidir. Ben burada belki baz?larýna çok abart?l? gelebilecek bir söz söylemek istiyorum : "Küçük ya?ta annesiz kalan bir çocu?un ac?s?, elemi, hasreti babas?n? yitirenden en az üç kat daha fazla olur... En az!" diyorum.
Çünkü yuvay? kuran civcivleri kanatlar? alt?nda koruyan di?i ku?tur. Ve bir gün olur o da al?n?rsa göklere... Allah kat?na. Yavru ku?lar birer iki?er uçup gitmez mi gurbet ellere? Hac?pa?alara besleme, Domaniç'te Kaz?m a?alara s???rtmaç ve Hac? Haf?zlara geri dönü?ü olmayan s???nt? talebe olmazlar m??
??te bizler tam da öyle olduk anneci?im. Pek de uzun sürmeyen bir geçi? döneminden sonra yukar?daki son bir cümlede özetledi?im noktalarda bulunarak ba?lad?k, senin himayenden yoksun oldu?umuz y?llara... ?u kadar var ki, hamdolsun dördümüzde pek güzel yerlere geldik anneci?im. Binlerce kez hamd ü senalar ediyoruz Rabbimiz'e. Ve senin "garik-i rahmet" olaca??n? umuyoruz, O'nun engin merhametine. Ba???lanman? diliyoruz, can u gönülden kopup gelen dualar?m?zla... Ar?a varan yakar??lar?m?zla. Çekti?in ?zd?raplarýn, günahlarýna keffaret say?lm?? olmas?na...
Ku?lar gibi kanat ç?rpt?n, uçuverdin fani dünyam?zdan; bu uçu?un Cennet'te son bulmas?n?. Ad?n? da??d???n saadet yurdunda Firdevs cennetlerinde olman? niyaz ediyoruz Allah'tan.
Burada yazmak cüretinde bulundu?um sat?rlar?m?n; kendimi bildim bileli temiz ruhuna okudu?um ve Rabbim ömür verdikçe okuyaca??m hatimleri, yasinlerin manevi birer ?ahidi olmas?n? diliyorum. Bu sat?rlar? okuyacaklarýn hay?r dualarýna vesile te?kil edece?ini umuyorum. Diyebilirim ki bunlar içimdeki hasret denizinden süzülen bir damladan ibaret... Gönül deryas?ndan kopup gelen ça?layanlarýn, zihin süzgecinden geçebilen k?rp?nt?lar?... Kalemin yazabildi?i, ka??d?n üzerinde ta??yabildi?i... Bizden sonraki nesillere, yüre?i sevgi ile çarpan kullara... Yetimlere, öksüzlere dü?ülen bir not... Farkl? zamanlarda benzer duygular? birbirimizden habersizce payla?t???m?z gelece?in "pi?kin çocuklar?"na bir mesaj. Sevgi ve selam... Umudu hiç yitirmemenin denenmi? örnekleri.
?ükürler olsun, annemin aziz hat?ras?na arzetti?im k?r?k dökük cümlelerde ifadesini bulan ac? gerçekler; beni hayata biledi. Güçlüklerin rüzgar? yalad?kça benim aln?m ya??z oldu... Hayat?n zorluklarýna kararl?l?kla bakmay? ö?rendim, diye dü?ünüyorum. Ancak bu s?rada pek çok insanda oldu?u gibi benim de sahip olmay? istedi?im bir özelli?i yitirdim; gerçek anlamda gülme yetisini... Sevgi ile bakmay?... Gözlere de yans?yan mutlu gülü?ü...
Gülmek nedir bilmez ki benim gözlerim. Can u gönülden nas?l gülece?imi ö?renemedim ben. Bu ya?a geldim hiçbir zaman, hiç kimse bana; "gülünce gözlerinin içi gülüyor" demedi diyemedi. Bundan sonra diyeceklerini de sanm?yorum. Çünkü ben; y?k?las? dünyada en aziz varl???m? ilkönce yitirdim. ?lham kayna??m?, sevgi ça?layan?m?, tenime can katan hayat p?nar?m? en erken kaybettim. Henüz dört ya??mda iken annem vefat etti.... Hep yan?mda olmas?n? istedi?im can?m annem... Yüzünün dinginli?inde, sevgi dolu bak??larýnda kendimi bulaca??m, hayattaki en k?ymetli varl???m yok oldu. Beni sevmesini bekledi?imi elleri uçup gitti. Bakmaya k?yamad???m gözlerine kara topraklar doldu. Dokunmak, koklamak istedi?im saçlar? çürüdü.
Gedik Yaylas?'ndaki bir metrelik toprak evini, ya?murlar karlar ?slat?yor ?imdi. Ulu a?açlarýn dallarýn? yalay?p geçen deli rüzgarýn u?ultusu var yurdunda. Koyunlar, davarlar otluyor civarýnda. Çobanlar türkü söylüyor kar?? yamaçlarda; mevtalar? umursamadan, yak?nlar? duyar m? demeden...
