TEVBE: AYDINLIKTIRTevbe, kalpten piþman olmak, baðýþlanma dilemek, günahtan uzaklaþmak ve bir daha günaha dönmemektir. Tevbe, öz eleþtiri yapmaktýr. Tevbe, kötü oluþundan dolayý günahý itiraf edip býrakmaktýr, daha önce yaptýklarýna piþman olmaktýr, bir daha dönmemek üzere terk etmek ve hayýrlý filler iþlemektir. Tevbe, kiþinin nefsini hesaba çekmesi, onunla hesaplaþmasý, sorgulamasý, öðüt vermesi ve mücadele etmesidir. Tevbe, kulun iþlediði utanç verici davranýþtan nedamet duyarak bir daha ona dönmemeye azimli olmasý ve Allah'tan affýný istemesidir. Günah ise, insanýn kalbini ve vicdanýný týrmalayan, baþkasýnýn haberdar olmasýndan rahatsýz olunan þeydir.Tevbe, özür dilemenin güzel þeklidir. Zira özür dileme, üç türlüdür. Birincisi, ben yapmadým, ikincisi, yaptým fakat þundan dolayý yaptým, üçüncüsü, yaptým fakat hata ettim bir daha yapmayacaðýma söz veriyorum. Ýþte bu sonuncusu tevbedir ve tevbe ibadettir. Dini inanç ve ibadeti yeniden ihya etmenin ve Allah ile bozulan iliþkileri onarmanýn yoludur.Tevbe Allah'ýn, kulunu yalnýz býrakmadýðýnýn, ayaðý kayýnca ona kurtuluþ yolunu gösterdiðinin kanýtýdýr. Tevbe ve istiðfar böylesi durumlarda bir kurtuluþ ve rahmet kapýsýdýr. Bunun için herhangi bir engel veya ön þart yoktur. Ancak her iþin bir usul, adab ve yöntemi vardýr. Tevbe de önemli bir iþ ve ibadet olduðuna göre, onu da belli bir usul ve yöntem takip ederek yapmak gerekir.Her tür günahtan tevbe etmek farzdýr. Ýslam'ýn hakiki bir kanunu olan tevbe ile kul, Allah'a yakýn olur. Allah da çokça tevbe edenleri ve tertemiz olanlarý sever. Tevbe ile kul Allah'ýn sevdiði iyi davranýþlara dönüþ yapar. Buna göre bu dönüþün dört aþamasý vardýr: Birincisi, göstermelik olmayan bir piþmanlýk. Zira tevbenin özü piþmanlýktýr. Ýkincisi, Allah'ýn yasakladýðý þeyleri derhal terk etmektir. Üçüncüsü, bir daha samimi olarak günaha dönmeme azmi bulunmalýdýr. Kiþi tüm piþmanlýðýna raðmen, terk etmeyerek günahýna devam ederse, onun bu hali tevbe deðil, anlýk bir üzüntü olur. Zira "Günahtan tevbe etmek, günahý terk edip bir daha ona dönmemektir." Dördüncüsü, haksýzca ele geçirilmiþ olanlar sahibine iade edilmelidir. Yani iþlenmiþ olan günah kul ile baþka bir kul arasýndaki ise bu durumda, karþýlýklý helalleþmek gerekir. Baþkalarýnýn haklarýna tecavüz edenler bundan tevbe ettiklerinde, önce o kiþinin haklarýný iade etmek suretiyle helallik almalýdýrlar. Çünkü kul hakkýnýn affedilmesi sadece kula aittir.Tevbenin mükâfatý, Allah sevgisi, baðýþlanma, kurtuluþ ve cennettir. Tevbe konusunda Allah kullarý arasýnda bir ayýrým ve istisna yapmadýðý gibi, günahlarý arasýnda da bir ayýrým ve istisna yapmamýþtýr. Allah'ýn affetmeyeceði bir günah ve günahýnýn büyüklüðü sebebiyle tevbe kapýsýnýn yüzüne kapanacaðý bir günahkâr yoktur. Allah'ýn af ve maðfireti, büyük küçük tüm günahlarý kapsar.Tevbe ederken insan istediði ifade ve sözcükleri seçebilir. Yeter ki içten ve samimi olsun. Ancak af ve piþmanlýðýný daha güzel ifadelerle yerine getirmek isteyenler, peygamberimizin kullandýðý ifadelere bakmasý gerekir. Ýþte o ifadelerden birisi de seyyidu'l-istiðfar denilen ve O'nun dilinden dökülen þu dadýr. "Allah'ým, benim Rabbim sensin, senden baþka ilah yoktur. Beni sen yarattýn ve ben senin kulunum. Ben gücüm yettiðince sana verdiðim söz üzereyim ve senin vaadine de güveniyorum. Yaptýklarýmýn þerrinden sana sýðýnýyorum. Bana olan nimetini itiraf ediyorum. Günahlarýmý da itiraf ediyorum. Günahlarýmý baðýþla, çünkü günahlarý senden baþka baðýþlayacak kimse yoktur." (Buhari, Daavat, 2)Seyyidu'l-istiðfar duasý özlü sözün en güzel delillerinden birisidir. Zira bu duada Allah'ýn rububiyetini ve ulûhiyetini ikrar vardýr. Kulun ubudiyeti, vefayý, sýðýnmayý, þükrü, itirafý etmesi ve her þeyden sýyrýlýp sadece Allah'a baðlanmayý talep etmesi vardýr. Bundan dolayý bu istiðfar duasý af dilemenin sultaný olan dua olarak ifade edilmiþtir.Tevbe, ibadettir ve sýrf Allah için yapýlýr. Ancak her ibadetin maddi ve manevi pek çok hikmeti, amacý, faydasý vardýr. Tevbenin de faydasýný þöyle özetlemek mümkündür. 1. Tevbe imanýn olgunluðuna ve kiþinin dininin güzelliðine iþarettir. Günahýn ardýndan tevbe ile Allah'ý hatýrlayan kiþi bu vesileyle imanýný kuvvetlendirir. 2. Allah'ýn rýzasýna ve sevgisine sebep olur. 3. Allah'ýn merhametini celbeder. 4. Ýnsan, zayýf ve günah iþlemeye meyillidir. En güzel þekilde yaratýlmýþ olan insan, þeytan, zaaflarý ve çevresel etkilerle, bilerek veya bilmeyerek zaman zaman günaha sürüklenebilir. Bu durumda tevbe, bir rahmet kapýsýdýr. 5. Allah'ýn, þirk dâhil tüm günahlarý baðýþladýðýný bildirir. 6. Kul hakkýný Allah affetmiyor. Bu da Müslüman'ýn kanýnýn, canýnýn, malýnýn, ýrzýnýn ve hakkýnýn dokunulmazýný ifade eder. 7. Allah kulunun kendisine dönmesinden, iletiþim kurmasýndan razý ve hoþnut olur. Kul tevbe ile aslýna ve fýtratýna döner. 8. Kiþi kulluk yolunda güç ve moral bulur. Kaybettiði deðerleri yeniden kazanma fýrsatý yakalar. Ýnanç ve yaþayýþýný yeniden ihya eder, bozulan kulluk iliþkisini onarma imkâný bulur. 9. Tevbe kapýsý kýyamet saatinde güneþin batýdan doðuþuna dek açýktýr. Fert için de can boðaza gelene kadar geçerlidir. Ancak ölümün zamaný belli deðildir. Tevbe geciktirmemelidir. 10. Genel veya özel olsun tüm günahlardan tevbe etmek farzdýr. 11. Günahlar karanlýktýr, tevbe aydýnlýktýr. Vesselam…