Lise 10.sýnýflarda göçlerle ilgili ünitede öðrenciler arasý ister tek baþlarýna ister grup olarak makale yarýþmasý düzenledim.konu olarak göç,nüfus,doðal afetlerlerin nedenolduðu göçler ve sonuçlarý gibi konularý çevremizde yaþanmýþ hikayeleri, köylere giderek fýratýn sular altýnda býraktýðý köylerdeki göçleri, gerekirse kendi düþüncelerinize dayanarak yazacaklarý yazýlar olabilir dedim.Ve onlara 2 ay süre tanýdým.ödevler teslim edilirken hem cd de olacak hemde çýktýsý alýnacaðýný özellikle vurguladým.çünkü 1.2.3. olan makaleye dersanelerimizden(FÝNAL-UÐUR-SINAV DERSANELERÝ) kitap seti verileceði ve de www.Nizip.com sitesinde de yayýnlanacaðýný belirttim.
Daha sonrasýnda makaleleri öðrencilerele birlikte toparladým.makaleleri seçmek için okulumuz edebiyat öðretmenlerinden Þafak ATALAY, Fatma AKFIRAT VE Coðrafya öðretmenimiz yani kendiminde içinde bulunduðum bir kurul oluþturdum.Bu toplantý sonucunda 1.2.3. makaleyi belirledik.
Bende bu makaleleri sizlerle paylaþmak istedim.eðer beðenirseniz bazý dergilere göndermeyi düþünüyorum.
Þunu da belirteyimki bu gibi çalýþmalar öðrencilerin çevreyi tanýmalýrýna,insanlarla iletiþim kurmalarýna çok yardýmcý oluyor.Özellikle de gruplar arasý bilgi yarýþý hýz kazanýyor.Þimdiden diðer ödevi sormaya baþladýlar bile.
Bu çalýþmada yanýbaþýmda bana her an destek olan eþim Nevine, yardýmlarýný esirgemeyen Edebiyat Öðretmenlerimiz Þafak ATALAY, Fatma AKFIRAT’a,FÝNAL-UÐUR-SINAV DERSANELERÝMÝZE. www.Nizip.com sitesine teþekür ederim.
TABÝÝKÝDE ÖÐRENCÝLERÝMÝN TEKER TEKER HEPSÝNÝN KALEMÝNE,YAZISINA,EMEÐÝNE,ELLERÝNE,VE DE TERTEMÝZ YÜREKLERÝNE SAÐLIK...
***HER AN KEÞFETMEK UMUDUYLA BAKMANIZ DÝLEKLERÝMLE***
Nizip-CUMHURÝYET Lisesi / Coð.Öðretmeni Ýbrahim ÞÝMÞEK
NOT:burda üç makale deðerlendirilecektir.bunlarý sýrsýyla belli zaman arlýklarýyla sizlerle paylaþacaðým.özellikle tek tek deðerlendirmenizi isteyeceðim daha sonra ise genel bir deðerlendirme yapmanýzý bekliyorum.
***YARIÞMADA 1.OLAN ÇALIÞMA***
KESKÝNCE (TILMUSA)
Köyümü sular altýnda býrakalý çok olmadý.Orayý çok iyi hatýrlýyorum.
Belki; yaþým bazý þeyleri anlayacak kadar büyük deðildi ama,bazý yaþananlarý unutacak kadarda küçük deðildi.
Köyümü baraj sularýnýn alacaðýný ve köyümüzden göç etmemiz gerektiðini duymuþ ve çok üzülmüþtüm.Nasýl olurdu ki bizler, köyümüzden,
anýlarýmýzdan,geçmiþimizden vazgeçebilirdik! Bana sadece, köyümü sular altýnda býrakmýþým gibi gelmiyor.Köyümle birlikte çocukluðumu, anýlarýmý,
bayramlarýmý da sular altýnda býrakmýþým gibi geliyor.Benim çocukluðum; köyümün dar, bazen çamurlu, bazen de ýssýz zabýklarýnda düþe kalka oynayarak geçti. Oyuncaklarýmý alýr kardeþimle birlikte el ele tutuþup arkadaþlarýmýn yanýna gider, hep beraber oynardýk.Yazlarý çok yakýnýmýzda olan Fýrat`a gider,yüzerdik büyüklerimizle.Denizde sadece yüzmek deðil,onu izlemekte güzel olurdu. Ama denizin hýrçýn, dalgalý hali beni ürpertirdi.Birde akla Fýrat’ýn nice canlarý,çocuklarý ,gençleri aldýðýný düþünürsek…
Köyüm cennetten ödünç alýnmýþ bir parça gibiydi.Yeþilliðiyle, aðaçlarý,
baðý bahçesiyle, havasýyla,suyuyla çok bereketli ve güzel bir köydü.Yýlýn belirli zamanlarýnda bahçede erik ,ceviz,incir toplanýrdý.Bizim ailede olan herkes bahçede erik toplamaya giderdi..Bizde yanlarýnda aðaç altýna dökülen erikleri yahut dallarý aþaðýya doðru eðik olan aðaçlarýn eriklerini toplardýk.Büyükler bellerine önlük baðlar,üç ayaklarý da alýr iþe koyulurlardý.