Ak?amlarýn "tüllenen ma?ribi", gecenin karanl??? çöküyor oralar.... Sokak lambas? nedir bilinmeyen bir diyarda; bazen gelip geçen bir arac?n farlar? ve baz? gecelerde saatlerce ay?n ?avk? vuruyor ölü evlerine. Toprak y???nlarýn? hüzme hüzme geçip ölülerin olmayan yüzlerini ayd?nlat?yor sanki. Ve baz? gecelerde y?ld?zlar... Evet y?ld?zlar iniyor yeryüzüne. Nurlu kandil gecelerinde, nurdan meleklerin kanad?nda, ad?n? ta??d??? cennetlere nail olas? annemin saçlarýna konuyor binlerce hilal, milyonlarca y?ld?z... Tabutuna sar?lan boyal? yazma kutlu bir sancak gibi dalgalan?yor mezar ta??nda.
B?rak?p gitti?in dört körpe yürek üredi, onlarca gönül oldu; dua ça?layanlarýn? sana ak?tmakta. Saçlarýna y?ld?zlar kondurmakta solgun dudaklarýn sak?n k?pra?mas?n; o y?ld?zlar dualar?m?zd?r anne....
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.
'''''Çocukluðumdaki Çerçiler ve Düðünler''''''
Köyümüze çerçiciler gelirdi çocukluðumda. 1960’lý yýllarda....... Köy meydanýna açýlýrlardý çerçiciler. Biz çocuklar,sevinçten deli olurduk onlarý görünce. Parasý olmayanlar bile, çerçicilerden alýþ veriþ yapabilirlerdi. Bazý çocuklar, sýrf bir þeyler alabilmek için, evden ne bulursa getirirlerdi. Para yerine buðday, yumurta, eski naylon veya lâstik ayakkabý, kullanýlmayan bakýr kaplarý verebiliyorduk.
Bazý arkadaþlarýmýzýn annelerinden habersiz, yepyeni naylon veya lâstik ayakkabýlarý bile getirdikleri olurdu. Erkek çocuklarý hemen mantar tabancalarýna saldýrýrlardý. Bir seferinde erkek kardeþim bu çerçicilerden aldýðý mantar tabancasý ile, komþumuzda misafir olan bir çocuðun dudaðýný yaralamýþtý. Biz kýz çocuklarýnýn gözü ise, süs eþyalarýnda olurdu. Tokalar, bilezikler, küpeler alýrdýk. Bileziklerin kolumuzda þýngýrdamasý çok hoþumuza giderdi. Parlak, altýn sarýsý renginde bileziklerin altýn olabileceðini düþünürdük. Hatta bazý arkadaþlar, bunlarýn kesinlikle altýn olduðunu söylerlerdi. Pek ihtimal veremezdim ama, yine altýn olduðuna inanmak isterdim.
Köyde düðünler olurdu bazen. Köy meydanýnda davullar- zurnalar çalar, köçekler oynardý. Sadece oynamazlar, aralarýnda konuþurlardý. Tiyatro yapýyorlarmýþ, büyükler böyle söylüyorlardý. Köçekler, kadýn kýlýðýna girmiþ, süslü elbiseler giymiþ erkeklerdi. Milleti, gülmekten kýrýp geçirirlerdi.
Kadýn kýlýðýna girmiþ erkeklerin oynamasý bana çok acayip gelirdi. Ayrýca, kadýnlarý taklit ettikleri için, kadýnlarla, meselâ annemle dalga geçiyorlar gibi gelirdi, kýzardým. Onlarý çok eðlendirici bulmakla beraber; kadýn taklidi yaptýklarý için onlarý ayýplardým. Kadýnlar, kadýn gibi davranmalýydý; erkekler, erkek gibi. Niçin erkek erkek oynamýyorlardý da, kadýn gibi oynuyorlardý? Ne ayýptý.(!) Meselâ babamýn böyle bir þey yapmasýný istemezdim. Ýyi ki benim babam böyle bir þey yapmýyordu. Bu köçeklerin çocuklarýnýn yerinde olmak hiç istemezdim. Bazý köçekler arkalarýna bir çan baðlarlardý. Pek net hatýrlayamadýðým komiklikler yaparlardý.
Kadýnlar ve kýz çocuklarý bunlarý evlerden, örme perde arkasýndan seyrederlerdi. Kadýnlarýn köçekleri ve erkeklerin oynadýðý oyunlarý apaçýk seyretmesi ayýptý. Ayýplar ve yasaklar, genelde kadýnlar ve kýzlar içindi. Erkekler ve erkek çocuklarý için, ayýp olan fazla bir þey yoktu. Nedenini anlayamazdým. Bu haksýzlýktý. Biz kýz çocuklarý da, annelerimizle beraber evlerin ancak pencerelerinden seyredebilirdik.
