ÇOCUKLUÐUMUN NÝZÝP'Ý

[behzatoglu]

kardeþ eline kalemine saglýk beni 40 yýl önceki çocukluguma götürdügün için tekrar tekrar teþekkür ediyorum.

[Mustafa Bilici]

ah eski günler ah nerde ...

[Gökhan Dokuyucu]

Yankee Sat abim nerdesin o güzel yazýlarýna hasret býrakma bizi valla uyumadan önce iyi geliyordu yazýlarýn þimdi bak gözüme uyku girmiyor dön ne olur

[9724445]

ARKADAS BENÝ CÝYERGAH ETTÝN HA

[delta oscar]

1976-77 Öðretim yýlý olmalý. Çünküorta birinci sýnýfta olduðumu hatýrlýyorum. Edebiyat öðretmenimizMehmet hocaidi. Bir gün “Hasan gaz lambasýnda mý çalýþýyorsun ?” diye sormuþtu. Ben de ürkerek, heyecanlý bir þekilde “Evet öðretmenim, ancak bunu nasýl fark ettiniz ?” diye cevap verip, bir de soru sormuþtum.

Çünkü o yýllarda Ýlçemiz Nizip’de, özellikle köyden gelen öðrenciler üç beþ kiþilik evler kiralayarak kalýyorlardý. Henüz on – on beþ yaþlarý arasýndaki bu öðrencileri kötü alýþkanlýklara düþmemesi için, okulun öðretmenleri zaman zaman evlerine kadar gidip öðrencileri kontrol ederlerdi.

Öðretmenimizin sorusu üzerine, acaba öðretmenlerimiz bizim eve gelip evimizi mi kontrol etti diye düþünmüþtüm.

Önceki sorumun da cevabýný almadan öðretmenim, öðretmenime bir soru daha yöneltmiþtim “Öðretmenim yoksa bizim evi mi kontrol ettiniz?”.

O da, “Hayýr Hasan, bakýyorum da her gün saçýn ütülmüþ geliyor. Hangi gün ne kadar kitap okuduðunu saçýndan anlýyorum” demez mi. Onun bu sözü üzerine, hem mahcup olmuþ hem de sevinmiþtim.O yýllarda ilçedeakþamlarýsýk sýkelektrikkesintisi vardý.

Köyden gelen öðrenciler henüz köylerimizde ve oturduðumuz evlerde elektrikle tanýþamamýþtýk. Elektrikli lambalarda ders çalýþmak içimizde bir özlemdi sadece.

Bu yüzden olsa gerek, öðretmenimin gaz lambasýnda çalýþtýðýmý bilmiþ olmasýndan mahcubiyet duymuþtum. Ancak, onun beni herhangi kötü bir þeyle suçlamamasýndan da oldukça sevinmiþtim. Ayrýca, öðretmenimin üzerimde bu kadar ilgisinin olmasý da ayrý bir gurur kaynaðým olmuþtu. Onun dersine daha fazla çalýþmalýydým. Öyle de oldu. Bu yüzden derslerimin arasýnda en iyi edebiyat dersim olmuþtu diyebilirim.

Bazen, o günleri düþünüp de “iyi ki de o günleri yaþamýþýz” diyorum. Çünkü, o günlerin yaþanýlmasý ve hatýrlanmasýyla günümüzün önemi daha da artýyor...

