MERKEZ ÖLMESÝN
ve yine unutuldun Nizip lisem*
ve senle geçen anýlar,yýllar,
ve en güzel emektarlýklar,
dayaklar,dersler,gözyaþlarý...
ve lisem
seni, sende okuyanlar yýktýlar..
senin adýný lisem,senin bagrýnda yetiþenler
ektiler,biçtiler...söktüler...
.
sen ki nesillik binanla,
o zorla ayakta durur tavrýnla..
bakakaldýn bizlere NÝZÝP LÝSESÝ
en eski hatýralarla...
bak lisem,sen birgün yine,adam yetiþtirirken devlete,tabelaný aldýlar ki sinsice..
yazdýlar...bilmemne okulu diye...
anýlarla,neþelerle geçen handa...
adýnda kaldý baklisem,ortada.
ve senin derdine de lisem
bir tek sen yanarsýn-da*.
dönüpte bakan bile olmaz...