Davul sesleri heyecanlandýrýrdý beni. Ýçimde bir þeyler büyürdü, içim kýpýrdardý. Bulunduðum yerde oynamak isterdim. Utandýðým için oynayamazdým. Hele o gelinler! Hepsi de çok güzellerdi. Onlarý güzel yapan, yüzlerindeki süslerdi biraz da. Çikolata kâðýdý gibi yaldýzlý bir kâðýt, çok küçük parçalar halinde kesilirdi. Ancak milimetrekare büyüklüðünde. Kýrpýlmýþ bu yaldýzlý kâðýtlar, þekerli suya atýlarak, kibrit çöpü ucuyla alýnýr, gelinin alnýna, yanaklarýna ve çenesine yapýþtýrýlýrdý. Çiçek motifleri veya geometrik þekiller verilirdi.
Ýþte gelinleri daha da güzel yapan, bunlardý. Gelinin uzun saçlarýnýn, kulak üzerine gelen kýsmý kesilir, zülüf yapýlýrdý. Baþýna, iðne oyasýndan yapýlmýþ güllerden oluþan taç takýlýrdý. Tacýn hemen arkasýndan baðlayacak þekilde de çatký örtülürdü. Çatký; kýrmýzý , ince bir kumaþtan yapýlýrdý. Üzeri sarý pullarla ve boncuklarla iþlenmiþ olurdu.
Gelinlik yerine bindallý giyerlerdi gelinler. Gelinleri hayranlýkla izlerdik biz çocuklar. Düðün gecesi gelinlerin kucaðýna bir erkek çocuk verirlerdi. Gelin bu çocuðu bir süre kucaðýnda tutardý. Acaba neden kýz çocuðu vermiyorlardý? Dikkat ediyordum, kýzlarýn yapmadýðý bazý þeyleri erkek çocuklarý yapýyordu. Bazen de gelinin yataðýnda bir erkek çocuðunu yuvarlarlardý. Bunun anlamýný daha sonra öðrenecektim. Meðer; gelinin ilk çocuðu erkek olsun diye yaparlarmýþ bunu. Gelinin ilk çocuðu kýz olsaydý, ne olurdu sanki? Ailemizin ilk çocuðu ablamdý, ikincisi de ben. Yani iki kýz. Demek ki annem gelin olurken, kucaðýna erkek çocuk vermemiþlerdi. Ve yataðýnda erkek çocuk yuvarlamamýþlardý. Onun için de annemin iki kýzý olmuþtu.(!) Olsun, ne sakýncasý vardý ki? Hem biz kýzlarýn kime, ne zararýmýz vardý ? Annem de babam da , beni ve ablamý, en az erkek kardeþim kadar seviyorlardý. O zamanlar bu saçma âdetten haberimiz yoktu biz çocuklarýn. Toplumda , erkek çocuklarýnýn kýz çocuklarýna tercih edildiðinden henüz habersizdik. Ýyi ki de habersizdik. Yoksa, çocukluðumuzun tadýný, böylesine çýkaramazdýk belki de.
Konu nizipli_mehmet tarafýndan (27.07.07 Saat 15:44 ) deðiþtirilmiþtir.
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.
Çocuklu?umda oyun oynamak; yemek yemek, su içmek gibi bir ihtiyaçt? bizim için. Üstelik onlardan daha da zevkli. Sabah oyun, ak?am oyun, ak?amdan sonra bile oyun. S?cak yaz gecelerinde ay ?????nda oynamaktan ald???m zevki nas?l unuturum. Birçok arkada??m vard?. Evcilik, saklambaç, kö?e kapmaca, mendil kapmaca, çizgi, yedi kule, stop oynard?k.Bazen de oynayaca??m?z oyunu bir türlü kuramazd?k. “ ?u oyunu mu, bu oyunu mu oynayal?m? ” diye dü?ünürken, uzun zaman kaybederdik. Tam oyun düzenimizi kurup oynamaya ba?layaca??m?z s?rada, güne?in azizli?ine u?rad???m?z zamanlar olurdu. Güne?, bulutun arkas?na girer, sanki bize ?aka yapard?. Ama bu ?akan?n uzun sürdü?ü de olurdu. Güne?, sakland??? bulutun arkas?ndan çýkmaz, bizi üzerdi. Güne?in kaybolmas?yla birlikte, tatl? oyunlar?m?z?n güzelli?inin bir k?sm? uçup giderdi. Güne? sanki bize heyecan veriyordu, kan?m?z? kaynat?yordu. S?cakl???ndan ba?ka, co?kusu vard? onun. Bakt?k ki güne? buluttan çýkm?yor, bir a??zdan ba?lard?k ba??rmaya:
“ Gün gel gün gel
S?cak kap?n? aç gel
So?uk kap?n? ört gel.
