Gazel Zamaný

[mehmetagpak]

Ýþte o zaman bu zaman.

Sesin soluðun çýkmadýðý, sadece yapraklarýn seslerini hissettiðimiz o dem.
Sonbaharý yazmak, sonbaharda baþka alemlerin kucaðýnda ýsýnmak. Mevsimlerin arasýndan sýyrýlýp kendi sonbaharýný hatýrlamak. Bir ah çekmek, çok derinden inlemek.
Sonbaharda seni düþünmek.
Sonbaharda býkçý býçaðý ile kestiðim iþaret parmaðýmýn acýsýný hissederek yaþamak. Yaþým ondur. Elime bir çuval ve birde ot býçaðý tutuþturulmuþtur. Bahçe epeyce uzaktýr. Yürümeye alýþkýn olduðum yolda tut aðaçlarý sýralanmýþtýr. Kuru yapraklar üzerine basýnca çýkan seslerin ritmiyle yürürüm. Bahçede yoncalarýn boynu bükülmüþtür. Yaza veda eden bu otlara býçak atýnca bir sýzý yayýlýr her tarafýma. Sol iþaret parmaðýmýn üst kýsmý derinden sýyrýlmýþtýr; oluk oluk kan akmaktadýr. Ne yapacaðýmý bilmem. Yara derindir. Kanlar aka aka evin yolunu tutarým. Evde anamlar ekmek yapmaktadýr. Kýz kardeþimin eski zýbýnýn yamalýksýz kýsmýndan bir çaput parçasý yýrtýlýr ve elime telaþsýz sarýlýr. Ýyileþmesi haftalar alýr. Geride týpký senin gidiþin gibi nedensiz bir acý kalmýþtýr. Týpký Hacý Mustafa’nýn benden önce gidiþindeki acý gibi. Ve hatta siyah gözlerini -o dut aðacý altýnda- bana unutturuþun gibi. Acý yani, yaþadýðýnýz acýlara benzer bir acý.
Bilenler bilir sonbahar demek “gazel” demek. Sonbahar baþlangýcýnda kayýsý ve dut yapraðý ile çuvalý doldurup evdeki koyuna – keçiye götürmek bir hazdýr. Rengarenk yapraklar aðaçtan çýrpmak ve otlar üzerinde o renk cümbüþünü toplamak binbir güzelliði hissetmek son-bahardýr.
Ben sonbaharda yeniden ve taze aþýk olanlardan deðilim. Her sonbaharda çocukluðumun yapraklarýnda geçit aramaktayým. Feryadýmý belki o gazeller duyar diye haykýrýyorum:
Dökülmeyin ey yapraklar! Týpký benim sensiz kalýþým gibi, týpký terkedilmeyen o sevdalarýn gölgesinde yaþamak gibi o aðaçlar da sizsiz çok mahsun kalýyor.
Parmaðýma her ne zaman dokunsam o dut aðacý yapraklarýný, o serin bahçe yolunu, kesik parmaðýmda süzülen kan hatýramda canlanýr.
Sen de o sonbahar da gittin ya Hacý Mustafa, bir gazel aðýrlýðý sapsarý hayat bana kaldý.
Sanadýr bu yazý…
Not: Erbil’e sonbahar geç gelir. Erbil’de yapraklarýn rengi tek düzedir: ya yarým sarý ya da kirli sarýdýr. Erbil’de sonbahar yaþanmaz. Sonbahar sizin bulunduðunuz yerde yaþanýr mý bilmem ama ben sonbarý benim þehrimde nasýl yaþandýðýný çok iyi bilirim.
yazý/foto:magpak

[xxhidayet]

Yüreðine saðlýk...

[Ahmet Kocaaslan]

Baki'nin Sonbahar tasviri gibi.duygu ve özlem yüklü bir betimleme.Eline ,yüreðine saðlýk.

[fsoyarik]

teþekkürler kardeþiim buluþmak dilegi ile Selamlar