Ben en çok dutu saðlýðýmý bozan aðaç diye hatýrlarým..
Sanýrým yýl 1985.
HAziran ayýnýn ortalarýndan bir gün.
Gözlerimi GAziantep Devlet Hastanesinde açýnca babama soruyorum.
Niye burada yatýyorum..
Babam benim sesimi duymaktan sevinç duyuyor ve aðaçtan düþtüðümü söylüyor. .
Aðaç iþte dut aðacý ve ben yüksekçe bir dut aðacýndan düþerek Kalça Kemiðimi çatlatmýþým. .
Zor bir durum. Çatlak kemik... .
Gözlerimi açmamla vücüdumun her yerinden acý duymaya baþlýyorum. .
Sol kolum þiþmiþ , Dudaklarýmý düþerken dallar parçalamýþ, kafamýn çeþitli yerlerinde kýrýklar... .
Allah düþmanýma ve Huzeyfeye bilevermesin... .
Sol ayaðýmý oynatamýyorum... .
Antep hastanesimüdaheleetmek istemiyor ve beni Adana Týpa yolluyor.. .
Oraya gidiyoruz, Günlerden pazar, doktor yok.. .
Babamýn kafasý atýyor. .
Bu arada onu bir arkadaþý ... Adanaya yanýmýza geliyor. .
Antepte bir doktor var sen ona götür diyor... .
Tam hatýrýlýyorum benim ambulansým bir reno stejin... .
Geri dönüyoruz.... .
Yanýmda Amcam, babam, bir akrabamýz.. .
Kalabalýðýz yani... .
Adanadan Antebe geri dönüyoruz. .
Þimdiki belediye baþkanýný Asým Bey... .
Benim filimlerimi inceliyor. .
Gülüyor bana... .
Tamam diyor... Ben bunu ameliyat edebilirim... .
Kalça Kemiði çatlayanlarýn o ayaklarý kýsa kalýr ve aksarlar.. .
Aksayacak mý diye babam doktora soruyor... .
Kesin bir þey diyemem ama yok diyor....
Babam seviniyor... .
Ameliyata alýyor Asým Bey beni... .
Üç ay vücüdümun tümü alçýda kalýyor... .
tam üç AY... Dut yüzünden ben býrakýn ayaða kalkmayý... Ýki ayaðýmý toplayýn yan bile yatamýyorum. .
tam bir robot vaziyeti. yani... .
Anamdam emdiðim süt o Nizip sýcaðýnda burnumdan geliyor tabi... .
Yarým kilo dut yüzünden... .
Kasým Hocam dut deme baþka ne dersen de tamam mý. .
.
.