Çocuklarýn çaya kaçm??
Bir kucak ç?rayla gel. “
Bu ça?r?lara cevap geldi?i olurdu bazen. Güne?in cevab?, buluttan s?yr?l?p ,bize gülümsemekti.
Bazen de çok inatç?l?k ederdi güne?. O kadar ba??rarak ça??rarak, kendisine seslendi?imiz halde, bulutun arkas?ndan çýkmad??? olurdu. Sesimizi hiç duymazdan gelirdi. Alaca?? olsundu onun. ?urada güzel güzel oynarken, bulutlarýn arkas?na girmenin ne gere?i vard?!
Biz güne?in buluttan çýkmas?n? beklerken güne? daha da siyah bulutlarla kaplan?rd?. Gökyüzünün rengi koyula??rd?. Hava ile birlikte, bizim de içimiz karar?rd?. O kara kara bulutlar bana hüzün verirdi. Hele bir de rüzgâr varsa. Kara bulutlar, genelde evimizden uzak olan babam?, onun yoklu?unu, özlemini hat?rlat?rd? bana. Karn?ma bir buruntu girerdi. Babam? daha da özlerdim o zaman. ?imdi evimde olmal?yd?m diye dü?ünürdüm. Ç?t?r ç?t?r soba yan?yor, üzerinde, babam?n getirdi?i kestaneler patl?yor. Annem diki? makinesini ba??nda, t?k?r t?k?r diki? dikiyor. Babam pür dikkat radyodan haberleri dinliyor. Bir yanda da ocaktaki çaydanl???n, bana ninni gibi gelen c?z?rt?s?...
Babam, çocuklu?umda s?k s?k Mudurnu d???ndan i? al?rd?. Evimizden günlerce, bazen haftalarca ayr? kald??? olurdu. Onu nas?l özlerdik! Rüzgârl? gecelerde korkard?m ben. Rüzgârýn u?ultusu bana çok korku ve hüzün verirdi. Babam?n yoklu?unu hat?rlat?rd?. Kendimi yaln?z, ailemi korumas?z hissederdim babam?n yoklu?unda.
Gece yatarken d?? kap?n?n kilitli olup olmad???n? birkaç kez kontrol ederdim. Babams?z geçen gecelerde hem korkard?m, hem de babam? merak ederdim. Acaba babam evinden uzaklarda ne yap?yordu? Annem radyoda haberleri hiç kaç?rmazd?. Ben de bu haberleri, sanki babamdan kötü bir haber alacakm???m gibi, korkuyla dinlerdim. Hele trafik kazas?nda ölenlerin ad?n? söylerken, kalbim duracak gibi olurdu. O isimlerin aras?nda babam?n isminin söylenece?inden öyle korkard?m ki! Babam?n son gidi?inden bu yana kaç gün geçmi? oldu?unu sayard?m. Babam?n bir an önce eve dönmesi için dua ederdim. Annem bize; “ Çocuklarýn dualarýn? Allah kabul eder.” derdi. Annemin bu söyledi?ine inan?r; bir yandan babam?n çabuk eve dönmesini isterken, di?er yandan da güzel bebeklerimin, oyuncaklar?m?n olmas? için dua ederdim. Babam?n çok paras?n?n olmas?n? isterdim. Ben de bir çocuktum. Annemin dedi?ine göre, Allah benim dualar?m? da kabul edecekti.
Bunlar? dü?ünürken silkinir, birden kendime gelirdim. Havan?n daha da karard???n? farkederdim......Ve sonunda, hiç istemedi?imiz ?ey olurdu. ?nce ince ya?mur ya?maya ba?lard?. Ya?mur, bir oyun bozguncusuydu. Bitkilerin, insanlarýn, hayvanlarýn ya?mura ihtiyac? oldu?unu dü?ünemezdik. Bizi ?slatt???, oyunumuzu bozdu?u için, ona k?zard?k. Derken, h?zlan?rd? ya?mur. O zaman çaresiz, oyuncaklar?m?z?, minderlerimizi toplar, evin yolunu tutard?k. Biraz buruk, biraz k?rg?n..?ki elimizin ba? ve i?aret parmaklarýn? açar, bunlar? uç uca getirir, ?öyle derdik hep bir a??zdan:
- Bu ne?
- A??l!
- Alem (herkes) evine da??l..........Bütün çocuklar ko?arak evlerinin yolunu tutarlard?. Ne olurdu sanki hep güne? açsayd?. Hava hiç so?uk olmasayd?. Kar hiç ya?masayd?. Her mevsim yaz olsayd?. Biz de doya doya oynasayd?k. Kimbilir o zaman oyunlar?m?z nas?l zevkli olurdu.
