Daðýnýklýðýmýz, Ýsyanýmýz ve Bir de Ahmet Abi -1-

[mehmetagpak]

Ne isyan þiirleri yazabiliyoruz, ne ona buna, *ne de diðerlerine, söylenecek sözleri *biraraya getirip sýralayabiliyoruz.

Sevda yazýlarý da yazýlmýyor. Ayrýlýk* ya da zulüm dökülüyor satýrlara. Haber alýnmayan kardeþler, arkadaþlar ve dahasý var. Herkes bir yerlere savruluyor. “Sahi ne oldu bize?” sorusu çokça soruluyor.

“Talan vurdu ayva nardan ayrýldým” türküsüne takýlmak geliyor içimden. Ne oluyor, ne bitiyor bilen yok. Hepsi bir kenara; þuradan þura ötesine gidecek halimiz yok. Evi boyamak, mutfaða bir çer-çöp almak içimizden gelmiyor. Ama kýramadýklarýmýz da oluyor. Bizim kýz, dün pizza kesme için bir alet istedi; kýramadým aldým. Yoksa ne gerek var. Býçak ya da çatal ne güne duruyor.

Çocuklar çatýda doðum yapan kedinin yavrularýnýn gitmesinden korkup duruyor. Ýlla bir tanesini alýp evde tutalým havasýna girmiþler. Oysa bu evde ne kadar kalacaðýmýzý da bilmiyoruz. Baþka memleketlere göz dikmiþiz. Yeni yolculuklara yelken açmak için plan yapanlara katýlýyoruz. Þu memlekette pazarcýlýk daha iyi yapýlýrmýþ…. þu memleketin þehrinde veya kasabasýnda çerçilik iþi daha karlý iþmiþ karþýlaþtýrmasý yapýp duruyoruz. Hele bir gidelim “Allah Kerim” diyoruz.

Akþamlarý sofraya oturduðumuzda yemek-memek konuþmuyoruz. Aslýnda bir þeyler konuþmaya hiç mi hiç canýmýz istemiyor. Harfler eðri-büðrü, ne kelime olma niyetleri var ne de cümle olup aðzýmýzdan çýkacak halleri kalmýþ. Yediðimiz desen öyle iþte. Elimden gelse tek çeþit diyeceðim. Lakin çoluk-çocuk etrafta. Yediðimi yine çiðnemeden yutuyorum. Soðuk su içmiyorum, çeþmeden ne akýyorsa onu yudumluyorum.

Baþka memleketlerden gelen arkadaþlardan haberler alýyoruz. Geldikleri yerlerin hallerini dinlemek zor geliyor. Baþka diyarlara gitmek için tren bileti bekleyen arkadaþlar da oluyor. Sýrada adýný sanýný bilmediklerimiz var: Boldan, Moldan. Ýsimlere de kafa yorasým yok. Yirmi üç yýl öncesinde ve iki gün süren Arifiye-Gaziantep tren hattý aklýma geliyor. Kara trenin sesi hiç kulaðýmdan eksilmemiþken, yorgunluðunu üzerimizden atamamýþken yeni yolculuklarý duymak bile bana zor geliyor.

Bir de Amca kýzý var aklýmda. Aklýmda iþte. Sebebini sormayýn. Acýyor yüreðim. Bu hal üzre keçe üstü yatakta yatmak da zor geliyor, neredeyse ayakta uyuyacaðým. *

Durum bundan ibaret Edremitli Ahmet Abi. Senden de haber yok bu sýra. Fatma abla kimbilir ne haldedir?

Sahi yaþamak bu mu Ahmet Abi?

Kuþçu Ali abi seni de özledim, bir de Kayabaþý oturmalarýmýzý.