Köyümüzün camisi, birde ilk okulu vardý.Köyümüzde Saðlýk Ocaðý yoktu. Suyu Turunpa’dan alýrdýk.Buz gibi denizden gelirdi su.Köyde en çok okulu merak ederdim. Hiç gitmemiþtim, sadece dýþardan okulun bahçesinde koþuþan çocuklarý görürdüm.O zamanlar küçük olduðum ve de hiç okul görmediðim için benden büyüklerden bana okulu anlatmalarýný isterdim ve bende köyümdeki okula gitme hayallerini kurardým.Evimizin hayadýnýn(bahçe) ön tarafýnda kocaman ihtiyar bir dut aðacý,sað ve sol tarafýnda ise erik ve kayýsý aðaçlarý vardý.Ön tarafa dedemler,dut aðacýnýn altýna bir taht kurmuþ,orada oturup dinlenirler,yaz geceleri gelen misafirleri orada aðýrlarlardý.Hatýrlýyorum da ne kadar güzel eðlenceli günlerdi, o günler.Ýnsan hiç unutamýyor,nasýl unutulur ki! Her þey dün gibi aklýmda, o köyde bütün yaþadýklarým…En çok özlediðim, unutamadýðým bayramlarýmdý. Bayramdan bir gün önce yani, Arefe günü , küçükler ellerine kýna yakar,bayram sabahý büyük bir heyecanla uyanýrlar,bayramlýklarýný büyük bir sevinçle giyerlerdi ve bütün köylü neredeyse, dedemlerin evine toplanýr,orada bayramlaþýrlardý.Erkekler büyük odaya, kadýnlar ise küçük odaya alýnýrdý.Ama þimdi nerede ...Ýnsanlar sanki artýk, birbirleriyle deðil bayramlaþmak, selamlaþmak dahi istemiyor.
Ýþte benim büyüdüðüm, böyle bir köyü tarihe gömeceklerdi.Ýlk önce iþe Fýrat’ýn suyunu yükseltmekle baþladýlar.Anneannemlerin evlerinin biraz aþaðý tarafýnda sadece topraktan olan bir yol vardý,üzerinde taþ pek bulunmazdý. Köyün gençleri,çocuklarý orada futbol oynarlar, top koþtururlar,çelik çömlek,gülle oynarlar.bizlerde ip atlar,çizgi oynardýk.Yolun yukarý tarafýnda komþumuz otururdu.Fýrat’ýn suyu yükselince ilk ,onun evini ve bizim türlü türlü oyunlar oynadýðýmýz oyun alanýmýzý ,yolumuzu almýþtý.Tabii ki bütün köylü biranda evin sular altýnda kalmasýna çok þaþýrmýþ ve korkmuþtu.Köydeki insanlar maðdur olmuþ;evdeki bütün eþyalar kullanýlamaz hale gelmiþti.Ýnsanlara köyden ayrýlmanýn üzüntüsü yetmiyormuþ gibi birde uðradýklarý zarar ortaya çýkmýþtý.Evin kadýný hüngür hüngür aðlayor ne yapacaklarýný bilemiyorlardý.Zaten maddi durumlarýda
pek iyi deðildi.Bütün köylü yardýmlaþarak evleri su altýnda kalan aileye yardým etti , bazý kullanýlabilir eþyalarý dýþarýya çýkarttýktan sonra,o eþyalarý akrabalarýnýn evine taþýndýar.Bu saatten sonra, bizde olmak üzere göç etme hazýrlýklarýna baþlamýþtýk.Herkes kara kara düþünüp ,üzülüyorlardý , ama ne çare, elden ne gelir, göç etmekten baþka çaremiz yoktu.Yüzyýllardan kalan ,boy boy kocaman kocaman,