Akl?m?z sokakta ve yar?m kalan oyunumuzda olmas?na ra?men, eve geldikten bir müddet sonra ya?mura olan k?zg?nl???m?z? unuturduk. Kendimizi e?lendirecek bir ?ey bulmakta gecikmezdik. Ablam , karde?im ve ben genelde çok iyi anla??rd?k. Pencereden, ya?an ya?muru seyrederdik. Surat?m?z? cama dayar, dilimizle cama ?ekiller çizerdik. Buharlanm?? cama isimlerimizi yazard?k.Ya?mura tekerleme söylerdik, üç karde? bir a??zdan:
Ya? ya? ya?mur
Tarlada çamur
Teknede hamur.
Ver Allah?m ver
Selli, sulu ya?mur.
Ve arkas?ndan devam ederdik:
Ya?mur ya??yoooooor
Seller ak?yooooooooor
Aaarap k?z? camdan bak?yoooooooor.
Gece yatarken küçük bir ayna koyard? pencereye.Aynan?n ön yüzü, d??ar?y? görecek ?ekilde.Böyle yapt???m?zda, ertesi gün havan?n açaca??na inan?rd?k. Çocukluk i?te.
Çocuklu?umda oynad???m oyunlar, arkada?lar?m, ya?mas?n? hiç istemedim ya?mur, esmesinden korktu?um rüzgâr, oyun bozguncusu güne? ve genellikle bizden uzakta olan babam.........Hepsi bir özlem yuma?? gibi içimde ?imdi. Kalbimin en s?cak yerinde.
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.
<div "FONT-SIZE: 7.5pt; COLOR: black" Ama Çocu?un Hasreti </div
<div "FONT-SIZE: 7.5pt; COLOR: black" ??itiyorum, güne? pek güzel,çay kenarýnda suyun üzerine do?ru sarkan çiçeklerin manzaras? pek latifmi?...Ve nazik öten ku?larýn,havai böceklerin,uçu?u da görülecek ?eylerden imi?.
??itiyorum ki,geceleri gökyüzünde gizli ???klar görünürmü?. Dalgalar? göz ya?lar? gibi hazin olan deniz içinde dahi,beyaz yelkenli gemiler ak?p gidermi?.
??itiyorum ki, çiçeklerin renkleri pek latif imi?. Dereler,da?lar, çay?rlar, sular,ormanlar ve hususiyle fecir zamanlar? o kadar güzel, o kadar ?irin imi?ler ki, bu kadar azamet ve ihti?ama kar?? insan,rabbine secdeler edermi?.
Fakat ben, ne o gürültüsünü i?itmekte oldu?um denizi, ne o rengin çiçekleri, ne gökyüzünü, ne güne?i, ne o güzel meyveleri, ne ku?lar?, ne ayd?nl??? göremedi?imden dolay? müteessir de?ilim.
Hay?r Allah’?m , hay?r! ?u fani alemin güzelliklerinden hiçbirini arzu etmem. ?lla!!. Heyhat..!. Anac???m? göreydim..! </div
?ehiri ?ehir yapan ta? toprak de?il içinde insanlard?r karde? nerde o eski insanlar ah ah![]()
''''''''''''Nizip''in ta?ba?? Kekik kokar''''''''''''
Hiç ta?ba?''a çýkt?n m?? Hiçorada can?n p?narýndan soguk suçekti mi? Ci?erler dolusu tertemiz kekik
kokan havay?.
Peki ya!Yedi k?zlarrampas?ndan t?rmand?nm?? ayag?n kay?pta yerlerde yuvarland?nm?? hic can?n yand?m??
Hiç dü?ündünmü ya?donduranp?narýndan, içece?en buz gibi suyu.
Emmi o?luyla beraber, pürçekli söktün mü?,bag üzümüyedin mi?, karamuknan elini yüzünü boyad?n m??., hatun göbe?e toplad?n m??, güveminen dilini burdun mu?,kengel sak?z? çiyned?n m??, tah?ldan sak?z
yapt?n m??,çullugun p?narýndakisuyuna ?eker gat?pta gazoz yapmad?n m??, bembeyaz donla-tumanla
me?hur havuzuna girip sar?ya boyad?n m??,çullugun p?narýndaçimdin mi?,karpuzatandaki suyakarpuz koyup ikiye yard?rd?n m??, bayraml?k pantolu çal?ya takt?n m??f?rat'a bal??a gittin mi?,Nizip çay?n?nsularýnda doyas?ya oynad?n m??, ar? o?ulu toplamak için iki da?? birbirine vurup gon-gonç???rd?n m?? A?uk att?n m??,cücüköl oynad?n m??, çoban yastu?una ba??n? koyup uyudun mu?, sokakitinin yalamas?yla uyand?n m??, çar??camisinin suyuyla abdest ald?nm??, saman çuval? ile k?zak yap?p tepeden a??a kendinib?rakt?nm??,yaban teze?e toplad?n m??,ba? evinde ?ömine kar??s?nda sucuk ekmek yedin mi?, eksi 20 derecedeta?ba?dakamp yapt?nm??, so?uktan donan ellerini egzozda ?s?tt?n m??,ta?ba?? a??p Nizip''e kadar yürüdünmü?,gün pekmeziyapt?n m??,??tta acirintur?usunun tad?n? bilir misin?, sen hiç.