[Mehmet Fatih Avcý]

insanlarýn kültürünü unuttuðu yozlaþmaya yüz tuttuðu þu günlerde bu site Nizip için çok hayýrlý olacaktýr...eskiden tüm komþular toplanýp (kimin arabasýnýn olup olmadýðýnýn hiç önemi yok) karpuz atana pikniðe giderdik, çaylar piþirilir çocuklar suya iner kadýnlar dedikodu yaparlardý tabi bizim gibi yeni yetmeler ve biraz da tuzunda delikanlýlýk tohumu bulunanlar suya inmez kýzlara bakardýk... aslýnda gözler hiç buluþamayacak buluþsa bile konuþulamayacak konuþulsa bile bunun tekrarý olmayacaktý... bu ve bunun gibi manevi imkansýzlýklar içinde büyüdük,biraz duygu ve sevgi fakiriyiz denebilir burdan okuyan büyüklerime seslenmek istiyorum çocuklarýnýza biraz daha özgürlük tanýyýn... her alanda olabilir onlara herzaman arkalarýnda olduðunuzu hissettirin.bana soracak olursanýz eðer seçme hakkým olsaydý yine Nizip te doðmak ve ayný anne ve babanýn çocuðu olmak isterdim...
saygýlar....

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

Bir sürü belli belirsiz görüntüyü hýzla geçen bir film kareleri toplamý. Kamera gerilere, geçmiþ bir tarihe gidiyor imajý vermek için hýzlýca döneniyor. Görüntüde bir oda ve odada bir kanepe, koltukta diyebiliriz, diðer eþyalar belirsiz, flu, , alacalý renkler var sadece. Koltuk yada kanepe görüntüde, yani fizik kurallarýna göre üç hadi bilemediniz dört kiþi alýr oysa bu onu küçümsemekten öteye gitmez. Çünkü eþyaya anlam yüklemeyi sevmeyen benim için bile bu eþya diðerlerinden sonsuz kere farklý, anlamlý ve þahitlik yaptýðý olaylar nedeniyle ortak olduðu hayata yaþanmýþlýk ve ruh katan, renkleri-desenleri yaþanan olayýn coþkusuna ve önemine göre farklýlýk gösteren, evi bir þiir olarak düþünürsek en önemli mýsrasýydý þüphesiz... 20 küsur sene öncesi...


Bir baba...

Çocuklarýný her daim kendi kararlarýný vermek üzere yüreklendirmiþ, gündüz iþini yapýp gece üniversite öðrenciliðini sürdüren, çalýþkan, haksýzlýða ne pahasýna olursa olsun dayanamayan, klasik bir baba tipi, haberleri izlemekte...

Bir anne...

Herdaim pür neþeli, þen þakrak, hayat dolu, bol kahkahalý bir hayata bakýþ açýsý, okulu kýrabilecek kadar muzip bir öðretmen (her zaman deðil ama), öðrencileri hep çok baþarýlý ve her yýl okullar açýlýnca ve öðretmenler gününde asla unutulmayan, evinde de tatlý sert ama çoðu zaman dominant bir anne, masayý hazýrlamakta...

Bir küçük þýmarýk kýz çocuðu...

5.5 yaþýnda, birinci sýnýfa gidiyor, zafer kazanmýþ edasýyla mutlu, yazýnýn esas eþyasýna uzanmýþ yüzü koyun ayaklar havada, önündeki kitabý okumakta...

Þýmarýk, çünkü hem çekirdek ailenin ilk çocuðu ve hem de bir aþiret kadar kalabalýk anne tarafýnýn ilk torunu. Bir dolu teyze- dayý, çocuklara adeta tapan bir anneanne ve büyükbaba. Sevgi dolu ama ne yazýk ki sýnýrsýzlar. –oysa çocuk dediðin sýnýrsýz bir hayatta kaybeder kendini- Ona kötülük ettiklerinden bihaber büyükleri tarafýndan sýnýrlarýný bilmeden büyümektedir çocuk.. Güzel olan koþulsuz sevgi ve ilgileri, sonradan herþeyle baþaçýkabilme yetisini ve kendine güveni geliþtirecek altyapýyý da vermiþler þükür ki. Yine de kýz çocuðu gerçek bir "þýmarýk" olmaktan kendini alamamakta ve yýllar sonra üstüne yapýþan hoþlanmadýklarýný atmak ve varolmanýn sorumluluðunu layýðýyla taþýmak çok vaktini aldý. Hep söylerim belli bir yaþtan sonra kiþi mesuldür kendinden, baþka tarafý sorumlu tutmaya gerek yok... Neyse hikayemize dönelim...

