Daha kuþlar yeni uyanýrken, þehri sarýyor o ses. Olsa olsa bu, bir çaresiz çocuðun sesidir; yani sokak çocuðunun… Herkes, kýþ günü sýcak yataðýnda iken, onlar ise kendi karnýný doyurmak için simit, mendil satarak, ayakkabý boyayarak hayata tutunmaktaydýlar.Biz, toplum olarak bunlarý görmezden geliyoruz. Nasýl olsa her beþ adýmda ayný manzarayý görüyoruz. Çünkü toplum olarak o kadar duyarsýzlaþtýk ki, tâ ki birilerimiz kötü olaylarla karþýlaþýncaya kadar… Hiç düþündük mü!... Niye sokaklarda gasp, hýrsýzlýk, kapkaççýlýk?... Belki de bu kötü olaylara sebep bizlerizdir; sorumsuz bir aile yapýsý, vurdumduymaz davranýþlar ve saðlam kurulamayan arkadaþ çevreleri…
Gönderen:Ramazan Tarhan
Yorumlayan: murat_uygur27 tarih 26.05.2006
arkadaþýmýn baþarýlarýnýn devamýný dierim