sicim gibiya?mura yakaland?n m??,hac? leylek camisinin minaresini-hükümet konag?n?-yukar? obadaki me?hur kiseyi-küçük hamam?--istasyoncaddesini-hükümet meydan?ndaki havuzu gördün mü?, pekiya
Nizippark?n?-balk?z köyünügördün mü?, cezaevi hal?s? sat?n ald?n m??,dü?ünlerde çibelek çald?n m??,
?ark? türkü dinlerkenoynad?n m??, hasm?nazumzuk vurdun mu?,?rma??n kenarýnda sahre yapt?nm??,
çal?dan ev süpürgesi ba?lad?n m??, k???n tel helvayedin mi?, peki kom?unune?egini kaç?rd?nm??, hamamda göbek ta??na yat?p uyuyup kald?n m??,Demiryolu köprüsü alt?nda gölgelendin mi?, bütün gece kaybolmu? davar arad?n m?? Ah?rda yat?p gece inek buzalatt?n m??, harmanda patozun arkas?n? çektin mi?,
zeytin dal?ndanemminden zopa yedin mi?, döven sürdün mü?,ç?rç?r nedir bilir misin?, seninde gece yatt???nda kalbin elindeki nas?rlarýnda atar m??, iti-pisi?i enikleriyle beraber telise koyupda?a att?nm??,
tand?rýn ba??nda kavurga yedinmi?,çar?? camiinde namaz k?ld?n m??,gabalt?ndaki bakkaldanal?? veri? yapt?n m??, Cumhuriyetmahallesini gezdin mi?,bagda üzüm,f?st?k ve zeytin toplad?nm??,zeugmadan çýkaneserlerinigördünmü? seyithasan türbesini ziyaret ettin mi?,Nizipsporun maç?nda yürek dolusu co?kuyla''''Nizip Nizip Nizip!’ diye ba??rd?n m??,eski Nizipevlerinin foto?raflarýn? çektin mi?,nenenin
bi?irdi?i?asbeli a??,pimpirim a??,simit a??,boran?,lavlazl? a?,tarhana çorbas?n?,yuvarlamas?n?ve e?kili köftesini yedin mi?, sokakta halledehedik kaynatt?nm??, minibüs ?oförüne daha getmiymik yorum dedinmi?
Her biri bir ba?kad?r köylerinin,memleketimin günbat??? bir ba?kad?r bilir misin?,köylerinde evekme?i ile
pendiryedin mi?,görülmeye de?er köyleri oldu?unu biliymiydin?, her biri birbirinden güzel, buram buram kekik kokandaglarýn?,yamaclarýn? biliymiydin? Ve bu köylerimizde yüre?i temiz binlerce vatanda??m?z?n ya?ad???n?.
Daha yazacak çok ?ey varNizip için, ya?ayan bilir güneydo?u’yu hele ki benim gibi gurbette ise bir ba?ka dokunur bu sat?rlar yüre?ine. .
BEN?M MEMLEKET?M?N DA?LARI KEK?K KOKAR. .
.
Edited by - Yankee SAT on 14 ?ub 2006 00:00:33
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.
http://www.drtuncayfiliz.com/mutlulugun_resmi.jpg[/IMG]
bu resim bana çocuklu günlerim de soban?n yan?ndaki somya (vard? o zaman yani kanape ) nin yan?na 4 karde? yatt???m?z? hat?rlatt? ya müthi? ti
size ne hatt?rlattt????????*
<div __________________
Yaln?zca ;
son a?aç kesildikten
son ?rmak zehirlendikten
son bal?k yakaland?ktan sonra
ancak ondan sonra ....
paran?n yenmeyece?ini
ANLAYACAKSINIZ...
</div
Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.
Konu delta oscar tarafýndan (31.05.07 Saat 06:49 ) deðiþtirilmiþtir.
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.
Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.
Konu delta oscar tarafýndan (31.05.07 Saat 06:50 ) deðiþtirilmiþtir.
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.
Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.
Konu delta oscar tarafýndan (31.05.07 Saat 06:46 ) deðiþtirilmiþtir.
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.
Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.
Konu delta oscar tarafýndan (31.05.07 Saat 06:46 ) deðiþtirilmiþtir.
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.
Ev ekme?i yapan kom?ulardan s?cak sallama almak için mahalle çocuklar?yla s?raya girerdik, s?cak sallamay? ald?ktan sonra üzerine biber salças? offf be nerde o eski aptal keyfi yapt???m?z zamanlar....