kendileriyle birlikte, ömürleri çürütmüþ insanlarýn emekleri bir çýrpýda yok oluyor,aðaçlar kesiliyor,halatlara baðlanarak bazý aðaçlar devriliyordu.Devrilen her aðacý görünce içim tuhaf tuhaf olur,yüreciðim bir baþka sýzlar, daha fazla üzülür,üzüntüme birde ayrýlýk acýsý eklenince çekilmez ve
de unutulmaz bir hüzün ve burukluk çökerdi.Dedemler Nizip’ten iþçi getirerek bahçedeki erikleri toplamaya baþlamýþlardý.Köyümüzle pek iliþkisi olmayan,hatta hiç alakasý olmayan , köyümüzü ilk defa gören iþçiler bile üzülüyorlardý. Ama üzülmekle köyümüzü kurtaramazdýk .Eninde sonunda köyümüzü býrakacaktýk,baþka çaremiz yoktu.Bizim bahçedeki erikler toplanýrken;ben köyümü belki de son kez
dolaþmaya çýkmýþtým.Artýk Fýrat’tan öyle nefret ediyordum ki Fýrat’ý görmek dahi istemiyor,çokta
korkuyordum.Artýk beni daha korkutuyor,ürpertiyordu.Korkumdan dolaþmam fazla uzun sürmedi.Yavaþ yavaþ karanlýkta çöküyordu zaten.Çok geçmeden eve döndüm.Eve dönerken insanlara baktým da,herkes bir telaþ içinde.kimi yemek piþirme,kimi kestikleri aðacýn dallarýný bir yere toplamak peþinde koþuþturuyorlardý. Akþam karanlýðýný da,soðuðunu da ,sessizliðini de getirmiþti artýk üstümüze.
Herkes ateþ böceðinin sesiyle bir hayale dalmýþtý.Herkes bir þeyler düþünüyordu.Belki, kimi çocukluðunu,kimi okul yýllarýný,kimide benim gibi yaþadýklarýný göz önünde geçiriyordur… Hayal mayal bir aným aklýma gelmiþti..Küçüktüm,bir yaz mevsimiydi.Annemler çamaþýr yýkýyorlardý,köydeki okulun öðretmenler öðrencilerini Fýrat’ýn kenarýna pikniðe götürüyorlardý,bende gitmek istemiþ annemden izin koparýp gidebilmiþtim.Yemyeþil çimenlerin üzerine,gölgesi en fazla olan aðacýn altýna oturmuþ ,bütün her þeyi hazýr ettikten sonra oyunlar oynamaya baþlamýþtýk.Öðretmende daha fazla dayanamayýp bizimle birlikte oynamaya karar vermiþti.Adeta öðretmende bizimle birlikte çocuk olmuþ,bizimle birlikte yeniden çocukluðunu yaþamýþtý.Anýlar arka arkaya sýralanýyor,derken.Komþumuzun sesi duyuldu.Akþamýnýz hayrola demiþ ve hemen dedemle koyu bir sohbete koyulmuþtu.Onunda yakýndýðý düþündüðü ayný þey göç.Uzun bir geceden sonra yine sabah olmuþ,güneþ açmaya baþlamýþ, hemen hemen bütün köy sabahýn ilk vaktiyle uyanmaya baþlamýþtý.
Kadýnlar kýzlar bir yandan ev temizliðini yapmaya diðer yandan ise kahvaltýyý hazýrlamaya baþlamýþlardý. Köyümüze taksi ile çarþý ekmeði getirilir,satarlardý.sabah erken kalkýlýp alýnmazsa ekmek erkenden biterdi.O yüzden beni de zorla erkenden kaldýrýp uykulu uykulu ekmek almaya
gönderdiler. Sýmsýcak çýtýr çýtýr ekmekleri alýp eve döndüðümde kahvaltý hazýr beni bekliyorlardý.
Kahvaltý yapýldý sofra toplandý herkes iþinin baþýna döndü.Bütün iþler yavaþ yavaþ bitiriliyor
Hatta komþularýmýzýn bazýlarý þehirde evlerini tutmuþ,ucuz ucuz hayvanlarýný satýyorlardý.
