Çýkýp þu Taþbaþ'a seyrine dalsam
Görmeye deðersin yüksekten Nizip
Vuslat nefesini derinden alsam
Aþk gibi tütersin yürekten Nizip.
Mehtabý hoþ olur tadarsýn hazý
Bülbüller öterde gülde gör nazý
Bostan bað yolunda cananla bazý
Çulluk pýnarýnsa uðramakta Nizip.
Baharda daðlarý misk olur kokar
Kýþýn zeytin yaðý güzün bal akar
Dört mevsim güzeli, seyrana çýkar
Yavuklular bekler yolakta Nizip.
Bereket fýþkýrýr topraðý taþý
Cömetçe yenilir ekmeði, aþý
Þu ülfet sinende bir dudu kuþu
Turnasý tüllenir telekte Nizip.
Cazibenle Fýrat mecnuna döner
Belkýs'tan içenler kanarda kanar
Aþýklara sýrdaþ dertli bir pýnar
Karpuzatan dilde dilekte Nizip.
Tarihi kiliselerin bilinmez yaþý
Yukarýoba'ysa ilk temel taþý
Yýllarý eskitmiþ þu Uzun Çarþý
Seyyit Hasan gibi Leylekte Nizip.
Hele bir nazar kýl, Barak'tan yana
Biçer yürür, týrpan vurur,yana yana
Hancaðýz'sa ilham verir insana
Oynar balýklarý gölette Nizip.
ÞAHÝN, Nizip anlatýlmaz bu tarzda
Varmýdýr bir eþi kürre-i arzda
Sende yaþam hoþtur her harukalda
Misafirde olsan kalmakta Nizip.
Gelin de al gibi ufkunda þafak
Bir baþkadýr sende her yeþil yaprak
Sen Cennetsin, Cennet sendeki toprak
Görmeyenler kalýr merakta Nizip .
AHMET ÞAHÝN .
10/01/1990.