Yeni geldim
?nan ki saç?m ba??m darmada??n ve ?stakoz gibi gevrekle?mi?im.Çat?r çat?r di?lerimden gelen titreme so?uk bir evin odalarýn? ?enlendiriyor.?uan gülüyorum biliyor musun halime.Zaten gülmezsem dü?üp bay?laca??m.
?nan saat sabah?n ikisi.Asm???m bütün yapmam gerekenleri pamuk ipli?ine.Koparsa da kopsun can?m, ölüm yok ya ucunda.Bu gece yine ayn? yerdeydim. Zaten hep ayn? yerdeyim ya neyse.Ahmet ustayla uzun uzun ilk kez konu?tuk bu gece.?nan ne rak? içtim ne de bal?k yedim.Kimse görmesin diye de meyve suyunu masan?n alt?nda yudumlad?m.Can?m muhabbet çekti, seninle olsa belki gözlerine dayanamaz içerdim ama Ahmet usan?n gözlerine bak?p içemedim.Muhabbet dedim ya saat dinler mi.? Uzad?kça uzad?.K?vrand?kça k?vrand? kelimeler.Sat?r sat?r ?iirler döküldü muhabbetin içine, bir gelinlik gibi süsledik sohbeti.Kurdelesi sen oldun.
Seyfi’yi bu ak?am ablama b?rakt?m.Beni böyle görmesini istemedim.Al??k?n de?il bu hallerime.Ne zaman realist olsam kulaklarýn? diker, pür dikkat beni dinler.Anl?yor sanki kerata ne dedi?imi.Sonra ben dikkatle bak?nca utan?r hemen kaçar gider yan?mdan.Biliyorum k?zm??t?r bana, art?k iki gün boyunca yan?ma u?ramaz.Beni anl?yor, korkum ondan, anlamas?n? istemiyorum, çünkü ben onu anlayam?yorum.Hiçbir ?eyi anlayamad???m gibi.
Her neyse, ?iir, kitap derken sen dü?tün muhabbetin tam ortas?na.?simsiz bir kahraman gibi.Ahmet ustan?n o i?neli laflar? aras?na s?k??m??t?n.Ben ne kadar saklamaya çal??sam olmad?.Birden konu a?k me?k i?lerine sapland?.Bu adam bir alem vallahi.Soruyor da soruyor.
Her mimi?imden bir anlam çýkaran ilk insan desem yeridir.Konu?urken bana bak diyor.Her sorunun sonunda neden kafan? ka??yorsun gibi hazýr cevaplarla s?k??t?r?yor beni.Sebebi çok iyi tan?mas?ndan m? yoksa bu halleri bilmesinden mi.? Ne dersin, ben anlamad?m vallahi.
??te yine gevezeli?im tuttu.Her sana yazd???mda böyle oluyorum.Asl?nda bunun bir sebebi var.Senin konu?man? istemiyorum, sen konu?unca ben sana cevap veremem diye korkuyorum.Sen bana bak?nca ben sana bakmaktan çekiniyorum.?nan bak resimlerin de bile böyle bu.Utangaçl?k ya da ba?ka bir ?ey de?il bu, tuhaf anlayamad?m, anlamakta istemiyorum.Ahmet ustan?n bir laf? vard?r, insan sevdi?ine bakar, a?k?na imrenir, çok sevdi?ine bakmaya bile k?yamaz diye.Do?ru mu bilmiyorum.Ya da sen ne dü?ünürsün onu da bilmiyorum.
Asl?nda bu yazd?klar?ma da inanam?yorum.Yani bunlar iki ki?i aras?nda ve muhabbetin belini k?rmaktan öteye geçmiyor.Ahmet usta duysa ne der bilmiyorum ama san?r?m benimle bir süre konu?maz.Olsun onun ?öyle bir sert bakmas? bile ?efkat dolu, yalanc? gülümsemelerden daha iyi de?il mi.?
Belki mektuplar saklanmal?, belki okunmal? ve belki de çerçevelenip duvarlara as?lmal?.Bilemiyorum. Lakin y?k?lm??sa yüre?in bir duvar? neye yarar yelkene ba?lanm?? umutlar.Bu sadece kendim için bir rahatlama senfonisi, keman?n teline dokunur gibi ses veriyor kelimler.Sonra a??r bir beste oluyor dü?lerim sat?rlarda.Anlat?lmas? ya?amaktan zor.
Uykusuzum, sabah olmak üzere.Masa lambas?ndan yans?yan ?????n c?l?zl???ndan belli günün do?u?u.Bir gece daha bitti, yar?m yamalak üzerime örtülmü? bir dü? yorgan? gibi.Çok ü?üdüm.Sen ?imdi derin bir uykunun içindesin biliyorum.Oysa ben uykular? bile sat?rlara gömdüm, sen olmadan, sana yazmadan ve sonra al?p bu ka??t kalemi yakmadan uyuyamayaca??m.
