SENÝ YARATTIM
Bir gün, çelimsiz, küçük bir kýz çocuðu sokaðýn köþesine oturmuþ yiyecek, para, ya da alabileceði herhangi bir þey için dileniyordu. Üzerinde yýrtýk, pýrtýk giysiler vardý; yüzü gözü kir içinde, periþan bir hali vardý. Kýz dilenirken, sokaktan genç, canlý ve iyi görünümlü bir adam geçti. Kýzý farketmiþti ama belli etmemek için dönüp ikinci kez bakmadý. Büyük ve lüks evine, mutlu ve rahat ailesinin yanýna geldiðinde, çok güzel hazýrlanmýþ akþam sofrasý onu bekliyordu. Fakat az sonra düþünceleri tekrar o fakir kýza takýlýverdi. Duygularý birþeylere itiraz ediyordu. Sonra kolay yolu tercih etti ve itirazlarýný Allah' a yöneltti: "Böyle birþeyin olmasýna nasýl müsaade ediyorsun? Neden o küçük kýza yardým için birþeyler yapmýyorsun Allah' ým?" diye yakýndý içinden. Sonra ruhunun derinliklerinden gelen bir cevap iþitti : "Yaptým. Seni yarattým!"