Küçük kýz çocuðu ogün hayatýn ilk kuralýný öðrendi: "güçlü, güçsüzü devirir.-fiziksel güç gerçekten güç müdür??-... Ýrikýyým arkadaþý okuldan çok niþana gelir gibi giyinen Elif, günlerdir her ders ve ders aralarýnda bu kýsa ve çiroz kýzý çimdiklemekte ve bundan da haz duymaktadýr. Ogün olan olur, tüm gücünü toplayan kýz, korkmamayý ve ona meydan okumayý kafasýna koyduðundan, önce ona baðýrýr ve "yapma" diyerek güzel bir þaplaðý eline indirir. O gün aslýnda o ana kadar herkesin onu kayýtsýz þartsýz sevmeyeceðini de anlamýþ, buruklaþmýþtýr. Doðal selection ile bir hayvan olsa yokolacaðýný düþünür ama baskýn ruhu buna izin vermez. Ýlkokulu bitiren niþan kýzý, çarçabuk evlenip, arkasýndan koþan varmýþ gibi bir de çocuk doðurur, çocuk yaþta. "Önümüze gelene bir tekme" mantýðýyla büyüyen bir üç yaþýnda üç diþli canavarý vardýr artýk, yaman bir "savaþ" isminde...

Ayný kanepe yada koltukta yaþanan bir çok resim var hafýzamda. Sýrasý geldikçe anlatacaðým birbir. Yalnýz ayrýlma hikayemiz sandýðýmdan keyifli oldu. Onunla ayrýldýktan sonra, hüzünlü kareleri eðlenceye çevirmeyi baþardýðýmdan, yine çok þey borçluyum ona. Belkide bizim evimizdeki görevini tamamlamýþtý ve yeni kahramanlara kucak açacaktý, bir iki yenilenme hamlesinden sonra. Kendisi evimizden ayrýlýrken üstündeki bir çok anýyý resmedip, dondurup saklamýþ, bundan da gizli bir haz duymuþtum. Gelip üç adam onu kaldýrdýðýnda üstünde yaþananlarla sanki onu kaldýrmak imkansýz gibi gelmiþ ve içimden kýs kýs gülerek izlemiþtim olanlarý. Bana göre kaldýramayacaklardý, sandýklarýndan daha da aðýrdý, onlar göremese de taþýdýðý ne çok þey vardý. Birkaç dakikada bir gün önceden baþladýðým anýlarý stoklama iþimi tamamladýðýmdan kaldýrmalarý kolaylaþacaktý, üstündeki anýlarýmý almasaydým zor kaldýrýrlardý...

[delta oscar]

Bu gün çok mutluyum çok hafifim tüy misali.
Hayatta bazý þeyler yolunda gittiðinde mutlu olunur ya?
Ýþte o zaman dilimlerinden birindeyim þimdi.
Böyle zamanlarda hayatýn her þeye raðmen,
Yaþanýlasý olduðuna dair inancýmýz yenilenir,
Gönlümüze hapsettiðimiz özümüzdeki iyilik tazelenir.
Karþýlýksýzca mutlu ettikçe insanlarý,
Yüzümüzde Dünyanýn en nadide çiçeði filizlenir.
Her muhtaca demetlerce verebiliyorsak çiçeðimizden eðer;
Mutlu olmak için inan risk almaya deðer...

[Gökhan Dokuyucu]

Bende bugün çok mutluyum çünkü siz yazmaya baþladýnýz yine Yankee Sat
Devamýný bekliyoruz...

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.

[delta oscar]

Ýnsanlar neden birbirlerini üzerler neden hep çýkar ve mefaatlerini düþünürler bilemiyorum. Bu çýkarcýlýk ve menfaatçilik artýk bizin genlerimize iþlemiþ.