O hastahane merdiveni baþýnda biraz daha dursaydýn. Biraz daha bakýþsaydýk. Bileklerinde soðuk renkli çelik kelepçe. Ýki yanýnda iki sessiz jandarma. Nasýlsýn diyemedim. Kelimeler ah o kelimeler, sustular. Kalbin de hastaymýþ. Ya benim kalbim?… Okumaya devam et →
Kaynak...

O hastahane merdiveni baþýnda biraz daha dursaydýn. Biraz daha bakýþsaydýk. Bileklerinde soðuk renkli çelik kelepçe. Ýki yanýnda iki sessiz jandarma. Nasýlsýn diyemedim. Kelimeler ah o kelimeler, sustular. Kalbin de hastaymýþ. Ya benim kalbim? Hazan köprülerinde ezilen, yerden yere vurulan bitmeyen ve bitmeyecek olan hüzünler, sürekli terleten mevsimler ve sadece bakýþýn.

O merdiven baþýnda kýpýrdamadan öylece dimdik dursaydýn, biraz da meydan okuysaydýn yanýndakilere ve zamana. Alýþýk olduðumuz üzere, sen bir soru sorsaydýn ben cevap verseydim. Ben sorsaydým sen yine uzun uzun cevaplarý sýralasaydýn. Diyemedik. Ah o noktalar, o arka arkaya dizilmiþ ünlem iþaretleri.

Gidiþinin yorgunluðu bedenimde… Kimbilir bir daha nerede ansýzýn karþýlaþýrýz? Malum sen içerdeyken beni de içeri almýyorlar.