Sýra evlerini taþýmaya gelmiþti.Eþyalarýný bir traktöre yükleyip yavaþ yavaþ birkaç aile vedalaþýp,göç ettiler bize sadece arkalarýndan su dökmek ve güle güle demek kaldý.Sýra bize gelmiþti.Dedemlerde artýk aðaçlarý kesiyor,her taraftan testere sesleri geliyordu.Bütün aðaçlar kesilmiþ ,odunlar içeriye dolduruluyordu.Daha sonrada traktörlere doldurulacaktý.Dedem bütün hayvanlarý satýyor,ucuza gitmemesi için alýcýlarla pazarlýða tutuþuyordu.Ben ise onlarý uzaktan izliyordum.
Halamlar Nizip’e gelmiþ, amcamla birlikte evi yerleþtiriyordu.Bir kaç gün geçtik ten sonrada biz her þeyimizi bir kamyona sýðdýrýp gelmiþtik.Geride býraktýðým köyüm,çocukluðum,anýlarým bir film þeridi gibi gözümün önünde canlanýyordu.Oysa benim köyüm gibi çocukluðumda,anýlarýmda baraj sularýnda boðulup
gitmiþ,maziye karýþmýþtý.
Köyden göç ettikten sonra þehir hayatýna alýþmak biraz zor olmuþtu.Sadece bizim için deðil herkes için.Nasýl alýþabilirdik ki köyde tek geçim kaynaðýmýz tarým ve hayvancýlýktý.Herkes bu iþle uðraþýr,bu iþle çoluðunun çocuðunun rýzkýný kazanýrdý.Þehirde de bütün köy halký bu iþle uðraþamazdý ki;göç eden köy sadece bizim köy deðildi.Bizimle birlikte bir çok köy göç etmiþti.Göç edenlerin hiçbir mesleði yok ve kalabalýk bir nüfusu vardý.Ýþsizlik sorunu yüzünden insanlarýn bazýlarý büyük þehirlere iþçi olarak çalýþmaya
Bazýlarý yurt dýþýnda çalýþmaya baþlamýþlardý.Bazýlarý da su alan köylerin yerine devlet yeni köyler vermiþ buraya tekrardan göç ederek tarýma ve hayvancýlýða devam etmiþtir.Bu göçten sonra normal davalarý baþladý insanlar arasýnda .Yýllarca dost geçinen,birbirlerinin en zor günlerinde yanýnda olan köylüler birbirlerine iki parça mal yüzünden düþman kesilmiþlerdi.Býrakýn komþularý kardeþler bile birbirleriyle küsüyor ,kavga ediyorlardý.Ýnsanlarýn maddi zenginliklerinin yanýnda ,manevi duygularýný, dostluklarýný baraj sularý ,baraj paralarý yok etmiþti.Artýk insanlar,daha fazla mal için,para için uðraþýr olmuþ bir þekilde dostunun, kardeþinin malýndan pay çýkarmaya baþlamýþtýr.
Bizde,babamlar Nizip’te sebze halinde bir dükkan açarak yaþamýmýzý sürdürüyoruz, hayatýn zorluklarýna karþýn.Yazlarý yeni köye gidiyoruz ama eski köye hiç benzemiyor.Yeni köyde denizin karþýsýna geçip denizi izleyebilirsiniz.. Belki denizin karþýsýnda,aðaçlarýn gölgesinde kuþlarýn cývýltýsý arasýnda dinlenebilir,ruhunuzu rahatlata bilirsiniz,kahvaltýda yapabilirsiniz ama;bunlarýn hiç biri eski köye benzemez. Tamam belki yine baðýmýz bahçemiz ,denizimiz var ama;hiçbir þey eskisi gibi deðil olmayacaktýr da.
**** Mehmet TOKSÖZ Mustafa TOKSÖZ ve Ýki küçük kýza TEÞEKKÜR EDERÝZ*********
HAZIRLAYANLAR: GRUP:ÞAFAK VAKTÝ
Hayri YILMAZ
Müge Çiðdem YILMAZ
Faide TOKSÖZ
-----------------------------------------------------------------------
Okunma: 144
Oy/Yorum: Rating:10 Votes:7 (Rating Scale: 1 = worst, 10 = best)
Tarih: 12.02.2007
Yazar/kaynak: öðrencilerim.
Yazar iletiþim: n/a
Gönderen: ibrahim þimþek
Yorum: 7 Yorumlar