?imdi at??t?rma türü bir kahvalt? ve sonra her gün yeniden ba?layan ya?ama sava??n?n ortas?na at?yorum kendimi.Bir ba?ka mektupta belki elim var?r da yazar?m sevdi?im ?ark?larýn sözlerinden bir ?iir.Bilmen gereken son bir ?ey, seni sevdi?imi asla söylemeyece?im.
Tekrar görü?mek üzere, bugün ya?murlu bir gün..
Do?um günümde ald???n ve bir türlü kullanamad???m ?emsiyeyi aç?yorum ya?mura, zaten ya?l? gözlerim..
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.
BABAM
Sabah erkenden kalkar herkes uyurken h?c ses c?kartmadan vazgeçmed?g? tutkularýndan olan b?r f?ncan kahves?n? ates?n uzerýnde y?llarýn kend?s?ne verm?s oldugu ac?lar? huzunler? sev?ncler? ve kederler? tab?k? yureg?ndek? kocaman sevg?s?n?de katarak kend?s?ne turk kahves? yapard?…
Sonra surekl? oturdugu koltugunun onundek? sehpas?nda kend?s?n? bekleyen b?rýnc? ?le baslay?p Bafra ?le devam ed?p Maltepe ?le sonland?rm?s oldugu meretten b?r tane al?p kend?s? ?c?n hazýrlam?s oldugu turk kahves?nden yudumlarken kahveye esl?k etmes? anlam?nda s?garas?ndan b?r tane yakard?…
Ilkokul mezunu oldugu halde her gun okumakta es?rgemed?g? gazetes?n? ve ozell?kle cok buyuk olmayan ama yer? geld?g?nde ben?m b?le cozmekte zorland?g?m bulmacas?n? cozerken ona hayat okulunun verm?s oldugu b?lg? ve tecrubelerýnden faydalanmas?n? b?lerek cozmeye cal?s?rd?..
Bulmacas?n? b?t?rd?kten sonra gozler? salonun ?c?nde dal?p g?derd?..belk? yasad?g? vefas?zl?klar akl?na gel?r huzunlen?r,belk?de den?z kasabas?nda gec?rm?s oldugu cocukluk donemler? akl?na gel?r neselen?rd?..belk?de bu hayatta evlatlarýna madd? anlamda h?c b?r sey b?rakamam?s?n kars?l?g? olarak onlar? un?vers?tede l?sede ve okumayan b?r oglunuda tam?rc?n?n yan?na vererek ona bu hayatta yasad?g? b?r omur boyunca hayat?n? ?dame ett?receg? b?r meslek b?rakm?s oldugunun sev?nc?n? yasard? ederd?…
Sayg?n?n yan?nda kend?nden yasca kucuk ?nsanlarýn ?ct?kler? s?gara ?le deg?lde kend?s?ne yureg?n? kalb?n? k?rmayacak sek?lde yap?lacak olan hareketlerle goster?lmes?n? ?steyen b?r? olmas?n?n ve bu sek?ldek? dusunces?ndende h?c b?r zaman gocunmaman?n verm?s oldugu b?r rahatl?k ?le gozler? dalard? salonun ortas?na,belk?de dusunurdu 40 kusur y?l b?r yast?ga baskoydugu es? ?le gect?kler? zor y?llar? zorda olsa nesel? zamanlar? dusunerek akl?na get?rerek o masmav? gozler? ?le dalarak bakard? salona ve su koca dunyaya…
Ama h?ssett?g?m b?r sey vark? bu hayat ?le hesaplasmalarýnda ger?ye donupte h?c b?r zaman p?smanl?k duymadan etmeden durustlugunden odun vermeden hayat? s?radan deg?lde doyas?ya yasay?p a?les? ?le paylast?g?na yurekten ?nanan koca yurekl? b?r adam….bu hayata her zaman saka ?le bakmas?n? seven verd?g? degerler ugruna yasayan bu koca yurekl? adam en buyuk sakas?n? 17 Temmuz 1992 y?l?nda sevd?klerýne yapacag?n? nereden b?leb?l?rd?k?…
Bu hayattan g?tt?g? zaman vatan? gorev?m?n b?tmes?ne 3 ay kala ne kadar sen? kend? eller?mle topraga veremesemde cenazene kat?lamasamda,bana b?rakm?s oldugun ve ogretm?s oldugun ?nsanl?g?n? butun yasad?g?m hayat boyunca sen? yureg?mde yasatmak em?n olk? sen?n teknekaz?nt?n olarak yerýne get?receg?m tek seyd?r..ben?m koca yurekl? mav? gozlu babam.
OKUNU ATTIMI ÖLÜM, SIPERLER BOSUNA; O SATAFATLI YASAM VE PARA BOSUNA; GÖRDÜK BÜTÜN INSANLARIN IÇ YÜZÜNÜ, TEK GÜZEL SEY IYILIK,BASKA DÜSLER BOSUNA.